Το θέμα των χαμένων διδακτικών ωρών και των γενικότερων ελλείψεων που αντιμετωπίζουν τα Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία της χώρας στο πλαίσιο των μνημονιακών πολιτικών, έφεραν στην Βουλή επτά βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, επισημαίνοντας ότι παρά τα θετικά μετρήσιμα στοιχεία από την λειτουργία τους εδώ και 25 χρόνια, αντιμετωπίζουν πολλές δυσκολίες.
«Είναι φυσικό επακόλουθο οι απαιτήσεις αυτών των σχολείων να είναι πολύ περισσότερες από αυτές των γενικών σχολείων, μιας και δεν εξαντλούν την προσφορά τους στην αποστήθιση και στην εξέταση ως αποκλειστικούς δρόμους της διδακτικής», αλλά «χρειάζονται μουσικά όργανα, αντίστοιχα βιβλία (που ακόμη δεν έχουν συγγραφεί!), ειδικές αίθουσες, κατάλληλο υλικοτεχνικό εξοπλισμός», αναφέρουν οι ερωτώντες βουλευτές, σημειώνοντας ότι «κάποια από αυτά έχουν γίνει, κάποια όμως υπολείπονται και η κατάσταση από σχολείο σε σχολείο, διαφέρει επίσης σε μεγάλο βαθμό».
Ως παράδειγμα αναφέρεται το Μουσικό Γυμνάσιο-Λύκειο Κομοτηνής και τις αυξημένες ανάγκες που έχει λόγω της πληθώρας των μαθητών που επιθυμούν να μαθητεύσουν σε αυτό, όπως και στα υπόλοιπα Μουσικά Σχολεία της χώρας (είναι συνολικά 42). Όπως αναφέρεται στην ερώτηση «το κέρδος για κάθε περιοχή θα είναι να μπορεί το κάθε μουσικό ή καλλιτεχνικό σχολείο να απορροφά το σύνολο των μαθητών που επιθυμούν να εισαχθούν στην Α’ Γυμνασίου –εφόσον, εννοείται, περνούν το όριο της βάσης των αντίστοιχων εξετάσεων».
Και ζητούν να υπάρχει «κάποιος ευέλικτος μηχανισμός απαλλαγμένος από χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες που θα προχωρά στην κατασκευή των λίγων αιθουσών διδασκαλίας που πιθανό να χρειαστεί ένα τέτοιο σχολείο από χρονιά σε χρονιά». Για τη φετινή σχολική χρονιά έχουν κατατεθεί στο Μουσικό Σχολείο της Κομοτηνής περισσότερες από 90 αιτήσεις εισαγωγής στην Α’ Γυμνασίου, όμως παραμένει ακόμη εκκρεμές το ζήτημα αν θα δοθεί η σχετική άδεια από τα αρμόδια όργανα για τη δημιουργία τριών τμημάτων αντί των δυο, ώστε να απορροφηθεί όσο γίνεται μεγαλύτερος αριθμός των αιτούντων μαθητών, ενώ αν υπήρχε μια αίθουσα παραπάνω, θα μπορούσε το συγκεκριμένο σχολείο να φτιάξει τέσσερα τμήματα στην Α’ Γυμνασίου ώστε να απορροφήσει το σύνολο των μαθητών που επιθυμούν να ξεκινήσουν εκεί την πορεία τους στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Το κτηριακό είναι ένα θέμα που αντιμετωπίζουν και σε άλλες περιπτώσεις Μουσικά Σχολεία της χώρας.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Μουσικού Σχολείου Αλίμου στην Αθήνα, το οποίο στεγάζεται σε κτήριο που προοριζόταν για ένα κοινό σχολείο και παρά τις παρεμβάσεις που έγιναν δεν πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Ενδεικτικότερο όμως είναι το στοιχείο, ότι ενώ είχε παραχωρηθεί από τον δήμο Αλίμου με ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου οικόπεδο πέντε στρεμμάτων για την ανέγερση ενός νέου κατάλληλου κτηρίου και ενός κλειστού γυμναστηρίου, έργα τα οποία είχαν εγκριθεί από την Περιφέρεια Αττικής και είχαν ενταχθεί σε πρόγραμμα χρηματοδότησης μέσω της Ε.Ε., τελικά ο χώρος πέρασε στα χέρια του ΤΑΙΠΕΔ.
Όπως επισημαίνουν οι βουλευτές (Α. Καρά Γιουσούφ, Τ. Κουράκης, Έφη Γεωργοπούλου – Σαλτάρη, Γ. Πάντζας, Θεανώ Φωτίου, Ι. Αμανατίδης και Τζένη Βαμβακά) «επειδή στα 42 μουσικά σχολεία που λειτουργούν στη χώρα χάνονται κάθε βδομάδα περίπου 9.000 διδακτικές ώρες, εκ των οποίων οι μισές στα μουσικά και καλλιτεχνικά μαθήματα» και «επειδή την ίδια στιγμή μουσικοί με σημαντική εκπαιδευτική προϋπηρεσία (κλάδος ΤΕ 16) σε δημόσια σχολεία της Α΄θμιας και Β΄θμιας εκπαίδευσης, με διπλώματα αναγνωρισμένα από το κράτος καθώς και με Παιδαγωγική Επάρκεια από την Ανώτατη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε.) μένουν αδιόριστοι», ερωτάται ο υπουργός Παιδείας κ. Αν. Λοβέρδος εάν υπάρχει κάποιος σχεδιασμός για την ανάπτυξη των σχολείων αυτών και εάν θα ληφθεί η απαιτούμενη πρόνοια ώστε να μην υπάρξουν άλλα κενά πλέον σε εκπαιδευτικό προσωπικό και σε κατάλληλα σχολικά εγχειρίδια.
