«Το Βήμα» ζήτησε από τον Ζαν Σις, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Sciences Po στο Παρίσι, να αναλύσει τις πιθανές λύσεις που έχει μπροστά του ο Εμανουέλ Μακρόν.

Πώς θα μπορούσε η Γαλλία να βγει από το αδιέξοδο;

«Αφού είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Φρανσουά Μπαϊρού δεν θα λάβει ψήφο εμπιστοσύνης, ο πρόεδρος Μακρόν θα πρέπει να διορίσει έναν νέο πρωθυπουργό για να συγκροτήσει μια κυβέρνηση ανάλογα με τις πιθανές συμμαχίες μέσα στην Εθνοσυνέλευση, ή να βρει έναν τεχνοκράτη που δεν θα απορριφθεί από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Η τρίτη πιθανότητα είναι να προσπαθήσει ξανά να επιβάλει μια προσωπικότητα από το δικό του στρατόπεδο, αλλά αυτό δεν φαίνεται να μπορεί να λειτουργήσει».

Γιατί απέτυχε ο Μακρόν στις δύο προηγούμενες επιλογές πρωθυπουργών, Μισέλ Μπαρνιέ και Φρανσουά Μπαϊρού;

«Με τον Μπαρνιέ έκανε λάθος. Πίστεψε ότι θα μπορούσε να οικοδομήσει μια κλασική κεντροδεξιά συμμαχία, αλλά δεν κράτησε. Και αφού δεν κράτησε, ο Μπαϊρού επιβλήθηκε στον Μακρόν λέγοντάς του: “Χωρίς το κόμμα μου δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα, άρα ή με παίρνετε ή το χάος”».

Νέες βουλευτικές εκλογές είναι εκτός συζήτησης;

«Τις ζητάει ο (πρώην πρόεδρος) Νικολά Σαρκοζί, η (ακροδεξιά) Μαρίν Λεπέν, αλλά είναι η έσχατη λύση. Αν η επόμενη κυβέρνηση καταρρεύσει επειδή δεν θα μπορέσει να περάσει τον προϋπολογισμό, τότε δεν υπάρχει άλλη λύση παρά διάλυση της Βουλής. Αν όμως πηγαίναμε τώρα σε εκλογές, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις της περασμένης εβδομάδας, θα είχαμε περίπου τα ίδια αποτελέσματα, με την (ακροδεξιά) Εθνική Συσπείρωση να βγαίνει μακράν πρώτη, αλλά να απέχει πολύ από την απόλυτη πλειοψηφία, ένα ισχυρό μπλοκ από την Aριστερά και μια σχετική κατάρρευση του κεντρώου, μακρονικού μπλοκ».

Αφού τα πολιτικά κόμματα δεν κατάφεραν μέχρι σήμερα να συνεννοηθούν μεταξύ τους, τι σας κάνει να πιστεύετε ότι θα συνεννοηθούν με έναν σοσιαλιστή ή τεχνοκράτη πρωθυπουργό;

«Εγώ, προσωπικά, ως πολίτης, είμαι πολύ απαισιόδοξος. Απλώς, ως πολιτειολόγος, μπορώ να φανταστώ μια τέτοια λύση. Θα ήταν μια κυβέρνηση που δεν θα είχε τη στήριξη της Ανυπότακτης Γαλλίας του Μελανσόν, το αντίθετο. Το καλύτερο που θα μπορούσε να ελπίζει είναι ότι η Ανυπότακτη Γαλλία δεν θα της έκανε πρόταση μομφής. Αν το πετύχαινε αυτό, τότε θα μπορούσε να σταθεί, αλλιώς όχι».

Το κίνημα Bloquons Tout (Να μπλοκάρουμε τα πάντα), που οργανώνει γενική απεργία την Τετάρτη, έχει απήχηση;

«Η απεργία θα είναι ενοχλητική για την οικονομία, αλλά στην πραγματικότητα το κίνημα είναι πολύ μειοψηφικό. Δεν είναι τα Κίτρινα Γιλέκα που, στην αρχή, δεν ήταν κομματικά. Προήλθαν από μικρές πόλεις, την επαρχία… Το Bloquons Tout ξεκίνησε από τα κοινωνικά δίκτυα, αλλά πολύ γρήγορα το ενσωμάτωσε η Ανυπότακτη Γαλλία. Την ερχόμενη Τετάρτη θα υπάρξουν απεργίες σε εργοστάσια, ίσως μπλοκαριστούν δρόμοι και λιμάνια, αλλά δεν θα έχει το μέγεθος των Κίτρινων Γιλέκων.

Ομως, επειδή θα προστεθεί στην πτώση της κυβέρνησης, θα δημιουργήσει κλίμα οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής ανασφάλειας. Ετσι, ο Μακρόν θα είναι υποχρεωμένος, μέσα στην ίδια εβδομάδα, να ορίσει νέο πρωθυπουργό».

Γιατί οι περισσότεροι Γάλλοι φαίνεται να μη θέλουν να κάνουν καμία οικονομική θυσία ενώ οι πολιτικοί δείχνουν να μη θέλουν να συνεργαστούν; Αυτή η συμπεριφορά μοιάζει λίγο ακατανόητη.

«Είναι περίπλοκο, είναι περισσότερο ζήτημα κοινωνικής ψυχολογίας. Οι ταξικές εντάσεις δεν ήταν ποτέ τόσο ισχυρές όσο σήμερα. Οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες είναι εξαιρετικά έντονες. Οι υπερ-πλούσιοι δεν ήταν ποτέ τόσο πλούσιοι και δεν είχαν ποτέ τόσα κέρδη όσα από την εκλογή του Μακρόν. Αυτό έχει διασπάσει τη γαλλική κοινωνία ενώ προστίθεται πλέον ένα είδος πολέμου γενεών, όπου οι νέοι δεν θέλουν πια να πληρώνουν τις συντάξεις των μεγαλυτέρων.

Την ίδια στιγμή, η αγοραστική δύναμη έχει μειωθεί πολύ, υπάρχει σαφής πτώση του βιοτικού επιπέδου. Ο λόγος που η πλειοψηφία των Γάλλων δεν είναι διατεθειμένη να κάνει περισσότερες θυσίες είναι ότι πιστεύει πως ήδη κάνει πάρα πολλές. Αν η κατανομή γινόταν πιο δίκαια στην κοινωνία, ίσως να το δέχονταν πιο εύκολα».