Οταν στις αρχές του 2020 τα κράτη αντιλήφθηκαν ότι η COVID-19 είχε απίστευτη πανδημική δυναμική, όταν αντιλήφθηκαν ότι η ιογενής αυτή νόσος θα κατέλυε κάθε κανονικότητα που γνωρίζαμε (όπως και έγινε για ένα διόλου μικρό διάστημα), επιδόθηκαν σε έναν αγώνα δρόμου λήψης μέτρων για να σωθούν ζωές. Μια κούρσα παράλληλη με εκείνη των επιστημόνων που εργάζονταν νυχθημερόν για την ανάπτυξη εμβολίου και θεραπειών ώστε να πάρουμε τις ζωές μας πίσω.

Και τις πήραμε. Με το κλίμα όμως, με τον πλανήτη μας που υποφέρει επί μακρόν, δεν έχει συμβεί το ίδιο. Πολλοί επιστήμονες έκρουαν εδώ και δεκαετίες τον κώδωνα του κινδύνου, αλλά οι κατέχοντες τις θέσεις-«κλειδιά» κώφευαν (για πλείστους λόγους και συμφέροντα) βάζοντας «κάτω από το χαλί» τα τρανταχτά σημάδια που έδειχναν το ζοφερό μέλλον.

Και φθάσαμε εδώ που η «πανδημία» του κλίματος δεν έχει τελειωμό – και πολλοί φοβούνται ούτε γυρισμό. Φθάσαμε εδώ που ο μισός πλανήτης πνίγεται και την ίδια στιγμή ο άλλος μισός τσουρουφλίζεται. Που οι πυρκαγιές έχουν γίνει καθημερινότητα, όπως και οι συνθήκες ακραίου καύσωνα. Που η κανονικότητα των εποχών έχει προ πολλού καταλυθεί και έχει δώσει τη θέση της σε αυτή τη νέα κανονικότητα που οδηγεί στον θάνατο, στις ασθένειες, στη φτώχεια, στον λιμό, στον ξεριζωμό.

Αυτή η νέα… μη κανονική κανονικότητα που επιβάλαμε στον πλανήτη μας και τελικώς στις ζωές μας, δεν θα περάσει με ευχολόγια. Επιστημονικές λύσεις υπάρχουν και δεν είναι πολλές φορές δύσκολο να εφαρμοστούν (όπως θα διαβάσετε στις σελίδες 4-5, όπου παρουσιάζεται και η αποτύπωση της επίδρασης του καύσωνα και των πυρκαγιών στην ποιότητα του αέρα στη χώρα μας). Ακόμη όμως και αν είναι δύσκολο, δεν υπάρχει άλλος δρόμος, εάν θέλουμε να συνεχίσουμε να έχουμε έναν πλανήτη φιλόξενο για τη ζωή.

Διότι η «πανδημία» στην οποία περιδινείται η Γη δεν θα τελειώσει δίχως δράσεις. Αν δεν μειωθούν τα αέρια του θερμοκηπίου εδώ και τώρα, αν δεν στραφούμε σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας, αν οι κοινωνίες αλλά και ο καθένας ξεχωριστά δεν φροντίσουν να μειώσουν το οικολογικό τους αποτύπωμα η νέα (μη) κανονικότητα θα μας παρασύρει μαζί της στην άβυσσο που εμείς δημιουργήσαμε. Και δεν έχουμε το δικαίωμα να μην επιτρέψουμε στις μελλοντικές γενιές να ζήσουν σαν κανονικοί άνθρωποι.