Είναι σημαντικό επίσης ότι παρά τις επιμέρους διαφορές απόψεων τόσο ο κ.Τσίπρας, όσο και ο κ.Βενιζέλος αισθάνθηκαν την ανάγκη να υπογραμμίσουν δημοσίως ότι στα θέματα εξωτερικής πολιτικής πρέπει να υπάρχει ενιαίο μέτωπο και ότι δεν μπορούν να γίνονται αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης.
Σε μια περίοδο που οι σχέσεις της Ελλάδας με τους εταίρους της στην Ευρώπη , δεν εξελίσσονται και με τον ευνοϊκότερο για τη χώρα τρόπο, ενώ παράλληλα η Τουρκία επιμένει στην προκλητική στάση της στο θέμα της κυπριακής ΑΟΖ, η εσωτερική συνεννόηση είναι όχι απλώς απαραίτητη αλλά επιβεβλημένη. Πολύ περισσότερο όταν οι συγκρούσεις και η γεωπολιτική αστάθεια στην ευρύτερη περιοχή μας, δημιουργούν συνεχώς απρόβλεπτες καταστάσεις και κινδύνους.
Η διαπραγμάτευση με την τρόικα και τους δανειστές μας, θα ήταν κατά πάσα πιθανότητα πολύ διαφορετική και πολύ πιο αποδοτική, αν υπήρχε ένα μίνιμουμ κοινό μέτωπο των πολιτικών δυνάμεων. Από την ώρα που όλοι υποστηρίζουν ως βασική στρατηγική επιλογή την παραμονή στην ευρωζώνη και το ευρώ, οι υπαρκτές διαφορετικές πολιτικές προσεγγίσεις για τη διαχείριση της κρίσης, δεν θα έπρεπε να αποτελούν εμπόδιο για μια ουσιαστική ενημέρωση, που όπως αναγνώρισε και ο Τσίπρας δεν μπορεί να γίνεται δημόσια για ευαίσθητα θέματα και γιατί όχι για μια στοιχειώδη συνεννόηση.
Η αρχή που έγινε με την εξωτερική πολιτική δείχνει ότι μια τέτοια προσέγγιση δεν είναι ανέφικτη. Θα είναι προς το συμφέρον όλων και κυρίως της χώρας, αν το επιχειρήσουν
ΤΟ ΒΗΜΑ



