Σοκ, πολιτικός σεισμός, τσουνάμι. Οπως και αν τη δεις, αυτή η νίκη της γαλλικής Ακροδεξιάς ήταν ιστορική. Με 25%, το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λεπέν βγήκε πρώτο κόμμα από τις κάλπες, τρίζοντας τα δόντια στο πολιτικό κατεστημένο στη Γαλλία και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Γιατί το μήνυμα είναι κατ’ εξοχήν αντισυστημικό. Συνοψίζεται σε έναν καταγγελτικό εθνικολαϊκισμό, που μετά βίας κρύβει τον ρατσισμό. Και βρήκε μεγάλη απήχηση στις ευρωεκλογές, όπου η ψήφος είναι χαλαρή και πολύς κόσμος θέλει να τιμωρήσει την εξουσία.
Εξω η Γαλλία από το ευρώ. Εξω από την ΕΕ, έξω από το ΝΑΤΟ. Εξω οι μουσουλμάνοι και κάθε λογής μετανάστες από τη Γαλλία. Κάτω το σάπιο πολιτικό σύστημα. Και πρώτα οι Γάλλοι. Αυτή είναι, με λίγα λόγια, η μαύρη ατζέντα της Μαρίν. Μέσα στη μεγάλη οικονομική κρίση, πιο ηχηρό είναι το «όχι» στο ευρώ. «Πρέπει να επιστρέψουμε στο εθνικό μας νόμισμα και στην κυριαρχία της Τράπεζας της Γαλλίας. Για να βάλουμε μπροστά τη βιομηχανία μας, τις εξαγωγές μας, για να ανοίξουνε δουλειές» λέει.

Εννοείται ότι μιλάει για έξοδο της Γαλλίας από την ΕΕ, με επιστροφή στα εθνικά σύνορα. Και για εθνικώς υπερήφανη εξωτερική πολιτική εκτός του ΝΑΤΟ, με αποκατάσταση της γεωπολιτικής ανεξαρτησίας. «Για να πάψει η Γαλλία να είναι η πόρνη κοιλαράδων εμίρηδων» και «μετρέσα της Αμερικής». Πράγματα αδιανόητα ως τώρα για μια χώρα που, μαζί με τη Γερμανία, είναι ο ένας από τους δύο πυλώνες της ευρωπαϊκής ενοποίησης

Τι έχει συμβεί; Οι εκλογές αυτές ήταν, φυσικά, μια διαμαρτυρία. Η σοσιαλιστική κυβέρνηση του Φρανσουά Ολάντ πέφτει συνεχώς στις δημοσκοπήσεις και η ανεργία είναι πεισματικά υψηλή. Η οικονομία; Σε τέλμα. Η Λεπέν ξέρει για τι μιλάει όταν σχεδόν 26 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρωπαϊκή Ενωση δεν έχουν δουλειά.

Το άλλο μεγάλο «όχι» το λέει στους μετανάστες. Το FN συμβολίζει τον σοβινισμό στο κράτος πρόνοιας. Θέλει εθνική προτεραιότητα στην απασχόληση και στη στέγαση και επιδόματα μόνο για τους «πραγματικούς» Γάλλους. Δηλαδή, διακρίσεις εις βάρος φυλετικών και θρησκευτικών μειονοτήτων μέσω κρατικού παρεμβατισμού.

Και μετά λέει, με μπόλικο λαϊκισμό, ότι τα άλλα κόμματα θέλουν να «εξισλαμίσουν» τη Γαλλία και να επιβάλουν τον «νόμο της σαρίας». Η θέα των μουσουλμάνων που προσεύχονται στους δρόμους έξω από τα τζαμιά στην πατρίδα της ξυπνάει, λέει η Μαρίν, «μνήμες ναζιστικής κατοχής».

Η συντριπτική πλειοψηφία των Γάλλων (περισσότεροι από το 50%) δεν εμπιστεύεται πια τα παραδοσιακά κόμματα. Η φτώχεια, η ανεργία και η παγκοσμιοποίηση τρομάζουν τους ψηφοφόρους. Νόμος, τάξη και μετανάστευση είναι ψηλά στη λίστα με τα προβλήματα που τους απασχολούν, χώρος εξ ορισμού προνομιακός για την Ακρα Δεξιά.

Επιπλέον, η Λεπέν έχει στολίσει πονηρά τα λόγια της με ρητορείες για την υπεράσπιση του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους και των δημοκρατικών αξιών. Εκανε το πρόγραμμά της πιο εύπεπτο, αν και στην ουσία ήταν και είναι ρατσιστικό.
Ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία; «Το FN κατάφερε να συνδυάσει έναν παραδοσιακό αριστερό κοινωνικο-οικονομικό λόγο (κατά της παγκοσμιοποίησης, κατά της λιτότητας, υπέρ του κράτους πρόνοιας) με μια παραδοσιακή δεξιά κοινωνικο-πολιτισμική ανάλυση (κατά της μετανάστευσης, υπέρ του νόμου και της τάξης, υπέρ της εθνικής ταυτότητας, των οικογενειακών αξιών). Με αυτόν τον τρόπο η Λεπέν ψαρεύει δυσαρεστημένους ψηφοφόρους και στις δύο πλευρές του πολιτικού φάσματος» λέει στο «Βήμα» ο Κας Μούντε, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια στις ΗΠΑ, ειδικός σε ζητήματα εξτρεμισμού και Ακρας Δεξιάς.

