Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 81 ετών, ο σπουδαίος τραγουδοποιός Διονύσης Σαββόπουλος. Ο δημιουργός που σφράγισε με το έργο, το λόγο και την παρουσία του έξι δεκαετίες ελληνικής μουσικής, πέθανε το βράδυ της Τρίτης 21 Οκτωβρίου 2025, στις 9:10. Τις τελευταίες εβδομάδες νοσηλευόταν σε ιδιωτικό νοσοκομείο στο καρδιολογικό τμήμα, ενώ τα τελευταία χρόνια έδινε με μάχη με τον καρκίνο.

Η οικογένειά του ανακοίνωσε με συγκίνηση ότι: «Ο πολυαγαπημένος μας σύζυγος, πατέρας, παππούς και τραγουδοποιός έφυγε απόψε, Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2025. Λεπτομέρειες για τον αποχαιρετισμό του θα ανακοινωθούν τις επόμενες ώρες».

Την ανακοίνωση υπογράφουν η σύζυγός του Άσπα, τα παιδιά του Κορνήλιος, Ρωμανός και Αγγέλλα, και τα εγγόνια του, Διονύσης και Ανδρέας.

Ο τροβαδούρος των γενεών

Ο Διονύσης Σαββόπουλος υπήρξε κάτι περισσότερο από τραγουδοποιός. Ήταν ο εκδρομέας του ’60, ο παραμυθάς, ο ποιητής που ένωσε τη ροκ με την παράδοση, το λόγιο με το λαϊκό, τη σάτιρα με τη συγκίνηση. Από το Φορτηγό και το Βρώμικο Ψωμί έως τα Τραπεζάκια έξω και τους Αχαρνής, καθόρισε ένα νέο μουσικό ιδίωμα, δικό του, ελληνικό, ανατρεπτικό και τρυφερό μαζί.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 2 Δεκεμβρίου 1944, με ρίζες από την Κωνσταντινούπολη και τη Φιλιππούπολη. Το 1963, εγκαταλείποντας τις σπουδές του στη Νομική, πήρε την κιθάρα του και «κατέβηκε» στην Αθήνα κάνοντας ωτοστόπ σε ένα φορτηγό, που έγινε και ο τίτλος του πρώτου του δίσκου. Από τότε, δεν σταμάτησε να πειραματίζεται, να αμφισβητεί και να τραγουδά.

Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας συνελήφθη και φυλακίστηκε δύο φορές, χωρίς ποτέ να σιωπήσει. Μετά τη μεταπολίτευση συνέχισε να δημιουργεί, να σχολιάζει, να εμπνέει. Η εκπομπή του Ζήτω το ελληνικό τραγούδι (1986-1987) έφερε στις οθόνες την ίδια την ψυχή της ελληνικής μουσικής, με τολμηρό και συγκινητικό τρόπο.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, συνεργάστηκε με σπουδαίους καλλιτέχνες, όπως η Δόμνα Σαμίου και η Σωτηρία Μπέλλου, εκείνη που, μετά την ηχογράφηση του «Ζεϊμπέκικου», του είπε χαμογελώντας: «Αχ Διονύση, με έκανες και τραγουδάω ποπ».

Η μουσική του δεν έμπαινε σε καλούπια. Δεν ήταν απλώς έντεχνη, ούτε λαϊκή. Ηταν ένα κράμα που συνδύαζε την ελευθερία, την παράδοση, την ποίηση που εστιάζει στην καθημερινότητα. Ο ίδιος είχε πει: «Είμαι Έλληνας που παίζει ροκ». Και ήταν. Μα πάνω απ’ όλα, ήταν ένας Έλληνας που τραγουδούσε την εποχή του.

Η απώλειά του συγκίνησε όλη τη χώρα

Ο πολιτικός κόσμος αποχαιρέτησε με λόγια συγκίνησης τον άνθρωπο που μελοποίησε τα όνειρα και τις αγωνίες της νεότερης Ελλάδας.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τασούλας μίλησε για έναν «ποιητικό και πολιτικό μαζί» δημιουργό, που «ενσάρκωσε το πνεύμα της αμφισβήτησης με ευαισθησία και αλήθεια».

