Στο «λόμπι» του οποίου ο Καμμένος, καμαρώνοντας τον «Μεγαλέξανδρο»
Είμαι πεπεισμένος πλέον, πως για την ελληνική κοινωνία και τα ΜΜΕ που της αξίζουν, ο πρόσφυγας είναι ο Αριστείδης Μπαλτάς.
Ετσι εχθές αργά η Ζωή Κωνσταντοπούλου έγραψε
Αυτός είναι ο τίτλος της παράστασης στο θέατρο Ροές.
Εχω μια άποψη για την πολιτική - που όσο αποστρέφομαι με θέλγει - ανάλογη με την άποψη του Φουκό για την τρέλα.
Και ο μεν Λεβέντης αποχώρησε, παρέμειναν ομως η Εύα Καϊλή, η πρώην υπουργός Αννα
Επίμονη, σιωπηλή, απόλυτα μοντέρνα, όπως οφείλουμε να είμαστε, η Ιρις Κάραγιαν
Με ή χωρίς
Σε έχω κακομαάθει αναγνώστη με τους ειρωνικούς μου γρίφους και τους αφορισμούς
«Αν πεθάνει το Ποτάμι, θα πεθάνω και εγώ μαζί του».
Σαν να μπορούσε να δαμάσει ένα φαινόμενο φυσικό. Κι όμως η σκηνή - εκεί όπου όλα μπορούν να συμβούν - της το επέτρεψε.
Ως τις πέντε Μαρτίου, τα σύνορα
Eύγε της: δημο
Την επόμενη φορά που θα πάει ο Τσίπρας τον Ολάντ
Μια λύση (οικονομική) θα ήταν τα ιδιωτικά κανάλια να μετέδιδαν
Πραξικοπηματικά «βάζει» ο ΣΥΡΙΖΑ την τροπολόγια, οπως πραξικοπηματικά τις «έβαζε» ο Σαμαράς.
Οχι μόνο τη φινέτσα του διαλόγου της Ολγας Τρέμη με τον Νίκο Παππά εχθές στο Mega δεν τη διανοήθηκε καν ο Σοντέρλο ντε Λάκλο στις «Επικίνδυνες σχέσεις» του , αλλά ούτε και ο Χάινερ Μύλλερ που τις μετέγραψε στο «Κουαρτέτο», θα μπορούσε να φανταστεί τόση σκληρότητα.
«Carpe diem babe» : Εξαιρετικά...
«Μαζί τα φάγαμε» (Πάγκαλος): Ή, «Μαζί
Ενα από τα δύο: ή αυτοί οι Νιμπελούνγκεν της ενημέρωσης που ισχυρίζονται πως λένε όλη την αλήθεια στα μεταμεσονύκτια κανάλια