Δεν είναι πια συναυλίες οι ζωντανές εμφανίσεις της Μαρίνας Σάττι, φαντάζει πολύ περιοριστική αυτή η λέξη, διότι τα θεάματα που μας παρουσιάζει πιο πολύ με πάρτι μοιάζουν. Μια απενοχοποιημένη ποπ καλοκαιρινή γιορτή ήταν λοιπόν αυτό που έστησε με τους συνεργάτες της στην Πλατεία Νερού το βράδυ της Τετάρτης (25/06).
Δεν γινόταν να μην χορέψεις ξέφρενα, ήταν αδύνατο να μην φωνάξεις του στίχους (ή τα σλόγκαν – αυτή η συλλογική εκτόνωση στο «Η Μαρίνα σας πήγε τάπα» με ξαφνιάζει κάθε φορά).
Το κοινό της ήξερε άλλωστε κάθε λέξη ακόμη κι από το δεκάλεπτο «MIXTAPE», δεν υπάρχει άλλος καλλιτέχνης στην Ελλάδα που να ξέρει να να παίζει με αυτά τα συστατικά (με viral στοιχεία, με τόσο πολλές και διαφορετικές μεταξύ τους μουσικές φόρμες, με μια tongue in cheek διάθεση, με πινελιές υψηλής κουλτούρας και πολλές lowbrow λεπτομέρειες) και να του πετυχαίνει τόσο καλά η συνταγή.
Είδαμε λοιπόν και πάλι ένα σόου φτιαγμένο στα πρότυπα των περιοδειών του εξωτερικού με πολλές χορογραφίες και εντυπωσιακό σκηνικό (μια παραπομπή σε πίστα σκέιτ με γκράφιτι και τάγκινγκ, ακόμη ωστόσο και αυτοκίνητο υπήρχε στο stage).
Το μεγάλο στοίχημα της Μαρίνας Σάττι
Κάτω από τη σκηνή άπειρα παιδιά με τους γονείς τους, πολλοί έφηβοι και αμέτρητοι θαυμαστές της κάθε ηλικίας θεματικά ντυμένοι με μπλουζάκια ή άλλα αξεσουάρ που παραπέμπουν στα πιο δημοφιλή κομμάτια της.
Η ίδια ήταν καταρχάς πολύ όμορφη, πολύ άνετη και σταθερή φωνητικά, ήταν εμφανής ο κόπος που προηγήθηκε προκειμένου να βρει κερδισμένη σε αυτό το μεγάλο στοίχημα.
Περισσότερα από 15 χιλιάδες άτομα συγκεντρώθηκαν για να την ακούσουν και ήταν εντυπωσιακό το πόσο καλά φαινόταν να επικοινωνεί με όλον αυτόν το κόσμο. Τρέφεται από την αγάπη που της δείχνουν και είναι ξεκάθαρη επιθυμία της να ανταποδώσει.
Για τα τραγούδια τι να πούμε; Με τη «Λόλα» και το «Μπλουζάκι» επικράτησε πανζουρλισμός, στο «LALALA» νόμιζες ότι ταρακουνιέται το σύμπαν.
Η πολυσχιδής Σάττι έχει ευφυώς συνδέσει το έργο της με την κοινότητα των ράπερ και των τράπερ, συνεργάζεται μαζί τους κάνει feats, γράφει hits, κάνει bizz, κάνει deals, εξ ου και είχε αρκετούς καλεσμένους χθες.
Οι guest εμφανίσεις της βραδιάς
Ο Saske ήταν εκεί, είπαν μαζί το «Ελα Ελα», μας τραγούδησε αυτός μόνος τους και το ακαταμάχητο «Για σένα», με τον Νέγρο του Μοριά μοιράστηκαν το «Bye Bye», με τον OGE το «COSMOS», ανέβασε τον Μάρκο Κούμαρη για τα «Καβουράκια» που έχουν ήδη αγαπηθεί, αλλά και τον Tso για τη νέα εκδοχή στο «Fashion Killah».
Πέρα όμως από τη μεταδοτική ενέργεια της, έχει πάντα το μεγάλο αβαντάζ στις χαμηλόφωνες, λίγο πιο προσωπικές φάσεις να γίνεται ευάλωτη και ικανή να μας δώσει ερμηνείες γεμάτες συναίσθημα και ευαισθησία.
Μια πολύ ξεχωριστή τέτοια στιγμή ήταν όταν τραγούδησε το «Φοβάμαι», τη διασκευή της στο τραγούδι «saudade, saudade» της Πορτογαλίδας Maro. Το έβλεπες στο βλέμμα της ότι συνδέθηκε με κάτι πολύ δικό της.
Αν υπήρχε κάτι που δεν λειτούργησε στην εντέλεια αυτό ήταν τα πλάνα που βλέπαμε στις βιντεοοθόνες, αν δεν ήσουν κοντά στη σκηνή καταλάβαινες ότι οι χορογραφίες ήταν πολύ ωραίες αλλά δεν τις έβλεπες καθαρά.
Οι σκηνοθετικές επιλογές έμοιαζαν ενίοτε κάπως αψυχολόγητες. Εικάζω ότι πολλά πράγματα αποφασίστηκαν ίσως με γνώμονα την κινηματογράφηση της εκδήλωσης όμως η προτεραιότητα θα έπρεπε να δίνεται στο κοινό που βρίσκεται εκεί.
Θα ήθελα να τονίσω βεβαίως κλείνοντας κάτι που το είδα και στις περσινές της συναυλίες αλλά τώρα γιγαντώνεται ως φαινόμενο.
Το κοινό της που αποτελείται εν πολλοίς από γκέι αγόρια και κορίτσια αισθάνεται στα live της την απόλυτη ελευθερία να είναι ο εαυτός του και αυτό θα πρέπει να λογίζεται ως η μεγαλύτερη επιτυχία της.
Να προειδοποιήσω όμως και τους μεγαλύτερους σε ηλικία αναγνώστες πως αν σας πει κάποιος εκπρόσωπος της γενιάς Ζ ότι η Μαρίνα «έφαγε» μην ρωτήσετε τι, απλώς κουνήστε το κεφάλι συμφωνώντας. Γιατί ναι. She ate. Και δεν άφησε ψίχουλα.
