Oταν σπούδαζα φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, κάτι παραπάνω από είκοσι χρόνια πριν, ένιωθα πως σκοπός της ήταν η διερεύνηση και η περιγραφή της φύσης της πραγματικότητας. Δουλειά ημών των φιλοσόφων ήταν να προσδιορίσουμε οικουμενικές αλήθειες αναγνωρίσιμες απ’ όλους. Βασικό μας εργαλείο ήταν ο Λόγος, η ορθολογική σκέψη.
Αυτό ενείχε και μια βασική εικασία: ότι μια τέτοια αναγνωρίσιμη αντικειμενική πραγματικότητα υφίστατο: επειδή αυτή βρισκόταν είτε «εκεί έξω», είτε «μέσα μας» (λόγω δηλαδή της κοινής μας ανθρώπινης εμπειρίας και φύσης), είτε επειδή θα μπορούσαμε, δυνητικά, να συμφωνήσουμε όλοι ως προς το ποιόν της.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
