Η ανάπλαση της Πανεπιστημίου έχει να αντιμετωπίσει κάτι: την προκαταβολική μίρλα. «Αμα γίνει πεζόδρομος, θα πηγαινοέρχονται τα μηχανάκια». «Αφού θα υπάρχουν σκουπίδια, γιατί να υπάρχουν και σιντριβάνια;». «Οι κουτσουπιές μας μαράνανε». Προκύπτει επίσης ο δομημένος σκεπτικισμός: «Από πού θα περνούν τα αυτοκίνητα;».
Είναι απολύτως αναμενόμενη η μίρλα για ένα τόσο μεγάλο έργο. Εδώ υπήρξαν διαμαρτυρίες επειδή ο Δήμος Αθηναίων στόλισε πέντε δέντρα τα Χριστούγεννα. Η αρνητική σκέψη εκπορεύεται από της εξής λογική: αφού υπάρχουν συμπολίτες που πεινούν και είναι άνεργοι, η πόλη πρέπει να έχει το χάλι της. Η αρνητική σκέψη βάζει στη συζήτηση τα ανάλογα δεδομένα, ότι όλα θα είναι χειρότερα, αν γίνει απόπειρα για καλύτερα.
Στη Στοά Αρσακείου εκτίθενται 33 οριστικές μελέτες του έργου Rethink Athens, που θα αλλάξει το κέντρο της πόλης. Δεν είναι κακή η ονειροπόληση, να φανταζόμαστε τον εαυτό μας με την οικογένεια ή την παρέα να περιδιαβαίνει μια όμορφη πόλη. Η ονειροπόληση μπορεί να μετατραπεί σε αίτημα. Η ανάπλαση είναι εφικτή άρα μπορούμε να πιέσουμε, να αξιώσουμε, να διεκδικήσουμε. Ερχονται δημοτικές εκλογές, ας παρουσιάσουν τις θέσεις τους για το έργο οι υποψήφιοι. Να πουν πως θα περιφρουρήσουν το έργο όταν ολοκληρωθεί το 2016.
Τα έργα προβλέπουν τη δημιουργία πράσινων διαδρόμων για μικτή κυκλοφορία πεζών, ποδηλάτων, τρaμ, ταξί και οχημάτων τροφοδοσιών, των οδών Πανεπιστήμιου και Πατησίων. Ξανασχεδιάζεται η πλατεία Ομονοίας, επεκτείνεται το τραμ από το Σύνταγμα μέχρι την πλατεία Αιγύπτου. Κατασκευάζονται υπόγειοι ταμιευτήρες βρόχινου νερού και θα φυτευθούν 800 δέντρα του αττικού τοπίου, πλάτανοι, κουτσουπιές, μουριές, γιακαράντες, νεραντζιές.
Κρίνοντας από τις μακέτες, η πόλη θα γίνει όμορφη, πολύ πιο όμορφη από ότι είναι τώρα. Οι αντιρρήσεις λοιπόν έχουν νόημα αν αφορούν βελτιώσεις στις προτάσεις. Η λογική της αναίρεσης, της ένστασης, της ηττοπάθειας οδηγεί σε ύφεση (όχι οικονομική ύφεση, ηθική και αισθητική).