Σάιμον Ασεργουντ
«Δεν θα έβγαινε πρώτη αν ήταν βουλευτικές ή προεδρικές εκλογές»
«Αντισυστημική ψήφος διαμαρτυρίας ήταν πάνω από όλα η νίκη του FN. Δεν θα έβγαινε πρώτο κόμμα σε βουλευτικές ή προεδρικές εκλογές» λέει μιλώντας στο «Βήμα» o δρ Σάιμον Ασεργουντ, καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο του Σάρεϊ, στη Βρετανία, και ειδικός σε θέματα Ακροδεξιάς.


«Η Λεπέν και το FN έχουν χτίσει την επιτυχία τους στη δημιουργία ενός χώρου όπου οι γάλλοι ψηφοφόροι μπορούν να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους για μια πολιτική τάξη που φαίνεται να έχει χάσει την επαφή με τις ανησυχίες των λαϊκών στρωμάτων. Για πολλούς, τα παραδοσιακά κόμματα στην Αριστερά και στη Δεξιά έχουν αποτύχει πλήρως να διασφαλίσουν την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή. Το FN εκμεταλλεύεται στις κάλπες αυτή τη φτωχοποίηση του κόσμου και γίνεται όχημα για να εκφραστεί η απόρριψη του συστήματος» τονίζει.
«Θέματα όπως η μετανάστευση και η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση χρησιμοποιούνται για να δείξει η Λεπέν πόσο έχει αποτύχει το πολιτικό κατεστημένο, κάτι που αντηχεί πάνω και πέρα από τον ρατσισμό. Πράγματι, πόσο βαθιά ενστερνίζονται οι ψηφοφόροι τις αξίες του FN είναι ένα ανοικτό ερώτημα και θα περίμενε κανείς ότι πολλοί δεν θα ψηφίσουν το κόμμα σε εθνικές ή προεδρικές εκλογές. Αλλά το FN είναι πλέον εγκατεστημένη, τρίτη και ανερχόμενη δύναμη στη γαλλική πολιτική. Εκτός αν, και μέχρις ότου τα άλλα κόμματα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις ρίζες των προβλημάτων, θα συνεχίσουν να τιμωρούνται στην κάλπη» προσθέτει ο Ασεργουντ.
«Οσο και αν οι λύσεις που προτείνει το FN είναι απαράδεκτες, η κριτική που ασκεί πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν» καταλήγει ο συνομιλητής μας.
ΣΗΜΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ


«Ανθρώπινος» εθνικισμός


Κυρίαρχο σύνθημα είναι η «αποκατάσταση της εθνικής κυριαρχίας»: έξοδος από την ΕΕ και το ευρώ, προστασία της γαλλικής οικονομίας από την παγκοσμιοποίηση. Προτεραιότητα στους Γάλλους, στην απασχόληση και στη στέγαση. Τέλος στη μαζική μετανάστευση και σκληρή στάση σε θέματα νόμου και τάξης. Αλλά «ανθρώπινα», χωρίς τα κηρύγματα μίσους και βίας του «μπαμπά».
Μικρομεσαίοι, νέοι, άνεργοι
Κάτω των 30 ετών, άνεργοι, μικρομεσαίοι με μέτρια μόρφωση. Αυτό είναι το προφίλ των ψηφοφόρων του FN. Για το 46% των Γάλλων σήμερα η Λεπέν είναι «μάλλον η εκπρόσωπος μιας πατριωτικής Δεξιάς προσηλωμένης στις παραδοσιακές αξίες» έναντι 43% που τη συνδέουν ακόμη με «μια εθνικιστική και ξενοφοβική Ακρα Δεξιά».

Επόμενος στόχος η προεδρία

Η «κόρη του Διαβόλου», όπως την αποκαλούν οι αντίπαλοί της, έχει κηρύξει σταυροφορία για να βγάλει το ακροδεξιό κόμμα από το περιθώριο, μακριά από τον αντισημιτισμό και τον εξτρεμισμό του μπαμπά της Ζαν-Μαρί Λεπέν. Χαρισματική όσο και επικίνδυνη, η 46χρονη Μαρίν φιλοδοξεί να είναι υποψήφια πρόεδρος της Γαλλίας με αξιώσεις το 2017, γεγονός που έχει εκπέμψει σήμα κινδύνου.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