Θλίψη έφερε στον καλλιτεχνικό -και όχι μόνο- κόσμο η είδηση του χαμού της Μίνας Αδαμάκη.
Η αγαπημένη ηθοποιός έφυγε από τη ζωή στα 78 της χρόνια, έχοντας παλέψει με τον καρκίνο και αφήνοντας πίσω της μία σπουδαία παρακαταθήκη.
Η χαρισματική της προσωπικότητα σε συνδυασμό με το ήθος της, την έκαναν όλα αυτά τα χρόνια αγαπητή στο κοινό. Ποιος άλλωστε μπορεί να ξεχάσει τον ρόλο της (έναν από τους πολλούς που ενσάρκωσε) ως «Ειρήνη Χαρίτου» στις Τρεις Χάριτες;
Η πρώτη επαφή με το θέατρο και η λογοτεχνία
Η Μίνα Αδαμάκη γεννήθηκε στις 17 Ιουλίου του 1944 στο Βόλο και συμμετείχε σε παραγωγές της τηλεόρασης, του θεάτρου και του κινηματογράφου. Έζησε μάλιστα τη «χρυσή» εποχή της μικρής οθόνης.
Ο μπαμπάς της ήταν επιχειρηματίας και στο σπίτι της υπήρχε πιάνο αν και η ίδια είχε κόλλημα με τη λογοτεχνία. Την ενθουσίαζε ο Ντοστογιέσφκι. Αυτή ήταν η διασκέδασή της, τα βιβλία. Όπως έχει πει, «τα λάτρευα, περνούσα υπέροχα μαζί τους».
Στα σχολικά της χρόνια σινεμά δεν έβλεπε, καθώς δεν της το επέτρεπαν οι γονείς της. Παρακολούθησε στα 14 της την πρώτη παράσταση του Θεάτρου Τέχνης, σε καλοκαιρινή του περιοδεία, εντελώς τυχαία και ξετρελάθηκε.
Η ίδια έχει εξομολογηθεί στη lifo: «Ήταν ένα ευχάριστο σοκ, καταρχάς γιατί γέλαγα αλλά και επειδή ήταν πολύ ωραία παράσταση, χωρίς να έχει κάτι φανταχτερό. Πήγα σπίτι, έβαλα τα σεντόνια και άρχισα να παίζω. Έκτοτε, κάθε καλοκαίρι που ερχόταν ο Κουν στον Βόλο, πήγαινα και τον έβλεπα».
Έτσι άρχισε να διαμορφώνεται το γούστο της. Στο Λύκειο έπεσε με τα μούτρα στο διάβασμα και πέρασε Νομική στην Αθήνα. Ωστόσο, βαθιά μέσα της ήξερε ότι θέλει να ασχοληθεί με το θέατρο.
Το Θέατρο Τέχνης και το πρώτο έργο
Στην πρωτεύουσα αφοσιώθηκε στις σπουδές της για μόλις δύο εβδομάδες και στη συνέχεια πήρε τη μεγάλη απόφαση και έδωσε εξετάσεις στο Θέατρο Τέχνης. «Είχα ετοιμάσει ένα δραματικό κομμάτι από τον Σαίξπηρ, αλλά ο Κάρολος Κουν μου ζήτησε κάτι κωμικό. Δεν είχα κάτι έτοιμο και δεν κατάλαβα ότι ήδη με έβλεπε ως κωμική», έχει πει η Μίνα Αδαμάκη.
Τελικά τα κατάφερε. Πέρασε τις εξετάσεις και έμεινε στο Θέατρο Τέχνης τρία χρόνια ως μαθήτρια και πέντε ως ηθοποιός. Εμφανίστηκε στο θεατρικό σανίδι για πρώτη φορά παίζοντας στο έργο «Η δολοφονία του Ζαν – Πωλ Μαρά» ενώ μεγάλη της επιτυχία ήταν το «Μάθημα του Ιονέσκο» με τον Λαζάνη.
