Μπίζνες με σορτσάκι και σανδάλια

Ξεχάστε τη Σίλικον Βάλεϊ. Ολοι στο Σίλικον Μπαλί! Η μόδα δεν είναι καινούργια, αλλά με τον χρόνο κερδίζει διαρκώς έδαφος: όλο και περισσότεροι επιχειρηματίες τα μαζεύουν από τις ΗΠΑ και από άλλες γκρίζες χώρες της Δύσης και μετακομίζουν στο μικρό νησί της Ινδονησίας με τα κρυστάλλινα νερά ή σε άλλους εξωτικούς παραδείσους, μαζί με τις επιχειρήσεις τους φυσικά! Βοηθά σε αυτό, άλλωστε, η τεχνολογία.

Η τεχνική δυνατότητα που έχουν, δηλαδή, να στέλνουν διαδικτυακώς σε κάθε γωνιά της γης το προϊόν που παράγουν από το Μπαλί, τα νησιά Πουκέτ ή τις Βερμούδες –δυστυχώς όχι και από τη Σαντορίνη ή τη Μύκονο, διότι το επιχειρείν στα μέρη μας δεν συνιστά μια τόσο προφανή και εύκολη υπόθεση.

Η ρεπόρτερ τουBBCΚιμ Τζίτλσονταξίδεψε ως το Ντενπασάρ του Μπαλί για να βρει την αμερικανίδα επιχειρηματίαΑντρέα Λούμπιερ, συνιδρύτρια της εταιρείαςMailbird, η οποία βοηθά τηMicrosoftνα απλοποιήσει και να βάλει σε τάξη το σύστημα ηλεκτρονικών μηνυμάτων τωνWindows.

Τη συνάντησε λίγο πριν από το μεσημεριανό φαγητό, με σορτσάκι, μπλουζάκι και σανδάλια, με τη γενικευμένη, δηλαδή, ενδυμασία κάθε τουρίστριας στο Μπαλί. Μόνο που η κυρία Λούμπιερ δεν είναι τουρίστρια.

Ζει στο νησί. Και την ώρα που τη συνάντησε η ρεπόρτερ του βρετανικού ομίλου ΜΜΕ εργαζόταν σκληρά, μαζί με τους οκτώ «κομπιουτεράδες» που απασχολεί στην επιχείρησή της.

«Είναι πραγματικά ήρεμα εδώ. Εχει κανείς τη δυνατότητα να ξεπεράσει πολύ πιο γρήγορα από όσο στη Νέα Υόρκη ή στη Σίλικον Βάλεϊ την ένταση της δουλειάς» λέει χαμογελαστή.

Οπως και οι φίλοι της επιχειρηματίες και εργαζόμενοι του κυβερνοκαφενείου SmartLaunchή του εικονικού εργαστηρίουLabster, η κυρία Λούμπιερ και οι συνεργάτες της εργάζονται πολλές φορές ως αργά το βράδυ.

Είναι και η διαφορά της ώρας που τους αναγκάζει μερικές φορές να ξενυχτούν. Αλλά δεν παραπονιέται κανείς τους. Διότι εκεί «στα μέρη του Μπαλί» η θάλασσα είναι, ως γνωστόν, γυαλί.

Και μια βουτιά στα διάφανα νερά είναι πανεύκολη υπόθεση και άκρως αναζωογονητική για τους εργαζομένους. Γι’ αυτό επέλεξαν, άλλωστε, να εγκαταλείψουν πατρίδα, φίλους και συγγενείς για να μετεγκατασταθούν εκεί –η Αντρέα Λούμπιερ, ειδικότερα, ζούσε στο Οχάιο.

«Το Μπαλί προσφέρει ό,τι ζητεί κανείς για να στήσει μια επιχείρηση. Αλλά οι περισσότεροι δεν ζητούν και πάρα πολλά όταν ασχολούνται με την υψηλή τεχνολογία» δηλώνει, τονίζοντας ότι οι ταχύτητες του Internet στο νησί ξεπερνούν τις ταχύτητες σε πολλές ανεπτυγμένες οικονομίες.

ΟΠίτερ Γουόλ, ο οποίος μετακόμισε πέρυσι στο Μπαλί μαζί με δύο φίλους του για να δημιουργήσουν το ταξιδιωτικό γραφείοUbud Bali, συμφωνεί και επαυξάνει.«Οταν σκέπτεται κανείς το Μπαλί σκέπτεται τις διακοπές. Αλλά για μας είναι και ο τόπος που βγάζουμε το ψωμί μας.

Αλλωστε καταφέραμε να συνδυάσουμε τον εργασιακό μας βίο με τη διασκέδαση» εξηγεί καθισμένος στο γραφείο του από μπαμπού.

Και προσθέτει: «Μερικοί μας κοιτάζουν απορημένοι επειδή δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι αν έχουν μια μικρή και ευέλικτη επιχείρηση δεν χρειάζεται να εγκατασταθούν σε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο όπως το Χονγκ Κονγκ ή η Σιγκαπούρη, αλλά μπορούν να την “τρέξουν” από το σπίτι τους ή ακόμη και από τον τόπο των διακοπών τους».

Οσο για τον Μάικλ Μπόουντκερ, ιδρυτή της Startup Getaway και στη συνέχεια της Project Getaway, εξηγεί ότι αποφάσισε να εγκατασταθεί στη Νοτιοανατολική Ασία και συγκεκριμένα στο Μπαλί λόγω του χαμηλού κόστους όλων των εκφάνσεων της ζωής εκεί. «Μπορείς να δημιουργήσεις πολύ καλές συνθήκες διαβίωσης με πολύ λίγα χρήματα» τονίζει. «Τα πράγματα είναι πολύ απλά» εξηγεί ο Μάικλ Μπόουντκερ:

Ούτε από τις Βερμούδες ή το Μπαλί μπορείς να δεις ανά πάσα στιγμή έναν πελάτη σου στο Λος Αντζελες, ούτε από το Μανχάταν. Το ερώτημα του πού εν τέλει επιλέγεις να βρίσκεσαι είναι ζήτημα ιδιοσυγκρασίας. Αν σου αρέσουν η φύση και η περιπέτεια και δεν θέλεις οπωσδήποτε κάθε Δευτέρα να βλέπεις τον Γούντι Αλεν με την μπάντα του στο ξενοδοχείο Καρλάιλ, τότε κάλλιστα ζεις τη ζωή σου στις Βερμούδες ή στο Μπαλί».

Και η Σίλικον Βάλεϊ; «Καλά, εκεί δεν έχεις ούτε τις εξωτικές παραλίες, ούτε τις τιμές των Βερμούδων και του Μπαλί, ούτε καν την παρηγοριά του κλαρινέτου του Γούντι Αλεν. Εχεις μόνο την τρέλα και τα άγχη του κάθε σπασίκλα κομπιουτερά να σε συντροφεύουν»…