Αναστάσης Βιστωνίτης

Οταν πέθανε πριν από δέκα χρόνια ο Αρθουρ Μίλερ, τα φώτα σε όλα τα θέατρα του Μπρόντγουεϊ χαμήλωσαν - ύστατος φόρος τιμής για τον τελευταίο σπουδαίο αμερικανό θεατρικό συγγραφέα

Ο αμερικανός συγγραφέας Εντμουντ Ουάιτ έγραψε κάποτε ειρωνικά πως ο ένας στους τρεις συμπατριώτες του πιστεύει πως έχει δει τον Ιησού Χριστό αυτοπροσώπως.

Ο Ζήσιμος Λορεντζάτος - με όλα τα θετικά και τα αρνητικά του - ανήκει ασφαλώς στις προσωπικότητες της Γενιάς του '30

Ο Ζήσιμος Λορεντζάτος - με όλα τα θετικά και τα αρνητικά του - ανήκει ασφαλώς στις προσωπικότητες της Γενιάς του '30

Δεν θυμούμαι πότε ήπια για πρώτη φορά καφέ. Παιδί, στο χωριό των γονιών μου κοντά στην Κομοτηνή, έβλεπα συγγενείς και γείτονες να κρατούν το φλιτζάνι με το πιατάκι ψηλά, στο μέσον περίπου του στήθους, και να ρουφούν ηδονικά το περιεχόμενο με μικρές γουλιές και σε αραιά χρονικά διαστήματα συζητώντας περί ανέμων και υδάτων ή, πιο σωστά, σχολιάζοντας τη ζωή των άλλων, αφού εκείνα τα χρόνια στα σπίτια δεν συνηθίζονταν οι πολιτικές συζητήσεις.

Διαβάστε τα παρακάτω άρθρα: Τέχνη Ελληνική λογοτεχνία Προσωπικές ιστορίες Ιστορία Δοκίμια Ξένη λογοτεχνία Κλασική λογοτεχνία Αστυνομικά Χιούμορ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

«Δεν γράφω για την πρώτη αλλά για τη δεύτερη φορά που θα με διαβάσει κάποιος. Δεν γράφω παρά μόνο για να ξαναδιαβαστώ». Αυτά σημείωνε ο Αντρέ Ζιντ στις 7 Δεκεμβρίου 1921 στο Ημερολόγιο των Κιβδηλοποιών, που συνοδεύει ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματά του. Το να «ξαναδιαβαστεί» είναι ό,τι σημαντικότερο μπορεί να επιτύχει ένας συγγραφέας, και το γεγονός ότι ο Ζιντ το επέτυχε στο μεγαλύτερο μέρος του έργου του είναι η καλύτερη απόδειξη της αξίας του.

«Ολοι οι Εβραίοι άξιζε να πεθάνουν γιατί είναι πράκτορες του Διαβόλου και ανθρώπινα σκουπίδια.

«Δεν μπορείς να φανταστείς πώς ήταν η Ταϊβάν ως τη δεκαετία του 1980, όταν την κυβερνούσε ένα σκληρό μιλιταριστικό καθεστώς» μου λέει ο Βόλφγκανγκ Κουμπίν, επιφανής σινολόγος και ποιητής που διδάσκει έξι μήνες κάθε χρόνο στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου και τους υπόλοιπους στο Πανεπιστήμιο της Βόννης. Εχοντας περάσει στην Απω Ανατολή το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, γνωρίζει άριστα τη Λαϊκή Κίνα, την Ταϊβάν, το Χονγκ Κονγκ και το Μακάο.

«Et in Arcadia ego! (Κι εγώ στην Αρκαδία!)». Το μότο, τίτλος δύο πινάκων του Νικολά Πουσέν (1594-1665)

Ο Φίλιπ Ροθ έχει φανατικούς αναγνώστες στις ΗΠΑ και στο εξωτερικό, όπως βεβαίως και στην Ελλάδα, όπου έχει εκδοθεί το σύνολο σχεδόν του πεζογραφικού του έργου.

Μου το είχαν πει πολλοί, το έγραφαν όλοι οι ταξιδιωτικοί οδηγοί, ένιωθα σχεδόν υποχρεωµένος να το ζήσω - αν μπορεί κανείς να χρησιµοποιήσει πρώτο πρόσωπο για μια εµπειρία που αφορά τις ζωές των άλλων.

Με αυτόν τον τόμο, ογκώδη όπως και οι δύο προηγούμενοι, ολοκληρώνεται η συγκλονιστική τριλογία του βρετανού ιστορικού Ρίτσαρντ Τζ. Εβανς για το Γ' Ράιχ.

Η πρώτη υπογραφή στη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ είναι του Τζον Χάνκοκ, το όνομα του οποίου φέρουν δύο από τους γνωστότερους ουρανοξύστες της χώρας

«Η δημοκρατία επιβεβαιώνει τον δυναμισμό της ως καθεστώτος τη στιγμή που φθίνει ως μορφή κοινωνικής οργάνωσης».

Στις 30 Νοεμβρίου 1935 πέθανε στη Λισαβόνα ο συγγραφέας Φερνάντο Πεσόα από κίρρωση του ήπατος.

Ο βρετανός ποιητής Αλφρεντ Εντουαρντ Χάουσμαν έλεγε στον Ρόμπερτ Γκρέιβς πως αληθινή ποίηση είναι εκείνη που κάνει τις τρίχες της κεφαλής σου να σηκωθούν όρθιες.

«Για τον Μπέντζαμιν Μπράντλι η δημοσιογραφία ήταν κάτι παραπάνω από ένα επάγγελμα – ήταν δημόσιο αγαθό ζωτικό για τη δημοκρατία».

«Για τον Μπέντζαμιν Μπράντλι η δημοσιογραφία ήταν κάτι παραπάνω από ένα επάγγελμα – ήταν δημόσιο αγαθό ζωτικό για τη δημοκρατία».

Η Σουηδική Ακαδημία μάς έχει συνηθίσει στις εκπλήξεις. Ετσι και εφέτος, αποφάσισε να απονείμει το βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας στον γάλλο πεζογράφο Πατρίκ Μοντιανό