Η απόφασή της να ασχοληθεί με το θέατρο απογοήτευσε τους γονείς της, που περίμεναν να την καμαρώσουν δικηγόρο. Κάποια στιγμή η μητέρα της «λύγισε» και αποδέχτηκε ότι έγινε ηθοποιός. Ωστόσο, ο πατέρας της δεν πήγε ποτέ να την δει σε κάποια παράσταση.
Όταν αποφάσισε να εγκαταλείψει το Θέατρο Τέχνης είπε να δοκιμάσει την τύχη της στο Λονδίνο. Εκεί σπούδασε κουκλοθέατρο και παντομίμα. Όμως, μετά από δύο χρόνια παραμονής στην πρωτεύουσα του Ηνωμένου Βασιλείου συνειδητοποίησε ότι το κλίμα δεν την σήκωνε άλλο και επέστρεψα οριστικά στην Ελλάδα το ’74, με το τέλος της Χούντας.
Η Μίνα Αδαμάκη υπήρξε επίσης ιδρυτικό μέλος της Ελεύθερης Σκηνής. Έχοντας αποδεχτεί πλέον την κωμική της πλευρά έπαιξε σε πολλές παραστάσεις.
Το Σώσε, η Αυλή των Θαυμάτων, το Πάρτυ Γενεθλίων, ο Ερωτευμένος Σαίξπηρ, η Γλωσσοκοπάνα, οι Ευτυχισμένες Μέρες, οι Ψύλλοι στ’ αυτιά και το Κέικ, είναι μόνο κάποια από τα θεατρικά έργα που έπαιξε κατά τη διάρκεια της καριέρας της.
Η τηλεόραση και η μεγάλη επιτυχία ως «Ειρήνη Χαρίτου»
Εκτός από το θέατρο, έπαιξε και στην τηλεόραση. H εκλιπούσα υπήρξε μεγάλη σταρ της μικρής οθόνης με δεκάδες επιτυχίες στο ενεργητικό της.
Μεταξύ άλλων, είχε πρωταγωνιστήσει στις Τρεις Χάριτες, στο Δις Εξαμαρτείν, στην Αστροφεγγιά, στην Εθνική Ελλάδος.
Ο ρόλος της μάλιστα ως «Ειρήνη Χαρίτου» έχει μείνει στην ιστορία. «Δεν προέκυψε κάπως. Γνωριζόμασταν με τους Ρέππα – Παπαθανασίου από το θέατρο και με πήραν για να μου προτείνουν τον ρόλο και δέχθηκα», έχει αποκαλύψει η ίδια σε συνέντευξή της για τον ρόλο της στην επιτυχημένη σειρά του MEGA, που αγαπήθηκε από τον κόσμο όσο καμία.
Όσο για τα γυρίσματα; «Πολλά γέλια. Αυτό ήταν το πιο δυναμικό στοιχείο των γυρισμάτων. Τα γυρίσματα ήταν πολύωρα και έπρεπε κι εμείς να αντέξουμε με κάποιον τρόπο. Οπότε, κάναμε πολλές πλάκες μεταξύ μας. Θυμάμαι με την Άννα Παναγιωτοπούλου και τη Νένα Μεντή, δεν μπορούσαμε να ολοκληρώσουμε σκηνές από τα γέλια. Ή κολλούσε στα λόγια κάποια από τις τρεις μας και ξαναγελούσαμε».
Η Μίνα Ασημάκη έχει αφήσει όμως το στίγμα της και στην μεγάλη οθόνη. Συγκεκριμένα, στον κινηματογράφο έπαιξε στις ταινίες Τα όπλα μου ρίχνουν λουλούδια (1981), Safe sex (1999), Το κλάμα βγήκε απ’ τον Παράδεισο (2001), Οξυγόνο (2003), και, Σούλα έλα ξανά (2009).