Έτσι γίνεται. Αν έπρεπε να συνοψίσουμε σε δύο λέξεις τα live των Kneecap και των Cypress Hill θα ήταν ακριβώς αυτές. Δύο συγκροτήματα που εκπροσωπούν διαφορετικά είδη και εποχές της χιπ χοπ σκηνής ανέβηκαν στη σκηνή του Rockwave και σάρωσαν.

Αν και οι Cypress Hill ήταν οι headliners της ημέρας, το live των Kneecap δικαίως συγκαταλεγόταν ανάμεσα στα πιο αναμενόμενα του φετινού καλοκαιριού. Ήδη από τις 20:15, δηλαδή περίπου μισή ώρα πριν την έναρξη της συναυλίας τους, ο κόσμος ήταν αρκετός στο Terravibe Park και κατευθυνόταν όσο το δυνατόν πιο κοντά στο stage -κάτι που αναμφίβολα ευνόησε και τους Jaul και Stolen Mic που είχαν εκείνη την ώρα το δικό τους act παρέα με τον dj Unwound.  Παλαιστιανιακές σημαίες ανέμιζαν ψηλά και μπλούζες να την στάμπα Palaistine και Free Palaistine έδιναν μαύρες, πράσινες και κόκκινες αποχρώσεις στην πρώτες σειρές.

Kneecap: Μια συναυλία-πολιτική δήλωση

Οι Ιρλανδοί ράπερς – γεννήθηκαν στο Μπελφαστ της Β. Ιρλανδίας –  έχουν πάρει καθαρή και ξάστερη θέση απέναντι σε κάθε μορφή καταπίεσης -στο στόχαστρο τους βρίσκεται το βρετανικό κράτος- ενώ  στηρίζουν αδιαπραγμάτευτα μέσα από την τέχνη και τον λόγο τους τον αγώνα των Παλαιστίνιων για ελευθερία. Μάλιστα πριν ξεκινήσει το live τους, οι Kneecap παραχώρησαν την σκηνή σε μέλη του March to Gaza.

Φωτό: Άρης Οικονόμου | SOOC

Όλες αυτές οι επιλογές δεν έρχονται χωρίς κόστος. Ο Mo Chara θα περάσει δικαστήριο στις 20 Αυγούστου επειδή ύψωσε τη σημαία της Χεζμπολάχ κατά τη διάρκεια συναυλίας του συγκροτήματος, ενώ στη διάρκεια της εμφάνισής τους δεν παρέλειψαν να ευχαριστήσουν τους Έλληνες διοργανωτές διότι και οι ίδιοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι «δεν είναι εύκολο να καλέσεις ένα συγκρότημα όπως οι Kneecap σε ένα μεγάλο φεστιβάλ».

Η προ δύο εβδομάδων εμφάνισή τους στο Γκλανστονμπέρι ήταν εντυπωσιακή όμως ύστερα από απόφαση του BBC δεν μεταδόθηκε ποτέ ζωντανά, ενώ η συναυλία τους στο Coachella τον Απρίλιο προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στις ΗΠΑ λόγω του πολιτικού για πολλούς προκλητικού περιεχομένου των στίχων και των visuals.

Φωτό: Άρης Οικονόμου | SOOC

Το κοινό στη Μαλακάσα ήξερε πολύ ποιους έχει έρθει να δει – ας μην το θεωρούμε αυτονόητο: Οι Kneecap έχουν μόλις δύο studio album και διψούσε να ακούσει αυτήν την τριάδα στη σκηνή, κάτι που φάνηκε από το πρώτο κιόλας κομμάτι του setlist, το «3CAG», με την οθόνη να γεμίζει με κέλτικα visuals και αναφορές στη μυθική φυλή των  Τουάθα ντε Ντανάν. Η πρώτη δυνατή στιγμή ήρθε με το «Better way to live» για να πέσει λίγο αργότερα πάνω στα κεφάλια μας  μια πολύ γκαζωμένη εκτέλεση του «Your Sniffer Dogs Are Shite» που έστρωσε το έδαφος για τον χαμό που προκάλεσε αμέσως μετά στο moshpit το «Sayonara».

Σε εκείνο το σημείο είχε γίνει σαφές ότι ήμασταν εντελώς δικοί τους – το flow των Mo Chara και Móglaí Bap μάς είχε πιάσει από το λαιμό, και ήρθε έπειτα ο DJ Provai με τα beats του να μας φόρεσει τη χαρακτηριστική μπαλακλάβα τους στα χρώματα της σημαίας της Ιρλανδίας. Το μουσικό τους ιδίωμα, αυτή η τόσο πετυχημένη μείξη χιπ χοπ σε αγγλικούς και κέλτικους στίχους με την τέκνο και την ηλεκτρονική μουσική, ηλέκτριζε όλο το Terravibe.

