Την ώρα που όλα δείχνουν πως η γαλλική κυβέρνηση υπό τον Φρανσουά Μπαϊρού δεν θα καταφέρει να επιβιώσει της ψηφοφορίας για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στις 8 Σεπτεμβρίου, το πιθανότερο σενάριο είναι ο πρόεδρος Μακρόν να προχωρήσει στην επιλογή ενός άλλου προσώπου για τη θέση του πρωθυπουργού, με την ελπίδα ότι θα μπορέσει να κάνει αυτό που δεν μπόρεσε ο Μισέλ Μπαρνιέ τον περασμένο Δεκέμβριο και όλα δείχνουν πως δεν θα μπορέσει να κάνει και ο Μπαϊρού φέτος, να περάσει δηλαδή έναν προϋπολογισμό που θα περιέχει μεγάλες περικοπές, περιορίζοντας όσο το δυνατόν περισσότερο το μεγάλο δημόσιο χρέος.
Βέβαια σε αυτό το σημείο ξεκινά μία άλλη κομβική συζήτηση: Ποιος θα δεχθεί να καθίσει στην «ηλεκτρική καρέκλα» του πρωθυπουργού, την ώρα που όλα δείχνουν πως θα έχει την ίδια τύχη με τους προκατόχους του;
Σεμπαστιάν Λεκορνί: Το φαβορί
Το μεγαλύτερο φαβορί για την ανάληψη της θέσης είναι ο 39χρονος Σεμπαστιάν Λεκορνί, ο οποίος αυτή τη στιγμή έχει τον ρόλο του υπουργού Άμυνας. Σε ηλικία μόλις 39 ετών, ο Λεκορνί έχει ένα αξιοσημείωτο βιογραφικό, ευρισκόμενος στην κυβέρνηση από το 2017, θεωρείται ότι βρίσκεται πολύ κοντά στον Μακρόν, ενώ το όνομα του είχε ακουστεί πολύ για τη θέση του πρωθυπουργού και τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν τελικά επελέγη ο Φρανσουά Μπαϊρού.
Ο Λεκορνί προέρχεται από το κεντροδεξιό κόμμα των Ρεπουμπλικανών, από τους οποίους έφυγε το 2017 για να ενταχθεί στην κεντρώα Αναγέννηση του Εμμανουέλ Μακρόν, που τότε σχηματιζόταν, για να κυριαρχήσει τα επόμενα χρόνια στη γαλλική πολιτική σκηνή. Ο 39χρονος υπουργός Άμυνας λογίζεται επίσης ως πολιτικός παράγοντας που διατηρεί δίαυλο επικοινωνίας και με την ακροδεξιά, γεγονός που πιθανώς θα μπορούσε να βοηθήσει στην άρση του αδιεξόδου στο οποίο έχει περιέλθει η γαλλική κυβέρνηση.
Από την άλλη πλευρά δεν είναι λίγοι εκείνοι που αμφισβητούν το κατά πόσο αυτή η καλή του σχέση με τον Εθνικό Συναγερμό της Μαρίν Λε Πεν θα βοηθήσει στην επόμενη μέρα. Όπως πολλά κεντρώα στελέχη τονίζουν, τίποτα δεν δείχνει ότι ούτε η ακροδεξιά ούτε η αριστερά έχουν πρόθεση να τον υποστηρίξουν περισσότερο από ό,τι έκαναν με τον Bayrou. «Δεν υπάρχει σενάριο, καμία νέα επιλογή που να μπορεί να επιλύσει την κρίση», δήλωσε χαρακτηριστικά στο Politico σύμβουλος της γαλλικής κυβέρνησης.
