Η «θερινή αποχή» και οι τσιλιαδόροι της 17Ν στην επίθεση Ι. Παλαιοκρασσά

«Η μοιραία επίθεση της 17Ν κατά του Γιάννη Παλαιοκρασσά το μεσημέρι της 14ης Ιουλίου 2002, που κόστισε τη ζωή στον 22χρονο φοιτητή Θάνο Αξαρλιάν, επιταχύνθηκε επειδή κάποιο μέλος της 17Ν –οι υπόνοιες πέφτουν στον Δημήτρη Κουφοντίνα –πιεζόταν για να πάει διακοπές;». Το κρίσιμο αυτό ερώτημα για τον θάνατο του Θάνου Αξαρλιάν ανακύπτει από επιστολή που έστειλε πρόσφατα ο 59χρονος ηλεκτρολόγος Βασίλης Τζωρτζάτος, κρατούμενος στις φυλακές Κορυδαλλού για συμμετοχή στη 17Ν. Η αναφορά αυτή φέρεται, σύμφωνα με αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ., να «επαληθεύεται» από ορισμένα δεδομένα της δράσης της 17Ν αλλά και από κενά και ασάφειες στις αναφορές άλλων μελών της οργάνωσης. Από την άλλη όμως σημειώνουν ότι η «κατηγορία αυτή που απευθύνει σε πρώην συντρόφους του έρχεται ύστερα από σειρά συγκρούσεων και ρήξεων μέσα στις φυλακές Κορυδαλλού».

Στην επιστολή του ο Β. Τζωρτζάτος σημείωσε ότι η επίθεση κατά του τότε υπουργού Οικονομικών στην πλατεία Συντάγματος είχε αποφασισθεί με δύο βασικές προϋποθέσεις. Οπως σημειώνει ο «Σταμάτης» της 17Ν –ας σημειωθεί ότι είχε αρνηθεί στο δικαστήριο τη συμμετοχή του στη συγκεκριμένη επίθεση –τα δύο αυτά προαπαιτούμενα ήταν: «Πρώτον, ότι δεν θα υπήρχε κανείς τρίτος μέσα στο αμάξι του υπουργού και, δεύτερον, ότι δεν θα υπήρχαν πεζοί στα πεζοδρόμια της Νίκης προς Καραγιώργη Σερβίας. Την ημέρα που έγινε η ενέργεια παραβιάστηκαν και οι δύο προϋποθέσεις.

Η οργάνωση ισχυρίστηκε τότε ότι οι δύο σύντροφοι που παρατηρούσαν απ’ το πατάρι της οδού Νίκης την παρκαρισμένη Μερσεντές μπροστά στο υπουργείο, για να ξεκινήσουν την ενέργεια, δεν είδαν τα δύο κορίτσια που μπήκαν στη Μερσεντές και νόμιζαν ότι μπήκαν στο Audi της Ασφάλειας. Αυτό όμως δεν είναι ακριβές. Οπως αποκαλύφθηκε αργότερα, η δεύτερη ομάδα των τσιλιαδόρων που βρίσκονταν στον χώρο βεβαίωσε ότι τα κορίτσια δεν μπήκαν αστραπιαία στη Μερσεντές […]. Δεύτερο, όταν οι σύντροφοι κατέβηκαν και βγήκαν στο πεζοδρόμιο της Νίκης απ’ όπου θα πυροδοτούσαν τη ρουκέτα, υπήρχε κόσμος στο απέναντι πεζοδρόμιο, άρα έπρεπε και πάλι να ακυρωθεί. Κι όμως πάτησε το τηλεχειριστήριο. Αυτός που πάτησε το τηλεχειριστήριο είπε στους υπόλοιπους ότι τον πίεζε η οικογένειά του για να φύγουν για διακοπές!».

