Το 2014 οι Αμερικανοί ψήφισαν για αλλαγή. Απογοητευμένοι από την αθέτηση αυτής της υπόσχεσης από τον Μπαρακ Ομπαμα «οι Αμερικανοί σε εντυπωσιακά μεγάλο ποσοστό ζητούν και πάλι αλλαγή» από τους προεδρικούς υποψηφίους, διαπιστώνει το συντηρητικό «Weekly Standard» με βάση δυο πρόσφατες δημοσκοπήσεις–της «Wall Street Journal» και του περιοδικού «Atlantic».
Μονό το 27% των Αμερικάνων πιστεύει ότι η χώρα προχωρεί στη «σωστή κατεύθυνση». Η δημοτικότητα του προέδρου υποχώρησε 13 μονάδες από το 67% που είχε λάβει ευθύς μετά τις εκλογές του 2012 και ακολουθεί την κατιούσα. Το 54% των Αμερικάνων διαμαρτύρεται επειδή «το πολιτικό σύστημα, το κράτος» δεν ενδιαφέρεται σοβαρά για τους πολίτες της χώρας. Μια «εντυπωσιακά μεγάλη πλειονότητα δεν είναι καθόλου ικανοποιημένη» από την πολιτική και την οικονομική ηγεσία, σχολίασε ο Φρεντ Γιανγκ του γραφειου δημοσκοπησεων «Hart Research Ass.».
Ενδεικτικα οι δημοσκοπησεις εδειξαν οτι μόνο οι δεκατρείς από τους 16 υποψηφίους των Ρεπουμπλικάνων ικανοποιούν ως ένα βαθμό τους ψηφοφόρους με πρώτο στη λίστα των λιγότερο δημοφιλών τον Ντοναλντ Τραμπ, ο οποίος ωστόσο παραμένει πρώτος στις προτιμήσεις των κομματικών ψηφοφόρων. Έχει τις συμπάθειες μόνο του 31% των Αμερικάνων, ανεξάρτητα κόμματος. Ούτε η Χιλαρι Κλίντον ικανοποιεί. Ένα 56% την θεωρεί «απομακρυσμένη» από τα προβλήματα που ταλανίζουν τον μέσο Αμερικάνο.
Τα αποτελέσματα των δυο δημοσκοπήσεων κατά σύμπτωση ανακοινώθηκαν την ίδια ήμερα που το Heritage Foundetion, (HF) ένα συντηρητικό think tank, δημοσίευσε τα πορίσματα μελέτης του James Jay Carafano, του σοβαρότερου Αμερικάνου σχολιαστή σε θέματα άμυνας, για την ποιότητα των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων.
Το συμπέρασμα, γράφει ο Carafano στην ιστοσελίδα του HF, είναι ότι «η εικόνα των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων βαθμολογείται με μέτριο προς το μετριότατο για το Ναυτικό, την Αεροπορία, τους Πεζοναύτες και το Πυρηνικό σώμα και απόλυτα μετριότατο για τον Στρατό». Ο Στρατός παίρνει τόσο χαμηλούς βαθμούς επειδή, μεταξύ άλλων, «υστερεί στην εκγύμναση μονάδων έτοιμων ανά πάσα στιγμή να αποσταλούν στο εξωτερικό». λόγω περικοπών στα κονδύλια της άμυνας, γράφει ο Carafano.
Συνοψίζοντας τις παρατηρήσεις σημειώνει: «Ίσως αυτές οι εκτιμήσεις δεν είναι κακές για τα παιδάκια μιας Παιδικής Χαράς. Θα έχουν το χρόνο ώσπου να κάνουν αίτηση να εισαχθούν στο Χαρβαρτ. Αλλά δεν μπορεί να είναι κάλος έλεγχος για έναν αρχηγό των ένοπλων δυνάμεων (δηλαδή για τον πρόεδρο) ύστερα από επτά συνεχή χρόνια στο πηδάλιο της εξουσίας και επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων της Αμερικής».
Οι αρνητικές θέσεις των Αμερικάνων στο πολιτικό τους σύστημα και οι αξιολογήσεις για την ποιότητα των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων που συμπληρώνονται με τη «νέα οικονομική κρίση (…) η οποία προβάλει ήδη στον ορίζοντα» τροφοδοτούν ένα βαρυσήμαντο άρθρο του Πατρικ Μπιουκάναν, διευθυντή του «American Conservative», με τον εύγλωττο τίτλο «Το μέλλον της χρεοκοπημένης Αμερικής».
