Τα Γιουβετσάκια δεν χρειάζονται συστάσεις. Εδώ και πολλά χρόνια το πάθος του Χάρη Τζίτζη για την άριστη πρώτη ύλη και η μαεστρία της Εύας στην κουζίνα έχουν συγκεντρώσει στην αυλή της Ανω Γλυφάδας όλους τους καλοφαγάδες του Λεκανοπεδίου. Εχοντας νοσταλγήσει την ευγένειά τους και αναζητώντας λίγη δροσιά μια ζεστή Κυριακή του Ιουνίου, φτάσαμε οικογενειακώς στα Γιουβετσάκια και καταλάβαμε το μόνο διαθέσιμο τραπέζι. {{{ moto }}}

Είχα κατά νου να παραγγείλουμε τους ντολμάδες που θα άρεσαν στον λιτοδίαιτο μικρό μου γιο, αλλά, ώσπου να έρθουν, είχε καταβροχθίσει μετά μανίας ένα μοναδικής νοστιμιάς αλοιφώδες τυρί (που ο Χάρης προμηθεύεται μόνος του από τον παραγωγό) στο οποίο βύθιζε τα διάσημα τηγανητά κολοκυθάκια (καλύτερα από τεμπούρα!).

Ωστόσο, ο λόγος για τον οποίο θέλησα να γράψω αυτή τη μικρή σημείωση για τα Γιουβετσάκια δεν είναι τα παραπάνω. Ο λόγος που γράφω είναι για να σας συστήσω ένα απαράμιλλο πιάτο: τον ψημένο στη λαδόκολλα τόνο Αλοννήσου που ήρθε ζουμερότατος και νοστιμότατος, με μουστάρδα, η οποία ενίσχυε τη γεύση του χωρίς να την επισκιάζει, και συνοδευόμενος από τραγανά βραστά κολοκυθάκια. Αξίζει τον κόπο να φτάσετε στην Ιθώμης και μόνο για αυτόν.

*Δημοσιεύθηκε στο BΗΜΑ GOURMET την Κυριακή 15 Ιουνίου 2014.