Η εικόνα γνωστή. Το κοάλα γέρνει και αγκαλιάζει σχεδόν στοργικά τον κορμό του δέντρου. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Απάντηση στη συνήθεια των χαριτωμένων ζώων αποφάσισαν να δώσουν οι επιστήμονες, με επικεφαλής ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης.

Χρησιμοποιώντας θερμικές κάμερες, οι ειδικοί παρατήρησαν ότι τις μέρες που ο υδράργυρος ανέβαινε, τα κοάλα κατέβαιναν σε πιο χαμηλά και δροσερά σημεία των δέντρων, ενώ έτειναν να κολλάνε το σώμα τους πιο κοντά στον κορμό τους.

Μελετώντας τον τρόπο με τον οποίο τα ζώα ρυθμίζουν τη θερμοκρασία του σώματός τους, οι ειδικοί παρατήρησαν ότι κατά τους χειμερινούς μήνες παρέμεναν σε ψηλά σημεία των δέντρων, για να βρίσκονται πιο κοντά στο γεύμα τους, δηλαδή στα φύλλα. Αντίθετα, κατά τις θερμές μέρες του καλοκαιριού τα κοάλα «μετακόμιζαν» στα… θερινά ανάκτορα, σε χαμηλότερα σημεία και υιοθετούσαν την μέθοδο της «αγκαλιάς του δέντρου».

Αγκαλιάζοντας την επιβίωση

Όπως αναφέρουν οι ερευνητές με δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση «Biology Letters», αρχικά η μέθοδός τους έμοιαζε παράλογη. Η θέση τους φαινόταν άβολη και η κίνησή τους δεν έδειχνε ότι θα μπορούσε να τους προσφέρει ανακούφιση από τη ζέστη. Οι μετρήσεις της θερμικής κάμερας ωστόσο έδειξαν ότι τα χαριτωμένα ζώα από την Αυστραλία, ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν.

«Λαμβάνοντας τις φωτογραφίες από τις θερμικές κάμερες, διαπιστώσαμε ότι αυτό που έκαναν τα κοάλα ήταν τελικά το σωστό και όπως φάνηκε ήταν πραγματικά αποτελεσματικό ως προς την αποφόρτιση της θερμότητας από το σώμα τους» εξηγεί ο δρ Μάικλ Κέρνι.

Σύμφωνα με τον ίδιο, τα μεγάλα δέντρα έχουν το δικό τους «μικροκλίμα», το οποίο θα μπορούσε να προσφέρει μεγάλη προστασία στα κοάλα ιδιαίτερα στην περίπτωση που οι θερμοκρασίες συνεχίσουν την αυξητική τους πορεία. Από τις μετρήσεις φάνηκε ότι τις μέρες όπου ο υδράργυρος άγγιζε τους 39 βαθμούς Κελσίου, τα ζώα αγκαλιάζοντας τον κορμό των δέντρων έριχναν τη θερμοκρασία του σώματός τους έως και κατά επτά ολόκληρους βαθμούς.

Από την πλευρά του ο δρ Τζάστιν Γουέλμπεργκερ από το Πανεπιστήμιο Τζέιμς Κουκ, ο οποίος στο πλαίσιο μελετών του είχε επίσης χρησιμοποιήσει θερμικές κάμερες, αναφέρει ότι οι εικόνες δείχνουν ξεκάθαρα ότι τα κοάλα γνωρίζουν καλά πώς να εκμεταλλεύονται τα δροσερά σημεία του μικροκλίματος των δέντρων.

«Κάτι τέτοιο τα βοηθάει τα κοάλα να επιβιώνουν στους καύσωνες» υπογραμμίζει ο Γουέλμπεργκερ.