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έγραψε: «Ο Σαββόπουλος έφυγε, αφήνοντας ένα ισχυρό αποτύπωμα στη μουσική, στον στίχο, αλλά και στο δημόσιο ύφος. Ήταν υπέροχος τραγουδοποιός, ευαίσθητος Έλληνας και υπεύθυνος πολίτης».

Ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ Νίκος Ανδρουλάκης σημείωσε ότι «ο Νιόνιος δεν είναι πια κοντά μας, μα μας αφήνει αριστουργήματα που θα τραγουδιούνται για πάντα».

O πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου σε γραπτή δήλωσή του ανέφερε τα εξής: «Ο Διονύσης των αγώνων μας, των ερώτων μας, των αμφιβολιών και των ονείρων μας· Ο Διονύσης που με τη φωνή και το πνεύμα του ένωσε γενιές, έδωσε νόημα στους στίχους και ρυθμό στις ελπίδες μας, έφυγε για να συναντήσει τους άλλους μεγάλους του ελληνικού τραγουδιού. Τιμώντας τον, ας χτίσουμε επιτέλους των Ελλήνων τις Κοινότητες – εκείνες που θα γεμίζουν ξανά τις πλατείες με αξιοπρέπεια, χαρά και ανθρωπιά. Τα ειλικρινή συλλυπητήρια μου στην Άσπα και στους οικείους του».

Αντίστοιχα μηνύματα έστειλαν ο Νίκος Δένδιας, ο Κωστής Χατζηδάκης, ο Χάρης Δούκας, η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Παύλος Μαρινάκης, ο Παύλος Γερουλάνος, καθώς και τα κόμματα ΣΥΡΙΖΑ και ΠαΣοΚ, που μίλησαν για έναν καλλιτέχνη «που έβαλε τη μουσική να συνομιλεί με την ψυχή μιας χώρας».

Η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη δήλωσε: «Ο Διονύσης Σαββόπουλος διαμόρφωσε την πατρίδα μας μέσα από τη μουσική και τον λόγο του. Μας επανασύστησε στον εαυτό μας. Θα μείνει, εις τον αιώνα, παρών».

Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Στέλιος Αγγελούδης συμπλήρωσε: «Εμείς που μεγαλώσαμε με το “Φορτηγό” και τα “Τραπεζάκια έξω”, τον αποχαιρετούμε με ευγνωμοσύνη για όσα μας χάρισε».

Η φωνή των καλλιτεχνών

Kαλλιτέχνες, τραγουδιστές και τραγουδοποιοί, μίλησαν απο καρδιάς για το αποτύπωμα του Διονύση Σαββόπουλου στη μουσική και καλλιτεχνική ιστορία του τόπου.

Η Λίνα Νικολακοπούλου τόνισε πως «όλα τα τραγούδια του είναι ακριβά, φτιαγμένα με την προσοχή ενός χρυσοχόου», ενώ η Γλυκερία είπε πως «ήταν το ροκ του μέλλοντός μας» και πως «οδήγησε το ελληνικό τραγούδι σε μια άλλη εποχή».

Ο τραγουδοποιός Δημήτρης Μητσοτάκης έγραψε: «Κάποιοι άνθρωποι είναι αδύνατο να πεθάνουν· θα υπάρχουν για πάντα μέσα από το έργο τους».

Ο Οδυσσέας Ιωάννου σημείωσε: «Στο τέλος όλοι κρίνονται από αυτά που μπόρεσαν. Ο Σαββόπουλος μπόρεσε το άπιαστο».

Μια ζωή που έγινε τραγούδι

Ο Διονύσης Σαββόπουλος υπήρξε μοναδικός. Δημιούργησε τη δική του σχολή, έδωσε φωνή στις ανησυχίες και στα όνειρα των Ελλήνων, ύμνησε την παρέα, τη γιορτή, την ελευθερία και την αμφισβήτηση.

Με τα τραγούδια του, γαλούχησε γενιές, ένωσε εποχές, και μίλησε με ειλικρίνεια για τη χαρά, τη θλίψη, την πολιτική, τη ζωή.

Η παρακαταθήκη του είναι τεράστια. Ο ήχος, ο λόγος και το βλέμμα του θα συνεχίσουν να αντηχούν, γιατί μέσα από τα τραγούδια του μάθαμε να αισθανόμαστε, να ζούμε, να αγαπάμε και να ελπίζουμε.

Καλό ταξίδι, Νιόνιο.