«Ενας κυνικός ψεύτης ή ένας πρόεδρος που αγωνίζονται για τα συμφέροντα του λαού και της χώρας του; Καθώς η Συρία μπαίνει στον πέμπτο χρόνο της σύγκρουσης, πόση ευθύνη πιστεύει ότι έχει ο πρόεδρος Μπασάρ αλ-Ασαντ για την κρίση του έθνους του;» ρωτάει ο Τζέρεμι Μπόουεν, βετεράνος αναλυτής του BBC επί θεμάτων Μέσης Ανατολής.
«Ο ίδιος ο Ασαντ είναι εξαιρετικά ευγενικός. Δίνει την εντύπωση φιλικού και ειλικρινούς ανθρώπου», γράφει ο Μπόουεν, που έχει πάρει συνέντευξη από τον πρόεδρο της Συρίας.

«Ισως να πιστεύει αυτά που λέει. Ισως οι στρατηγοί του να του λένε ότι δεν σκοτώνουν αμάχους και αυτός να τους πιστεύει. Ισως να είναι ένας κυνικός ψεύτης. Δεν ξέρω. Είναι όλα εικασίες.

Από τότε που κληρονόμησε την προεδρία από τον πατέρα του Χαφέζ αλ- Ασαντ, το 2000, διπλωμάτες, δημοσιογράφοι και όλοι όσοι ενδιαφέρονται για την Συρία έχουν ξοδέψει πολύ χρόνο προσπαθώντας να καταλάβουν τον Μπασάρ. Και πολλές από τις ερωτήσεις κατά τη διάρκεια των τελευταίων 15 ετών έχουν περιστραφεί γύρω από ένα κεντρικό θέμα – κάνει πραγματικά κουμάντο ο Μπασάρ αλ-Ασαντ;

Στα πρώτα χρόνια του Μπασάρ υπήρχαν ερωτήσεις σχετικά με το αν έπαιρνε ο ίδιος τις αποφάσεις, ή αν η χώρα ήταν ακόμα στα χέρια των παλιών συντρόφων του πατέρα του.

Στην αρχή, ο Μπασάρ μίλησε για μεταρρύθμιση. Φάνηκε να είναι μια ρήξη με το παρελθόν. Δυτικοί ηγέτες προσπάθησαν να τον προσεγγίσουν. Αλλά πεισματικά, ο πρόεδρος Ασαντ δεν εγκατέλειψε την αντίθεσή του στο Ισραήλ και την υποστήριξη προς τους εχθρούς του εβραϊκού κράτους», γράφει ο Μπόουεν.

«Νομίζω ότι ο Μπασάρ ξέρει τι κάνει. Η Συρία είναι η οικογενειακή επιχείρηση των Ασαντ, και εκείνος κληρονόμησε την προεδρία. Αλλά κυβερνά με συναίνεση, και η υπόλοιπη οικογένεια και οι μακροχρόνιοι φίλοι της έχουν μεγάλα συμφέροντα και μεγάλο λόγο.

Από ό,τι έχει πει σε μένα, η καλύτερη εικασία μου είναι ότι ο Μπασάρ αλ-Ασαντ πιστεύει, πολύ βαθιά, ότι παλεύει για την επιβίωση όλων όσων έχουν σημασία γι ‘αυτόν. Τα ανθρώπινα όντα μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτή τη σκέψη για να δικαιολογήσουν πάρα πολλά πράγματα.

Οσο για το τι σκέφτεται ο υπόλοιπος κόσμος γι ‘αυτόν – δεν νομίζω ότι νοιάζεται και πολύ», καταλήγει ο Μπόουεν.