Ακόμη και οι μη μυημένοι στην κουλτούρα των «ενήλικων» κόμικς γνωρίζουν τον Τζόκερ, τον άσπονδο εχθρό του εκδικητή των αδυνάμων Μπάτμαν, του ήρωα της DC Comics. Δεν είναι μόνον τα κόμικς, είναι και οι ταινίες που τα ακολούθησαν που μετέτρεψαν τον Τζόκερ σε έναν από τους πιο αγαπητούς «κακούς» της ποπ κουλτούρας (ο Τζακ Νίκολσον στον «Μπάτμαν» του Τιμ Μπάρτον αλλά και ο Χιθ Λέτζερ που ως Τζόκερ στον «Σκοτεινό ιππότη» βραβεύθηκε με Οσκαρ τo 2009, έναν χρόνο μετά τον θάνατό του).
Η διαφορά ανάμεσα σε όλες αυτές τις κινηματογραφικές εκδοχές με το αριστούργημα του Τοντ Φίλιπς που προβάλλεται από την περασμένη Πέμπτη στις αίθουσες είναι ότι ο σκηνοθέτης ελάχιστη σημασία έδωσε στην «ιερότητα» του κόμικ. Και ευτυχώς! Διότι έτσι, για πρώτη φορά, μια ταινία τόσο σχετική με το χάρτινο σύμπαν αυτών των ηρώων μπορεί να ελκύσει τόσο οργανικά και με φυσικότητα θεατές που αδιαφορούν για την μανία των φανς.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
