Σωτήρης Χατζηγάκης

Ι) Στην χώρα του Με την εκπνοή της δεκαετίας του ’80, αρχίζει να γίνεται και στην Ελλάδα αντιλη¬πτή η αλλαγή του ρόλου του κράτους. Τα πρώτα δειλά μηνύματα της αλλαγής του κλασικού κρατικού μοντέλου, όπως λειτουργούσε μέχρι τότε και στη χώρα μας, εμ¬φανίστηκαν στις αρχές του 1990 με την κυβέρνηση του Κώστα Μητσοτάκη. Για πρώτη […]

Μετά τους δύο Παγκόσμιους Πολέμουςη Τουρκία εφαρμόζοντας πιστά τιςκεμαλικές της παρακαταθήκες κατόρθωσε να ισορροπήσει τις διάφορες εθνότητες που συμβιώνουν επί χρόνια στους κόλπους της.Το τουρκικό (κεμαλικό) κράτος χάραξε ακολούθησε καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ου αιώνα μια ημι-δημοκρατική πορεία και άρχισε να στοχεύει συστηματικάστην ένταξή του στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα.

Μια ενδιαφέρουσα πρόταση του πρώην υπουργού και συγγραφέα Σωτήρη Χατζηγάκη...

Πάγια τακτική των ακροδεξιών κινημάτων είναι η καλλιέργεια φοβιών και η κατασκευή ανύπαρκτων εχθρών που απειλούν δήθεν τις ανθρώπινες κοινωνίες. Μια τέτοια τακτική βρίσκει πρόσφορο έδαφος σε λαούς που διέρχονται μια βαθιά κρίση (οικονομική, πολιτική, αξιακή κλπ).

Το ηλεκτροσόκ των Ευρωπαίων από το Brexit επιβεβαιώνει την κοινή διαπίστωση

Με την επίκληση τίτλων βιβλίων Ελλήνων και ξένων συγγραφέων θα επιχειρήσουμε να σκιαγραφήσουμε την ελληνική κρίση των έξι τελευταίων ετών

Το ΔΝΤ δεν ήταν πάντοτε ο «στυγνός ελεγκτής» των χρεοκοπημένων χωρών. Η αρχική του λειτουργία, με βάση τη συμφωνία του Μπρέτον Γουντς,

Ο «μεταναστευτικός κίνδυνος» υπήρξε διαχρονικά ο εύκολος δρόμος για να «πεισθούν» κυρίως οι πιο φτωχοποιημένες και αδύναμες κοινωνικές ομάδες

Λίγες εβδομάδες μετά την 11η Σεπτεμβρίου δημοσιεύτηκε δήλωση του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον

Η ΝΔ ήταν ανέκαθεν ένα πολυτασικό και πολυσυλλεκτικό κόμμα, το οποίο περιελάμβανε μεγάλο μέρος των μικρομεσαίων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας

Δεν είναι η κακή επικοινωνιακή πολιτική (επένδυση στον φόβο) η μοναδική αιτία της πρωτοφανούς για την παράταξή μας ήττας.

Αποτελεί σήμερα κοινό αίτημα όλων των Ελλήνων πως η χώρα μας οφείλει να αποκαταστήσει σύντομα την οικονομική της ισορροπία και να επανακτήσει το κύρος της.

Με το ξέσπασμα της σημερινής παγκόσμιας συστημικής κρίσης άρχισε ένας έντονος διάλογος για τα αίτια που την προκάλεσαν καθώς και για τον τρόπο αντιμετώπισής της.

Κατά καιρούς η έννοια «αστική κοινωνία» ταυτίζεται με την «πλουτοκρατία» και τους ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες, καθώς και με τους προνομιούχους, τους «έχοντες και τους κατέχοντες».