Και για τους συντηρητικούς Ρεπουμπλικανούς πάντως, οι οποίοι υποστηρίζουν την κυβέρνηση μειοψηφίας του Μπαϊρού, η πιθανή υποψηφιότητα Λεκορνί, παρότι δεν έχουν κάποιο πρόβλημα στο να τον στηρίξουν, θα είναι απλά μια ακόμη κίνηση ενός αδιαμφισβήτητα αισιόδοξου προέδρου που αρνείται να αποδεχτεί την ήττα. Ο ίδιος ο Μακρόν από την πλευρά του βέβαια προσπάθησε να υποβαθμίσει την κρίση στην εβδομαδιαία συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου την Τετάρτη.
Ζεράλ Νταρμανέν: Το αουτσάιντερ
Την ίδια ώρα, δημοσιεύματα από τη Γαλλία κάνουν λόγο και για μία δεύτερη πιθανή υποψηφιότητα, αυτή του υπουργού Δικαιοσύνης, Ζεράλ Νταρμανέν. Ο Νταρμανέν ανήκει στη ίδια γενιά με τον Λεκορνί, καθώς είναι 42 ετών και έχει θητεύσει επίσης σε αρκετές κυβερνητικές θέσεις, με πιο σημαντική, πέραν εκείνης του υπουργού Δικαιοσύνης που κατέχει αυτήν τη στιγμή, εκείνης του υπουργού Εσωτερικών.
Ο Νταρμανέν προέρχεται επίσης από τους Ρεπουμπλικανούς, όπως και ο Λεκορνί, εντάχθηκε όμως στην Αναγέννηση ήδη από το 2017. Ο Ντερμανέν, συγκριτικά με τον Λεκορνί, θεωρείται πιο φιλόδοξος αλλά και πιο αυτόνομος, κάτι που ίσως θεωρηθεί θετικό στην προσπάθεια που θα χρειαστεί να κάνει, αν αναλάβει τη θέση του πρωθυπουργού, να βρει συμμάχους από άλλους πολιτικούς χώρους.
Παρόλα αυτά, όσο φιλόδοξος και να είναι ο Νταρμανέν, άτομο του περιβάλλοντός του δήλωσε πως ο υπουργός Δικαιοσύνης δεν θα ήθελε να αναλάβει μια αποστολή «πολιτικής αυτοκτονίας».
Κάτι τέτοιο πιθανώς να είναι καταστροφικό για το πολιτικό του μέλλον, για το οποίο φαίνεται πως ο Νταρμανέν τρέφει μεγάλες φιλοδοξίες. Υπενθυμίζεται ότι τον περασμένο Απρίλιο ο 42χρονος πολιτικός είχε δηλώσει ότι επιθυμεί να θέσει υποψηφιότητα στις προεδρικές εκλογές του 2027, όταν και η θητεία του Εμμανουέλ Μακρόν λήγει, με τον σημερινό πρόεδρο να μην έχει το δικαίωμα να διεκδικήσει μία τρίτη θητεία.
Συγκεκριμένα, ο Νταρμανέν είχε τονίσει πως θέλει να γίνει πρόεδρος και «εργάζεται πάνω στη δημιουργία της πλατφόρμας του, για να προσθέσει ότι θέλει να «επηρεάσει βαθιά» τη χώρα «σε μια εποχή που τα πράγματα είναι εξαιρετικά περίπλοκα για τον Γάλλο λαό».
Τι θα κάνει ο Μακρόν
Την ώρα βέβαια που η ονοματολογία θεριεύει, η μπάλα βρίσκεται στα χέρια του Εμμανουέλ Μακρον. Ο Γάλλος πρόεδρος δεν έχει ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του σχετικά με το τι πρόκειται να πράξει μετά την, όπως όλα δείχνουν, κατάρρευση της κυβέρνησης Μπαϊρού στις 8 Σεπτεμβρίου.
Υπενθυμίζεται ότι οι άλλες δύο επιλογές που έχει, πέρα από την ανάδειξη ενός νέου πρωθυπουργού, είναι η διενέργεια νέων εκλογών, την οποία επιθυμεί το 63% των πολιτών, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση, είτε η δική του παραίτηση, κάτι που δεν συγκεντρώνει ιδιαίτερες πιθανότητες.
