Δεν θυμάμαι να γιορτάσαμε άλλη φορά την 28η Οκτωβρίου με τόσα ανακοινωθέντα σε καιρό ειρήνης.
Πολεμικά ανακοινωθέντα από γονείς, κηδεμόνες, θείες, κουμπάρους, λοιπούς συγγενείς, συνήγορους, γείτονες, αλληλέγγυους και θυμωμένους, ούτε ο Κατσιμήτρος στο Καλπάκι να ήταν.
Από μια άποψη, λογικό. Οπως ανακοίνωσαν και τα υπολείμματα ΣΥΡΙΖΑ «απέναντί μας βρίσκεται και σήμερα ο φασισμός, απροκάλυπτος ή συγκαλυμμένος» (ανακοίνωση 28/10).
Υποθέτω ότι εννοούσαν τα φασιστόμουτρα που πήγαν να την πέσουν στον Βορίδη αλλά δεν το διευκρινίζουν. Με κίνδυνο να νομίσουν οι άλλοι ότι τα βάζουν με όσους την πέφτουν στον Άγνωστο Στρατιώτη ή όσους δεν πήγαν στην κηδεία του Σαββόπουλου.
Προφανώς πρόκειται για παρερμηνεία. Η Αριστερά τιμάει πάντα τους αγώνες από «ανυπακοή» (που λέει κι ο δήμαρχος των «αγωνιζόμενων Αθηναίων»…) μέχρι πλέι-οφς και φάιναλ φορ.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Άμπου Ντάμπι μας ξενέρωσε.
Κι άλλωστε σημαίνοντες παράγοντες της αριστερής πατριωτικής κομπανίας επισήμαναν ότι ορθώς δεν πήγαν στην κηδεία του Διονύση διότι κυκλοφορούσε κάπου εκεί κι ο Μητσοτάκης με κάτι δεξιούς κι αυτά ο καλός αριστερός δεν τα αντέχει (Χαρίτσης 25/10, Πολάκης 26/10 κι από κοντά η αναπόφευκτη Κουτσούμπα 27/10).
Ειδικότερα ο Χαρίτσης δεν πρόλαβε να πάει διότι άκουγε Σαββόπουλο κρυφά από το BBC μην τον πάρουν χαμπάρι οι Γερμανοί που περιπολούσαν. Ασε που κι αυτός κάτι είχε ακούσει για δεξιούς που κυκλοφορούσαν τριγύρω.
Θέλω να ελπίζω πως όλοι αυτοί δεν θα απουσιάσουν ούτε τώρα που βρίσκουμε πάλι απέναντί μας τον φασισμό.
Διότι όπως και να το κάνεις ευκολότερο είναι να πολεμάς τον φασισμό στον Άγνωστο Στρατιώτη στην πλατεία Συντάγματος παρά στα βουνά της Αλβανίας με πραγματικούς στρατιώτες.
Γι’ αυτό άλλωστε κι ο δήμαρχος πρωτοστατεί σε κινήματα και αγώνες εναντίον του Ανδρουλάκη. Οχι μόνο επειδή αυτόν ξέρει αλλά κι επειδή (όπως κι αν το κάνεις) είναι ευκολότερος αντίπαλος από τον φασισμό.
Αν του την πέφτεις, το πολύ-πολύ να σε υποστηρίξει ο Καστανίδης. Αλλά αν δεν τον βάλεις στο μάτι, κινδυνεύεις να σ’ την πέσουν οι μελανοχίτωνες που την έπεσαν και στον Βορίδη.
Καλά έκαναν λοιπόν οι αριστεροί αγωνιστές και δεν πήγαν στην κηδεία του Σαββόπουλου. Κι όχι μόνο επειδή το παίνεψαν η Κουτσούμπα κι ο Πολάκης (που τόσα καταλαβαίνουν…) αλλά κι επειδή ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου συμβεί με τόσους δεξιούς μαζεμένους.
Μπορεί η κηδεία να ήταν παγίδα.
Κι εκεί που έχεις πάει να τιμήσεις τον Διονύση, να πεταχτεί μπροστά σου κανένας Παπάγος ή κανένας Μεταξάς.
Μακριά από εμάς!
