Αν δεν μετράω κάτι λάθος, είναι η δέκατη συνεχόμενη φορά που ο Κ. Μητσοτάκης επισκέπτεται τη ΔΕΘ ως πρόεδρος της ΝΔ και τα τελευταία επτά χρόνια ως Πρωθυπουργός.
Κι αν δεν καταλαβαίνω κάτι λάθος, πρέπει να είναι η δυσκολότερη.
Ο χρόνος και η φθορά του χρόνου είναι βαρύ φορτίο στην πολιτική. Ιδίως αν διανθίζονται και με αμφιλεγόμενες υποθέσεις διαχείρισης των δημοσίων πραγμάτων.
Βεβαίως ο Μητσοτάκης έχει ακόμη δύο χρόνια έως τις επόμενες εκλογές και με τις σημερινές συνθήκες δεν δείχνει να απειλείται άμεσα.
Αλλά φυσικά πρέπει κάτι να κάνει. Δεν γίνεται να πάμε έως το 2027 κουβεντιάζοντας για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, τις κομπίνες και διάφορους κρητικούς μαφιόζους. Κυρίως επειδή κανείς δεν είναι δυνατόν να γνωρίζει τι μπορεί να ακολουθήσει.
Θυμάμαι πριν χρόνια τον Νικολά Σαρκοζί που έλεγε πως «την επικαιρότητα δεν μπορείς να την ελέγξεις, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να τη δημιουργείς».
Και φυσικά αν δεν τη φτιάξεις εσύ, θα τη φτιάξει κάποιος άλλος.
Η ΔΕΘ είναι παραδοσιακά μια ευκαιρία για τον εκάστοτε πρωθυπουργό να επιβάλει την ατζέντα της επιλογής του. Και συνήθως η ατζέντα είναι οικονομικής φύσης, ίσως λόγω του περιεχομένου των εκδηλώσεων στη Θεσσαλονίκη.
Ούτως ή άλλως όμως σε αυτό το πεδίο θα κριθεί τελικά η κυβέρνηση και θα αξιολογηθούν οι άλλοι μνηστήρες της εξουσίας.
Ο στόχος άλλωστε είναι κοινός. Οι μεν θέλουν να ανασυγκροτήσουν μια βάση εξουσίας που έχει δοκιμαστεί την τελευταία διετία. Και οι δε να διαμορφώσουν μια βάση εξουσίας που θα τους ευνοεί.
Το ερώτημα είναι αν ο Πρωθυπουργός ξεκινώντας από τη ΔΕΘ μπορέσει να δημιουργήσει την επικαιρότητα που έχει επιλέξει. Και κυρίως αν έχει καταλήξει ποια είναι αυτή η επικαιρότητα.
Επανερχόμαστε δηλαδή στο μονιμότερο πρόβλημα της δεύτερης τετραετίας Μητσοτάκη. Την έλλειψη σαφούς και ξεκάθαρης ατζέντας.
Καμία κυβέρνηση άλλωστε στον κόσμο δεν μπορεί να σημάνει τις σάλπιγγες της επανεκκίνησης αν δεν έχει αποφασίσει τι θέλει να βάλει μπροστά.
Αντιλαμβάνομαι ότι στο κοινωνικό πεδίο η κυβέρνηση θέλει να ανακτήσει την κλονισμένη εμπιστοσύνη της «μεσαίας τάξης». Λογικό και αναμενόμενο. Αυτή είναι που δημιουργεί τις κυβερνητικές πλειοψηφίες.
Δεν υπάρχει αμφιβολία όμως ότι είναι ευκολότερο να το λες παρά να το κάνεις. Και σίγουρα δεν γίνεται να το επιχειρήσεις χωρίς σχέδιο και μέθοδο.
Ο Μητσοτάκης λοιπόν έχει μια ευκαιρία στη ΔΕΘ να επιβάλει την ατζέντα του. Δεν ξέρουμε αν θα την εκμεταλλευτεί.
Αλλά όσο προχωρούμε προς το τέλος της τετραετίας δεν θα έχει πολλές άλλες.
