Αν μιλάμε για μουσικά φαινόμενα, αυτό που σίγουρα εκκολαπτόταν τα τελευταία χρόνια, για να γιγαντωθεί το έτος που τελειώνει σε λίγες ημέρες, ήταν η επικράτηση της ραπ σκηνής και στη χώρα μας. Δεν αναφερόμαστε στην παλιά σχολή, σε ό,τι γνωρίζαμε ως ελληνικό χιπ χοπ δηλαδή, αλλά στον ήχο που έχει κυριαρχήσει εσχάτως σε όλη την υφήλιο, κυρίως στο τραπ. Στη δεκάδα με τα 10 πιο δημοφιλή μουσικά βίντεο για το 2019 στην πλατφόρμα YouTube οι έξι θέσεις καταλαμβάνονται από ράπερ. Η συνεργασία των Mente Fuerte, Hawk και Baghdad με τίτλο «Caliente» βρίσκεται στην κορυφή, το ντούο Hawk & Sapranov ακολουθεί κατά πόδας με το «Deja Vu», την ηχηρή παρουσία του δηλώνει και ο σούπερ σταρ (και με τη βούλα πλέον) Snik με το «Senorita» (στο οποίο συμμετέχει η Tamta), ενώ ο Toquel είδε τρία κομμάτια από τον δίσκο του «777» στο τοπ 10, ένα εκ των οποίων, το «Business», είχε γίνει κάτι σαν σλόγκαν το περασμένο καλοκαίρι. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι εφέτος ένα από τα ρεβεγιόν Πρωτοχρονιάς που αναμένεται να κάνει πάταγο λέγεται ALL STAR GAME NYE 2020 και θα πραγματοποιηθεί στο Κτίριο 56 στον Ελληνικό Κόσμο του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού, με βασικούς πρωταγωνιστές τον Snik, τον Light και τον Hawk.
Δεν περνά επίσης ημέρα χωρίς δυνατή εκπροσώπηση του ελληνικού ραπ στα διάφορα διαδικτυακά trends· μάλιστα την τελευταία εβδομάδα το τραγούδι του Mad Clip «Gucci» δεν προλαβαίνει να μετράει εκατομμύρια views και streams, κι ας λένε οι λίγο μακάβριοι στίχοι του «Αν πεθάνω αύριο, θάψε με με μπάφο / Ντύσε με με Gucci, κλείσε μου τον τάφο». Εδώ εντοπίζεται και ένα βασικό πρόβλημα του είδους, το οποίο δεν προσάρμοσε τη θεματολογία του στα εγχώρια δεδομένα, παρά βασίστηκε άκριτα στα αμερικανικά πρότυπα και έτσι οι καλλιτέχνες του έχουν εγκλωβιστεί σε μια αυτοαναφορικότητα που μπορεί να τη δέχεσαι στα αγγλικά, αλλά σε ξενίζει όταν την ακούς στη μητρική σου γλώσσα. Η εμμονή των trappers με τα ακριβά αυτοκίνητα, τα ναρκωτικά, τα όπλα, τα premium ποτά και τα κιτς αξεσουάρ, τις γούνες ή τις ογκώδεις αλυσίδες τους, οι κομπασμοί για τα χρήματα που βγάζουν και για την απότομη ταξική άνοδό τους επαναλαμβάνονται και κουράζουν. Εν ολίγοις, η διάχυτη «καγκουριά» που χαρακτηρίζει τους περισσότερους έλληνες ράπερ έχει ενδεχομένως πέραση στο εφηβικό κοινό, αλλά δεν βοηθάει πολύ στην πραγματική εξέλιξη των τραγουδιών τους. Αντίστοιχα προβληματικό φαίνεται και το γεγονός ότι στην Ελλάδα ο χώρος του ραπ παραμένει συντριπτικά ανδροκρατούμενος και ευνοεί τη σεξιστική συμπεριφορά: οι γυναίκες έχουν αποκλειστικά τον ρόλο της γκόμενας και χρησιμοποιούνται για αυτές υποτιμητικοί ή φθηνοί χαρακτηρισμοί.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
