Αγαπητοί αναγνώστες,
Δεν ξέρω κατά πόσο διακατέχεστε από οικολογικές ευαισθησίες αλλά εγώ είμαι φοβερά ανήσυχος για το μέλλον του πλανήτη μας και της πανίδας και της χλωρίδας που συντροφεύει την πορεία του στο αχανές Διάστημα. Γι’ αυτό και πάντα ενεργοποιείται η συνείδησή μου όταν οι οικολόγοι προειδοποιούν και αναλαμβάνουν δράση. Πολύ με ενοχλεί όμως και η επιλεκτική ευαισθησία τους, όταν συνδυάζεται όχι με το μέγεθος και τη σοβαρότητα της απειλής όσο με το ποιος είναι ο απειλών το περιβάλλον. Και εξηγούμαι: έχω μια μικρή βάρκα (που δεν εμπίπτει στα κριτήρια του κ. Δρυ) και με αυτήν, οσάκις σπάνια έχω διαθέσιμο χρόνο και το επιτρέπει και ο καιρός, πηγαίνω για ψάρεμα στον Σαρωνικό κόλπο. Ετσι το προπερασμένο Σάββατο δοκίμαζα με άλλους 10-15 ερασιτέχνες ψαράδες την τύχη μου ένα μίλι από την ακτή της Καστέλλας, όταν είδαμε ξαφνικά τον μεγάλο εχθρό των ελληνικών θαλασσών, μια ανεμότρατα, προκλητικότατα μπροστά στα μάτια των μονίμως άφαντων λιμενικών, να σέρνει τα καταστροφικά δίχτυα της στον βυθό και να γδέρνει κυριολεκτικά και να καταβροχθίζει οτιδήποτε φύεται και ζει σε αυτόν (φύκια, κοχύλια, ψάρια, γόνοι, αβγά ψαριών), αφήνοντας πίσω της την έρημο και τον θάνατο που συνεπάγεται το πέρασμά της. Ηταν μάλιστα τόσο τεράστιες η αναίδεια και η εγκληματική αναλγησία του καπετάνιου του σκάφους ώστε δεν δίστασε να κατευθύνει την πορεία του ανάμεσα στις αγκυροβολημένες βάρκες, αδιαφορώντας για τον κίνδυνο να παρασύρει στα δίχτυα του και τις άγκυρες που είχαν αυτές ρίξει για να ακινητοποιηθούν. Στις κραυγές τού περισσότερο κινδυνεύοντος ερασιτέχνη ψαρά ο καπετάνιος της ανεμότρατας απάντησε στέλνοντάς τον στο διάβολο και, όταν απειλήθηκε να ειδοποιηθεί το Λιμενικό, τότε ειρωνεύθηκε και τον ψαρά και τους φρουρούς της θάλασσάς μας με υβριστικές και υποτιμητικές φράσεις που δεν μπορώ να επαναλάβω.
Και σε λίγο συνέβη το αναπόφευκτο: τα δίχτυα της ανεμότρατας «Ελένη» έτσι λεγόταν άρπαξαν την άγκυρα της βάρκας που άρχισε να παρασύρεται και, παρά τις κραυγές των κινδυνευόντων επιβατών της, ο εγκληματικός καπετάνιος της ανεμότρατας συνέχισε την καταστροφική πορεία του εξαναγκάζοντας τους ερασιτέχνες ψαράδες να κόψουν το σκοινί για να γλιτώσουν.
Πνιγμένος από αγανάκτηση και καθώς είχα το κινητό μου στη βάρκα, πήρα αμέσως το Λιμεναρχείο Πειραιά. Και όταν κατήγγειλα το γεγονός, μου δηλώθηκε ότι δεν είναι αυτό αρμόδιο αλλά το λιμενικό φυλάκιο της Φρεαττύδας. Μου εδόθη ο αριθμός τηλεφώνου του αλλά ματαίως προσπάθησα να επικοινωνήσω. Βούιζε συνεχώς.
Και τότε θυμήθηκα μια τηλεφωνική επικοινωνία που είχα προ μηνός με τον αρχηγό του Λιμενικού Σώματος κ. Ουσατζόπουλο κατά την οποία τον ρώτησα πώς είναι δυνατόν να αφήνονται ανενόχλητες οι ανεμότρατες να καταστρέφουν τον ήδη υποβαθμισμένο και κινδυνεύοντα να απονεκρωθεί πλήρως Σαρωνικό και μάλιστα δύο βήματα από την ακτή, πράγμα που απαγορεύεται, χωρίς ποτέ να παρεμποδίζονται από τους λιμενικούς. Ο κ. Ουσατζόπουλος, ευγενικός και υπομονετικός, άκουσε τον εξάψαλμό μου επικαλούμενος ανεπάρκεια εξοπλισμού, τεράστια κενά σε αριθμό προσωπικού και άλλες ελλείψεις, χωρίς όμως να με πείθει ότι δεν υπάρχει κάτι το ύποπτο στην ανοχή του κράτους απέναντι στις ανεμότρατες. Και τότε θυμήθηκα με ποιο δέος αντιμετώπισε πέρυσι η κυβέρνηση το κλείσιμο του λιμανιού του Πειραιά από αυτούς τους επαγγελματίες ψαράδες που μας εφοδιάζουν με ψάρια, όχι με μέσα αλιείας που να επιτρέπουν ανανέωση της πανίδας των βυθών αλλά με την ολοκληρωτική και ανεπανόρθωτη καταστροφή τους.
