Εδώ και 30 χρόνια, ο Οδυσσέας Ιωάννου ντύνει με λέξεις μελωδίες και συναισθήματα.
Ο στιχουργός που έχει αγαπηθεί από καλλιτέχνες και κοινό, με αφορμή τη συμπλήρωση 30 χρόνων επιτυχιών, διηγείται στο «Βήμα», «ιστορίες τραγουδιών» ή αλλιώς, άγνωστες ιστορίες που κρύβονται πίσω από τους στίχους και τη δημιουργία αγαπημένων τραγουδιών που έχουν καταφέρει με τις λέξεις τους να εκφράσουν τις στιγμές και τα συναισθήματά μας, να μας κρατήσουν συντροφιά, να μας συγκινήσουν.
Τραγούδια που έχουν ερμηνεύσει φωνές μοναδικές, όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Μίλτος Πασχαλίδης, ο Χρήστος Θηβαίος, η Νατάσσα Μποφίλιου και η Γιώτα Νέγκα, σε μουσική σπουδαίων συνθετών, όπως ο Θάνος Μικρούτσικος.
«Μακάρι να υπήρχε μία συναρπαστική και γοητευτική ιστορία πίσω από κάθε τραγούδι» εξομολογείται ο Οδυσσέας Ιωάννου στο «Βήμα», πριν αρχίσει να ξετυλίγει το νήμα της διαδρομής και της δημιουργίας κάποιων εκ των πιο δημοφιλών του τραγουδιών.
Η μεγάλη συναυλία στο Christmas Theatre
Πριν από ένα μήνα, είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε όλα εκείνα τα αγαπημένα τραγούδια, οι στίχοι των οποίων ξεπήδησαν από την πένα του σπουδαίου Ελληνα στιχουργού, σε μια μεγάλη συναυλία που δόθηκε στο Christmas Theatre. Δέκα κορυφαίοι ερμηνευτές – Θέμης Καραμουρατίδης, Νατάσα Μποφίλιου, Γιάννης Κότσιρας, Σωκράτης Μάλαμας, Ρίτα Αντωνοπούλου, Γιώτα Νέγκα, Μίλτος Πασχαλίδης, Χρήστος Μάστορας, Χρήστος Θηβαίος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου – μοιράστηκαν τη σκηνή, τραγουδώντας κομμάτια που αγαπήθηκαν ευρέως αλλά και κρυφά μελωδικά διαμαντάκια που μπορεί, μέσα στα χρόνια, να μας είχαν ξεφύγει.
Η συνεισφορά του Οδυσσέα Ιωάννου στη διαμόρφωση του ελληνικού τραγουδιού είναι δεδομένη. Η οπτική του για τον κόσμο και τα πράγματα αποτυπώθηκε σε στίχους που τραγουδίσαμε, τραγουδάμε και θα τραγουδάμε για χρόνια ακόμα. Εκείνες οι δύο sold-out βραδιές στο Christmas Theatre δεν θα μείνουν αξέχαστες μόνο σε εμάς, αλλά και στον μεγάλο στιχουργό, όπως μοιράστηκε ο ίδιος αποκλειστικά με το Βήμα.
Με τα λόγια του Οδυσσεά Ιωάννου
Για αυτή την εμπειρία γράφει ο Οδυσσεάς Ιωάννου:
«Έπειτα από τρία χρόνια διακριτικών προτροπών από τον Μιχάλη Κουμπιό εκ μέρους του Christmas Theater, αλλά και πιο έντονων πιέσεων, είπα εντάξει πάμε να το κάνουμε. Δεν είναι κάποιο ορόσημο τα τριάντα χρόνια μου στην δισκογραφία. Για την ακρίβεια είναι τριάντα ένα, αλλά δεν είναι αριθμός για τίτλο αυτός, περισσότερο θα έμοιαζε μα αφίσα για πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν.