Στην κατάθεσή του λίγο μετά τη σύλληψή του ο Χριστόδουλος Ξηρός είχε αναφέρει: «Την ημέρα της ενέργειας εγώ με τον «Σταμάτη» ήμασταν αρχικά πάνω στο κατάστημα μαζί με τους άλλους δύο και κάναμε τις τελευταίες εργασίες εγκατάστασης και ακολούθως μόλις βγήκε ο Παλαιοκρασσάς από το υπουργείο, κατεβήκαμε τρέχοντας και πήγαμε σε προκαθορισμένα σημεία που είχαμε αφήσει τα μηχανάκια. Ο Σάββας (σ.σ. Ξηρός) και ο «Λουκάς» (σ.σ. Δ. Κουφοντίνας) κατεβαίνουν και αυτοί, περνούν απέναντι στο πεζοδρόμιο και ο ένας πυροδοτεί τις ρουκέτες και ο άλλος τον καλύπτει, χωρίς να γνωρίζω ποιος πάτησε το μπουτόν».

Σύμφωνα με τους αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ. κρίσιμο σημείο είναι τι είχε συμβεί τη συγκεκριμένη ημέρα με τους τσιλιαδόρους της οργάνωσης. Στην προκήρυξή της η 17Ν έκανε λόγο για παρατηρητές της μόνο στο ίδιο πατάρι του πρώτου ορόφου στην οδό Νίκης, όπου είχε μπει και ο εκτοξευτήρας της ρουκέτας. Οπως ανέφερε τότε η οργάνωση, «δυστυχώς ένας συνδυασμός από δυσμενή γεγονότα τους έκαναν να μη δουν σωστά».

Στο πρόσφατο βιβλίο του ο Δ. Κουφοντίνας σημείωσε για πρώτη φορά ότι «δεν υπήρχαν τσιλιαδόροι κάτω στον δρόμο γιατί την προηγούμενη ημέρα έγιναν αντιληπτοί από τους υπευθύνους ασφαλείας του κ. Παλαιοκρασσά». Από την επιστολή Τζωρτζάτου αλλά και από παλαιότερες καταθέσεις άλλων μελών της οργάνωσης, όπως του δασκάλου Κώστα Τέλιου, αποκαλύπτεται ότι υπήρχαν μέλη της στον δρόμο. Ομως δεν υπήρχε αναφορά τους γι’ αυτό που ισχυρίζεται ο Τζωρτζάτος ότι «εκείνοι πίστευαν ότι δεν θα γίνει η επίθεση και αποχώρησαν νωρίτερα».

Ενα τελευταίο ζητούμενο είναι αν υπήρχε πίεση για «οικογενειακές διακοπές» στον Δ. Κουφοντίνα, ο οποίος εκείνα τα καλοκαίρια συνήθιζε να πηγαίνει στη Γαύδο. Οπως λένε αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ., «είναι βέβαιο ότι ο «Λουκάς» της 17Ν, ο γιος του οποίου ήταν τότε δύο ετών, ήταν ένας αφοσιωμένος αντάρτης πόλης και ούτε το οικογενειακό περιβάλλον του θα μπορούσε να τον πιέσει και να τον παρασύρει εκτός του ένοπλου αγώνα του. Ομως κάποιος πρέπει να παρατηρήσει ότι και το 1991 η τελευταία επίθεση της 17Ν ήταν στις 16 Ιουλίου με την επίθεση στο Ψυχικό κατά του τούρκου διπλωμάτη Ντενίς Μπουλούκμπασι. Εκείνη τη χρονιά επανεμφανίστηκε στις 7 Οκτωβρίου. Το 1992 μετά την επίθεση στο υπουργείο Οικονομικών επανεμφανίστηκε στις 30 Νοεμβρίου. Η ίδια «καλοκαιρινή αποχή» της 17Ν υπήρξε και τα επόμενα χρόνια. Αντιθέτως τα προηγούμενα χρόνια είχε χτυπήσει αρκετές φορές στα τέλη Ιουλίου και Αύγουστο (στις 10.8.1987 επίθεση σε αμερικανικό λεωφορείο στο Καβούρι, 14.8.1988 εισβολή στο Αστυνομικό Τμήμα Βύρωνα, 18.7.1990 ληστεία στην Τράπεζα Εργασίας στο Περιστέρι). Ισως τότε η ενεργοποίηση της 17Ν να οφειλόταν σε άλλους λόγους. Ισως όμως και όχι…».