Γιατί πιθανόν να μην ξέρουν οι περισσότεροι αναγνώστες μου ότι οι ανεμότρατες συμπεριφέρονται όπως οι βοσκοί ή οι ξυλοκόποι που καίνε τα δάση για να αποκτήσουν βοσκότοπους ή ξυλεία για τα τζάκια των βορείων προαστίων. Με τη διαφορά ότι, ενώ οι εμπρησμοί είναι παράνομοι και τιμωρούνται, η καταστροφή του θαλάσσιου βυθού της Ελλάδας από τις ανεμότρατες όχι μόνο δεν είναι παράνομη αλλά και επιδοτείται από το κράτος με ατέλεια στα καύσιμα και με ειδικά δάνεια από την Αγροτική Τράπεζα. Δηλαδή, το ίδιο το αναίσχυντο και ανίκανο ελληνικό κράτος συνεργεί επισήμως στην καταστροφή των ελληνικών θαλασσών και στον αφανισμό κάθε ζωής σε αυτές.
Το δε ανεξήγητο και ύποπτο για μένα είναι ότι, εκτός από το κράτος, ούτε οι οικολόγοι δείχνουν να ενδιαφέρονται για τη διάσωση του θαλάσσιου οικοσυστήματός μας. Και ενώ μπορεί να ξεκινήσουν εκστρατείες και πολεμικές επιχειρήσεις κατά των εγκαταστάσεων διυλιστηρίων στον Σαρωνικό, που ενίοτε από ατύχημα ρυπαίνουν τη θάλασσα αλλά ποτέ κατά τρόπο ανεπανόρθωτο, για το έγκλημα διαρκείας που διαπράττεται από τις ανεμότρατες και προκαλεί ανήκεστο βλάβη δεν είδα ποτέ τους οικολόγους να εξεγείρονται και να αποπειρώνται κάποια, έστω συμβολική, προσπάθεια εξουδετέρωσης κάποιου σκάφους κατά τη διάρκεια της καταστροφικής λειτουργίας του. Ετσι που εύλογα διερωτώμαι και εγώ και όλοι όσοι αγαπούν τη θάλασσά μας και πρώτοι οι ερασιτέχνες ψαράδες, που ποτέ δεν τη βλάπτουν, αν και κατά πόσον οι οικολόγοι και η Γκρίνπις πράγματι ενδιαφέρονται για τη διάσωση του περιβάλλοντος ή μήπως στόχος τους είναι ο εχθρός της Αριστεράς και της προόδου, που είναι ο καπιταλισμός και το μεγάλο κεφάλαιο. Και καθώς οι ανεμότρατες ανήκουν σε μικρομεσαίους, δεν πειράζει να καταστρέφουν ανεπανόρθωτα τις ελληνικές θάλασσες, αφού η οικολογία είναι πρόσχημα για πολιτικούς αγώνες με μάσκα την προστασία του περιβάλλοντος. Και τότε θυμήθηκα ένα αλιευτικό ταξίδι μου στον Ειρηνικό Ωκεανό, ανοικτά από το Βανκούβερ του Καναδά, όπου είδα τι θα πει στην πράξη οικολογική ευαισθησία από την ίδια την πολιτεία. Εκεί είναι τέτοια η φροντίδα να μη βλάπτονται ο βυθός της θάλασσας και οι κάτοικοί του από τις καταστροφικές μεθόδους αλιείας που φθάνουν ως την υπερβολή. Δεν επιτρέπουν λ.χ. τη χρησιμοποίηση κανενός δικτύου βυθού ενώ η εμφάνιση ανεμότρατας θα συνεπαγόταν άμεσο κανονιοβολισμό και καταβύθισή της.
Αλήθεια, πότε το υπουργείο Γεωργίας (αρμόδιο για την αλιεία!) θα αποφασίσει να σταματήσει αυτό το έγκλημα που διαπράττεται από ασύδοτες ανεμότρατες (πιο επικίνδυνες και από τον δυναμίτη) προτού εξαφανισθεί κάθε ίχνος ζωής στους βυθούς του Αιγαίου και των άλλων πελαγών μας; Και πότε οι οικολόγοι μας θα επιδείξουν ειλικρινά οικολογική συνείδηση για τη διάσωση της πανίδας και της χλωρίδας των ελληνικών βυθών αντί να περιορίζονται στις γραφικές εκστρατείες τους υπέρ της χελώνας Καρέτα – Καρέτα ή της φώκιας;
Να ‘στε καλά
