Το καλύτερο το είπε ο Γιώργος Καπουτζίδης όταν ρωτήθηκε επί του θέματος: «Δεν μίλησε ο Πλάτωνας. Ενας λαϊκός τραγουδιστής, χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση μίλησε.

Αυτή την έλλειψη μόρφωσης ο κύριος Σφακιανάκης την είχε πάντοτε και θα την έχει πάντοτε». Εκεί αρχίζει και τελειώνει η συζήτηση για καλλιτέχνες του βεληνεκούς Σφακιανάκη. Η περαιτέρω συζήτηση καταντά όχι απλά κουραστική αλλά ουσιαστικά λειτουργεί και ως διαφήμιση για τέτοιου είδους περιπτώσεις που κάποτε βασίλευαν.

Για τις κούφιες υπεραξίες που έχτισε το σαθρό σύστημα της ανοησίας το οποίο με τα εξώφυλλα και την κατασπατάληση του τηλεοπτικού χρόνου παρουσίαζε διάφορους απίστευτους τύπους με ταλέντο στη μωρολογία ως μαικήνες της σοφίας. Επικίνδυνα πρότυπα για τα ημιμαθή κοινά που τους λάτρεψαν, άνθρωποι που καταπάτησαν και διαστρέβλωσαν αξίες και ιδεώδη σαν την τσίχλα που μασούσαν εν ώρα συνέντευξης.

Ενα κομμάτι του τηλεοπτικού συστήματος επιμένει να ανάγει την κάθε μπαρούφα, σε λεκτικό και όχι μόνο επίπεδο, σε πρώτη είδηση.

Είναι τουλάχιστον τραγικό σε μία ημέρα όπου οι εικόνες και οι δραματικές εξελίξεις για τον θάνατο γυναικόπαιδων λαθρομεταναστών στα πέριξ του Φαρμακονησίου συγκλονίζουν όχι μόνο τη χώρα αλλά και τον κόσμο, εσύ να προβάλλεις ως μείζον γεγονός το κλείσιμο ενός νυχτερινού κέντρου στο οποίο ο άνθρωπος που τραγουδούσε ταυτίστηκε με τη θεωρία της Χρυσής Αυγής στα θέματα μεταναστών.

Την ώρα λοιπόν που όπως πολύ εύστοχα είπε ο Παναγιώτης Χατζηστεφάνου «πρέπει να ξετυλιχτεί αυτό το πουλόβερ πλεγμένο από μαλλιά πνιγμένων παιδιών», εσύ ασχολείσαι με τρίχες. Αυτό καταντά πλέον κανιβαλισμός.

HeliosPlus