Μπορεί η εγκατάλειψη της υπαίθρου να είναι η κυρίαρχη τάση, όμως υπάρχουν και άνθρωποι που σε πείσμα των τάσεων των καιρών αποφασίζουν να επιστρέψουν στο χωριό και να ξεκινήσουν μια οικονομική δραστηριότητα. Τι γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις; Στις περισσότερες από αυτές οι άνθρωποι αυτοί έρχονται αντιμέτωποι με μια δαιδαλώδη γραφειοκρατία και μόνο οι πολύ αποφασισμένοι από αυτούς καταφέρνουν τελικά να σταθούν.
Για παράδειγμα, η κυρία Αγγελική Ν. αποφάσισε πριν από περίπου 23 χρόνια να επιστρέψει στον τόπο της καταγωγής της, στην Καλλονή Γρεβενών, ένα πανέμορφο χωριό μέσα στα δάση με βελανιδιές που κυριαρχούν στο φυσικό τοπίο της περιοχής. «Η καταγωγή μου είναι από την Καλλονή. Βέβαια γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη, αλλά το 2000 αγοράσαμε ένα σπίτι στην Καλλονή με τον σύζυγό μου και μαζί με τον μεγάλο γιο μας επιστρέψαμε στο χωριό για καλύτερη ποιότητα ζωής. Οι κάτοικοι στο χωριό ήταν τρεις και μαζί με εμάς γίναμε έξι. Το 2013 αποφάσισε και ο μικρός μας γιος να έρθει στο χωριό και αγοράσαμε έναν χώρο με σκοπό να δημιουργήσουμε μια ταβέρνα, με δικά μας χρήματα, χωρίς επιδοτήσεις και δάνεια. Οι δυσκολίες, ιδιαίτερα οι γραφειοκρατικές, ήταν τεράστιες, κυρίως όσες αφορούσαν την αλλαγή χρήσης του χώρου, από σπίτι που ήταν σε κατάστημα εστίασης. Αν ήξερα τι θα περνούσαμε, δεν θα είχα εμπλακεί σε αυτή την ιστορία» λέει σήμερα η κυρία Αγγελική.
«Μετά από μεγάλες προσπάθειες πήραμε τελικά τις απαιτούμενες άδειες και στήθηκε στο πουθενά αυτός ο χώρος που είναι ανοιχτός καθημερινά, χειμώνα – καλοκαίρι, όλη την ημέρα και χρόνο με τον χρόνο και έγινε γνωστός στην ευρύτερη περιοχή. Ερχονται πελάτες από Κοζάνη, από Πτολεμαΐδα, από Καστοριά. Εφέτος κλείνουμε δέκα χρόνια λειτουργίας» τονίζει η κυρία Αγγελική και συμπληρώνει: «Η τροφοδοσία του μαγαζιού γίνεται και από τα Γρεβενά και από τη Θεσσαλονίκη. Είναι δύσκολη η τροφοδοσία, όπως και να το κάνουμε. Αλλά είμαστε τρία άτομα και φροντίζουμε με καλή οργάνωση να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες. Ευτυχώς έχουμε πολύ καλούς παραγωγούς κρεατικών στην περιοχή, αβγά χωριάτικα από το διπλανό χωριό κ.λπ. Το καλό είναι ότι ακόμα και τον χειμώνα οι δρόμοι παραμένουν ανοιχτοί. Δηλαδή δεν έχουμε ποτέ αποκλειστεί από τα χιόνια».
