Παρά τα προβλήματα της εδώ και δεκαετίες η Ευρώπη, υπήρξε ένας κατ εξοχήν χώρος ανεκτικότητας, που δέχθηκε εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες που την αναγνώρισαν ως τη νέα τους πατρίδα. Οι εθνικιστικές και μικροκομματικές αντιδράσεις που παρακολουθούμε τις τελευταίες εβδομάδες, απέναντι στο νέο κύμα προσφύγων ,αποτελούν πλήγμα στις ιδέες, τον πολιτισμό, την πολιτική των ανοιχτών συνόρων που έχει καταφέρει να οικοδομήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η αδυναμία του συμβουλίου υπουργών να αποφασίσει για την κατανομή ενός μέρους μόνο των προσφύγων, λόγω των αντιδράσεων ορισμένων πρώην ανατολικών χωρών, αν δεν επιλυθεί αποτελεί μια βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι το πρόβλημα είναι τεράστιο και δύσκολα διαχειρίσιμο. Είναι παράλογο όμως πριν μερικές μέρες οι γερμανοί να υποδέχονται και να αγκαλιάζουν τους πρόσφυγες και μετά να κλείνουν τα σύνορα, γιατί οι άλλες χώρες δεν δέχονται να υποδεχτούν ένα μικρό μερίδιο προσφύγων.
Όπως δεν έχει καμιά λογική να αφήνονται χώρες, όπως η Ελλάδα που δέχεται λόγω απόστασης τη μεγαλύτερη πίεση να αντιμετωπίσει το πρόβλημα μόνη της με κάποια, ελάχιστη κι αυτή, οικονομική βοήθεια. Η μεταναστευτική και προσφυγική κρίση υπερβαίνει κατά πολύ τις δυνατότητες οποιασδήποτε χώρας να την αντιμετωπίσει.
Εύκολες λύσεις προφανώς δεν υπάρχουν. Αλλά δεν μπορεί η Ευρώπη να θυσιάσει τον ανθρωπισμό και τον πολιτισμό της επειδή ορισμένοι πολιτικοί καιροσκόποι τροφοδοτούν τα φαντάσματα του εθνικισμού και του ρατσισμού.Είναι η ώρα των ηγετών να αποδείξουν ότι οι ιδέες και οι αντιλήψεις της ευρωπαϊκής ενοποίησης, υπερβαίνουν εθνικιστικά στερεότυπα και στενά οικονομικά συμφέροντα
ΤΟ ΒΗΜΑ
