Οι εισαγγελείς διαφθοράς κυρία Πόπη Παπανδρέου και κ. Αντώνης Ελευθεριάνος άσκησαν ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για δωροδοκία και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος εναντίον επτά προσώπων, του επιχειρηματία – αντιπροσώπου της εταιρείας Daimler στην Ελλάδα, κρατικών αξιωματούχων, καθώς και στελεχών της γερμανικής εταιρίας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της εισαγγελικής έρευνας φαίνεται ότι διακινήθηκαν μίζες τουλάχιστον 2 εκατ. ευρώ από το 2001 και μετά, τόσο στην περίοδο της υπουργίας του Ακη Τσοχατζόπουλου όσο και του Γιάννου Παπαντωνίου. Οι προμήθειες είχαν ύψος περίπου 150 εκατ. ευρώ.
Η δίωξη που ασκήθηκε για την υπόθεση αφορά κατηγορίες για:
– Δωροδοκία υπαλλήλου σε βάρος του ελληνικού Δημοσίου με την επιβαρυντική περίσταση του νόμου περί καταχραστών του δημοσίου που επισύρει ποινή μέχρι ισόβιας κάθειρξης.
– Δωροληψία υπαλλήλου κατ’ επάγγελμα σε βάρος του ελληνικού Δημοσίου με την επιβαρυντική περίσταση του νόμου περί καταχραστών του δημοσίου.
– Νομιμοποίηση εσόδων απο εγκληματική δραστηριότητα.
Οι επίμαχες συμβάσεις συνολικού κόστους πολλών εκατομμυρίων ευρώ αφορούν:
– Την προμήθεια 2000 στρατιωτικών οχημάτων Mercedes 290 GD1 1/4T, ανταλλακτικών, συγκροτημάτων και συλλογών ειδικών εργαλείων συντήρησης με δικαίωμα προαίρεσης για την επιπλέον προμήθεια 2480 οχημάτων για τις ανάγκες του ΓΕΣ (σύμβαση 015Α/97), με συνολικό κόστος 96 εκατ. ευρώ.
– Την προμήθεια 224 οχημάτων Mercedes 290 GD1 1/4T, 111 οχημάτων τύπου Unimog, 21 ρυμουλκούμενων βαρέως τύπου, με δικαίωμα προαίρεσης για επιπλέον προμήθεια μέχρι 111 ρυμουλκούμενων ελαφρού τύπου προς κάλυψη αναγκών σε οχήματα του προγράμματος Β ράση ΕΡΜΗΣ (Σύμβαση 19Α/2000) με κόστος 30 εκατ. ευρώ.
– Την προμήθεια 88 λεωφορείων τύπου OHL 1829/63, 49+1 θέσεων με δικαίωμα προαίρεσης για 32 επιπλέον λεωφορεία (Σύμβαση 013Α/98).
Η υπόθεση ερευνήθηκε κατ αρχήν από τη γερμανική δικαιοσύνη και έχει γίνει συμβιβασμός μεταξύ του γερμανικού δημοσίου και της εταιρείας εδώ και περίπου πέντε χρόνια. Η υπόθεση έχει ως επίκεντρο τα μαύρα ταμεία που διατηρούσε η γερμανική εταιρεία και μέσω αυτών διοχέτευε σε έλληνες κρατικούς αξιωματούχους μίζες χρησιμοποιώντας ως «οχήματα» για την κυκλοφορία του μαύρου χρήματος εικονικές εταιρείες, παρένθετα πρόσωπα και πολλά άλλα τεχνάσματα.