Φωτό: Άρης Οικονόμου | SOOC

Όσο έπεφτε το σκοτάδι, η σκηνοθετική οδηγία ήταν να μην φωτίζονται με προβολείς τα μέλη της μπάντας, έτσι στην υποφωτισμένη σκηνή έβλεπες μερικές σκιές να κινούνται αστάματητα και να δίνουν την ψυχή τους. Ήταν σαν να έρχονταν κι εκείνοι από το σκοτάδι, όπως κάθε αδύναμος και ευάλωτος που μισούν οι κυβερνήσεις.

Ούτε ένας στίχος των Kneecap δεν έπεφτε στο κενό

Στη διάρκεια της συναυλίας οι Kneecap έκαναν και τις απαραίτητες παύσεις για να μιλήσουν για την Παλαιστινή, τον αγώνα των Ιρλανδών για ανεξαρτησία, για να επιτεθούν στον Κιρ Στάρμερ και τη βρετανική κυβέρνηση (ήταν λίγο πριν παίξουν το «Get your Brits out» ή για να αυτοσαρκαστούν για τα «ακατανόητα αγγλικά» που μιλούν.

Οι Kneecap έδωσαν μια πολιτική συναυλία -ούτε μια λέξη τους δεν ακούστηκε τυχαία, ούτε ένας στίχος τους δεν έπεφτε στο κενό. Στο ασφυκτικό πλαίσιο που δημιουργούν οι αλγόριθμοί και το μουσικό μάρκετιγνκ είναι όλο και πιο σπάνιες τέτοιες στιγμές. Μια αντίστοιχή είχαμε ζήσει πέρυσι στη συναυλία των Massive Attack στην Πλατεία Νερού.

Το «Hood» και το «Recap» ήταν τα τραγούδια του φινάλε με τους Mo Chara και τον  Móglaí να κατεβαίνουν στο pit.

Επιστροφή στις ρίζες του χιπ χοπ για τους Cypress Hill

Για τους Cypress Hill οι συστάσεις είναι περιττές. Δεν είναι η πρώτη φορά που έρχονται στην Ελλάδα και όσο θα αντέχουν ακόμα θα τους ξαναδούμε στα μέρη μας. O B:Real είναι πια 52, δεν έχει την ορμή του παρελθόντος όμως η χροιά του παραμένει αναλλοίωτη και αναμφίβολα χαρακτηριστική, δηλαδή τόσο ένρινη ώστε να στοιχειώνει το μυαλό σου.

Φωτό: Δημήτρης Καπάνταης | SOOC

Έφεραν στη Μαλακάσα όλη την αύρα του old school. Μάς γύρισαν στις ρίζες του hip hop, τότε που αυτό που χρειαζόταν ήταν ένα καλό break beat, ένας turntablist που θα τα «σπάει» και ένα μικρόφωνο για τον mc. Εμφανίστηκαν στην σκηνή όπως περιμέναμε: με τύμπανα και κρουστά από τον συνήθη ύποπτο Έρικ Μπόμο , στα πικ απ και τον μείκτη ήταν ο DJ Lord, με προϋπηρεσία σε Public Enemy και Prophets of Rage, και στα μικρόφωνα ο Sen Dog με τον B:Real. Τι άλλο έκαναν που το περιμέναμε; Κάπνισαν κάνναβη πάνω στην σκηνή.

To setlist δεν άφησε κανένα παραπονεμένο. Ακούσαμε εκείνα τα κομμάτια για τα οποία η νεκροκεφαλή-έμβλημα του γκρούπ βρισκόταν σε πολλά εφηβικά δωμάτια από «Tequila Sunrise», «A to the K», «Insane in the Brain»), πιο φρέσκες κυκλοφορίες, ένα πολύ ωραίο cover στο «Bombtrack» των Rage Against The Machine.

Φωτό: Δημήτρης Καπάνταης | SOOC

Tο κλείσιμο βρήκε όλο τον κόσμο να χοροπηδά με ένα κομμάτι-ύμνο, που δεν είναι καν των Cypress Hill, αλλά συνοψίζει όσο κανένα άλλο εκείνη την εποχή του χιπ χοπ, το «Jump Around» των House of Pain.