Οι σφοδρές βροχοπτώσεις που έφερε η κακοκαιρία Adel στην Αθήνα δημιουργούν την εντύπωση ότι μπορούν να βελτιώσουν άμεσα την κατάσταση των υδάτινων πόρων, ιδίως από τη στιγμή που η Αττική έχει τεθεί καθεστώς έκτακτης ανάγκης όσον αφορά την Λειψυδρία.
Στην πραγματικότητα, όμως, τέτοιου είδους έντονα και σύντομα φαινόμενα σπάνια συμβάλλουν ουσιαστικά στην αντιμετώπιση της ελλειψης των αποθεμάτων νερού.
Ειδικότερα, οταν το νερό πέφτει με μεγάλη ενταση και μέσα σε λίγες ώρες, το έδαφος δεν προλαβαίνει να το απορροφήσει. Ετσι, μεγάλο μέρος του καταλήγει επιφανειακά στα ρέματα και τελικά στη θάλασσα, χωρίς να εμπλουτίζει τους υπόγειους υδροφορείς ή τους ταμιευτήρες.
Δεν αλλάζει η συνολική εικόνα των ταμιευτήρων
Το πρόβλημα διογκώνεται από την παρατεταμένη ξηρασία που έχει προηγηθεί σε πολλές περιοχές της χώρας. Το ξερό, «διψασμένο» έδαφος απορροφά αρχικά ένα μέρος της βροχής, όμως αυτό το νερό κατακρατείται στα πολύ επιφανειακά στρώματα του εδάφους.
Γι’ αυτό, ακόμη και μετά από δυνατές καταιγίδες, η συνολική εικόνα της λειψυδρίας δεν αλλάζει. Οι έντονες βροχές είναι θεαματικές αλλά ελάχιστα αποτελεσματικές στην αντιμετώπιση της έλλειψης υδάτινων πόρων.
Αντίθετα, αυτό που βοηθάει πραγματικά είναι οι ήπιες, σταθερές βροχοπτώσεις που διαρκούν για αρκετές ώρες ή μέρες. Το νερό σε τέτοιες συνθήκες πέφτει με ρυθμό που το έδαφος μπορεί να δεχτεί, κατεβαίνει στα βαθύτερα στρώματα και τροφοδοτεί σταδιακά τους υπόγειους υδροφορείς.
Παράλληλα, δίνει χρόνο στους ταμιευτήρες και τα φυσικά αποστραγγιστικά συστήματα να συγκρατήσουν ποσότητες νερού χωρίς να το χάνουν σε απορροές.
