«Η πικρόχολη κατάρρευση των συνομιλιών χθες το βράδυ ανάμεσα στην Ελλάδα και τις άλλες κυβερνήσεις της ευρωζώνης για μια νέα χρηματοπιστωτική και οικονομική διευθέτηση αποκρυσταλλώνει για πρώτη φορά το πόσα πολλά διακυβεύονται για το Βερολίνο και για τις άλλες κυβερνήσεις της ευρωζώνης», γράφει ο Ρόμπερτ Πέστον σε ανάλυση για το BBC.
«Επειδή το γεγονός ότι το Βερολίνο, η Μαδρίτη, η Λισαβόνα, το Δουβλίνο και οι υπόλοιποι επιμένουν ότι η Ελλάδα πρέπει να συμφωνήσει σε μια επέκταση του σημερινού προγράμματος και στους όρους του (με όση ευελιξία και αν ερμηνευθούν) πηγαίνει στην καρδιά του θέματος.
Για την Γερμανία και τους λοιπούς η μακροπρόθεσμη επιτυχία του ευρώ εξαρτάται από την αντίληψη ότι οι κανόνες του, και οι εφαρμογές των κανόνων του, ισχύουν για όλους, σε όλες τις περιστάσεις.
Εάν δημιουργήσουν μια εξαίρεση για την Ελλάδα, φοβούνται ότι μπορεί να βρεθούν υποχρεωμένοι από την πολιτική και τη δικαιοσύνη να επανεξετάσουν την λιτότητα και την ταλαιπωρία που επιβλήθηκε στην Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Κύπρο», τονίζει.
«Το ευρώ θα μοιάζει με ένα προχειροφτιαγμένο νομισματικό σύμφωνο που καθοδηγείται από την οικονομική σκοπιμότητα, χωρίς αξιόπιστη υποκείμενη δομή διακυβέρνησης. Και έτσι θα ανοίξει ο δρόμος προς την ενδημική οικονομική και χρηματοπιστωτική αστάθεια.
Αλλά μπορεί να υπάρξει ένα ακόμη χειρότερο αποτέλεσμα από αυτό το αδιέξοδο – ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να εγκαταλείψει το ευρώ. Αυτό αναμφισβήτητα θα είναι μια ακόμη πιο σοβαρή υπαρξιακή απειλή για το ευρώ από την κάμψη των φορολογικών και χρηματοδοτικών κανόνων για την Ελλάδα.
Επειδή θεωρητικά το ευρώ είναι για πάντα.
Επειδή θεωρητικά το ευρώ είναι για πάντα.
Και από τη στιγμή που δεν είναι για πάντα για την Ελλάδα, δεν είναι για πάντα για κανένα κράτος, ακόμα και για την Γερμανία.
Είτε αρέσει στο Βερολίνο είτε όχι, από την στιγμή που θα φύγει η Ελλάδα αυτοί που ελέγχουν την ρευστότητα και τα μετρητά του κόσμου θα αρχίσουν να ποντάρουν για το ποιά θα είναι η επόμενη χώρα που θα κατευθυνθεί προς την έξοδο.
Μόλις συμβεί αυτό, ο κατακερματισμός της ευρωζώνης είναι σχεδόν αδύνατο να αντιστραφεί: το μεγάλο και ολοένα διευρυνόμενο χάσμα όσον αφορά στην πρόσβαση στο παγκόσμιο κεφάλαιο ανάμεσα στις ευάλωτες και στις ισχυρότερες οικονομίες της ευρωζώνης θα ενισχύσει τις αποκλίνουσες οικονομικές επιδόσεις τους», προσθέτει ο Πέστον.
«Η ελληνική έξοδος είναι επίσης μια υπαρξιακή απειλή για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, δεδομένου ότι οι περισσότεροι Ελληνες λένε ότι θέλουν να μείνουν στο ευρώ. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι βέβαιος ότι η Ελλάδα θα αντέξει αν φύγει από το ευρώ, αν και η χώρα θα είναι σημαντικά φτωχότερη για κάποιο διάστημα.
Αντίθετα, το Βερολίνο, το Παρίσι και οι υπόλοιποι απλά δεν μπορούν να είναι βέβαιοι ότι το ευρώ θα είναι για πάντα, εάν η Ελλάδα βγει εκτός. Διότι αυτό θα έδειχνε ότι το ευρώ έχει αποτύχει στον βασικό σκοπό του, που ήταν να δεσμεύει τα μέλη του να έρχονται ολοένα και πιο κοντά, οικονομικά, χρηματοπιστωτικά και – ίσως το πιο κρίσιμο – πολιτικά», καταλήγει ο Πέστον.