Δεν υπάρχουν ορόσημα, ίσως ούτε καν σταθμοί, όλα είναι σημάδια πάνω στην γραμμή στιγμών της ζωής μας. Το είδα σαν μία συναισθηματική γιορτή με φίλους, όπως και έγινε. Γέλια και κάποια κλάματα στα παρασκήνια και στην σκηνή, με ανθρώπους που νομίζω πως φτάσαμε πιο μακριά από όσο ονειρευτήκαμε. Όχι με την έννοια κάποιου επιτεύγματος αλλά με την έννοια πως είμαστε μέλη μιας οικογένειας που μετράει έναν αιώνα ζωής, με ανθρώπους που λατρέψαμε από μικρά παιδιά, που άλλαξαν την τροχιά μας, που μας αναστάτωσαν, που μας μύησαν στο ρίγος. Κάτω, στην πλατεία φίλοι, όπως ο Φοίβος Δεληβοριάς, ο Γιώργος Ανδρέου, και στην πρώτη σειρά ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο άνθρωπος που ανήκει σε μια χούφτα δέκα ανθρώπων που λειτούργησαν τόσο ενωτικά για όλους μας κάτω από τα ακλόνητα ρεφρέν τους.
Εκεί και οι παρέες του ραδιοφώνου, φίλοι παραγωγοί αλλά και ακροατές που στην πορεία γίναμε φίλοι, που ήρθαν όχι για τον στιχουργό αλλά για τον ραδιοφωνικό παραγωγό, για είκοσι πέντε χρόνια απογεύματα.
Στην σκηνή ο Βασίλης, ο Σωκράτης, ο Μίλτος, ο Γιάννης, ο Χρήστος, η Νατάσσα, η Γιώτα, ο Θέμης, η Ρίτα, ο άλλος Χρήστος. Και οι μεγάλοι απόντες, ο Θάνος, ο Μητροπάνος, ο Λαυρέντης. Πολύ δύσκολο και σχεδόν αφύσικο να γίνονται δύο βραδιές για τα τραγούδια μου και στο πιάνο να μην κάθεται ο Μικρούτσικος.
Ήταν εκεί με έναν τρόπο που ξεπερνούσε την απλή ανάμνηση, ήταν σχεδόν φυσική παρουσία.
Ακόμα, εννέα σπουδαίοι μουσικοί υπό την καθοδήγηση του κορυφαίου Θύμιου Παπαδόπουλου, να αποδεικνύουν πως σημασία δεν έχει μόνο ποιοι μελοποίησαν και ποιοι τραγούδησαν τους στίχους σου αλλά και ποιοι έπαιξαν τα τραγούδια σου, στα στούντιο και στις συναυλίες.
Και μία γραμμή που έμπαινε σαν σύνορο ζωής, αδιόρατη για τους άλλους αλλά εσύ την ξέρεις. Τα τραγούδια που γράφτηκαν πριν έρθουν οι δύο κόρες, και τα τραγούδια που ακολούθησαν.
Το ελληνικό τραγούδι είναι το σπίτι μου. Με μάζεψε από μικρό και με κρατάει ακόμα. Όσο κι αν έχω λατρέψει τους παλιούς, αυτά τα θηριώδη μεγέθη ταλέντου και επιδραστικότητας, αγαπάω πολύ την εποχή μου και αν μπορούσα να επιλέξω τους συνεργάτες μου πάλι αυτούς θα επέλεγα, αυτούς με τους οποίους βρεθήκαμε στο Christmas Theater στις 6 και 7 Νοεμβρίου. Και όλους εκείνους που δεν θα πούμε ποτέ ένα γεια στην ζωή μας αλλά συναντηθήκαμε σε κάποιο κουπλέ και αλλάξαμε δυο κουβέντες. Ευγνώμων για αυτό το ταξίδι στα τραγούδια και στους ανθρώπους».
Ευγνώμωνες κι εμείς για αυτόν τον σπουδαίο άνθρωπο – πάνω απ’ όλα – που από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 βάζει στίχους ποιητικούς στην καθημερινότητά μας και ενδύει μουσικά μερικές από τις πιο δυνατές στιγμές της ζωής μας. Όσο ο Οδυσσέας Ιωάννου θα γράφει στίχους, εμείς θα αναζητούμε να ακούμε τα τραγούδια του. Μακάρι και για άλλα 30 χρόνια.
