Εδώ και εβδομάδες η Ουκρανία πλήττεται από ρωσικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη ιρανικής κατασκευής. Τα περισσότερα εξουδετερώνονται από ουκρανικά αντιαεροπορικά πυρά, ωστόσο σύμφωνα με το βρετανικό υπουργείο Άμυνας περίπου το ένα τρίτο πετυχαίνουν το στόχο τους, καταστρέφοντας καθοριστικές υποδομές, αλλά και κατοικίες.

Το Ιράν αρνείται επίμονα την πώληση drοnes στη Ρωσία, επειδή δεν θέλει να διακινδυνεύει τις συνομιλίες για το πυρηνικό του πρόγραμμα, λέει στην DW ο Μάρκους Κάιμ από την ερευνητική ομάδα πολιτικής ασφαλείας του Ιδρύματος Επιστήμη και Πολιτική του Βερολίνου SWP. Όσο δεν είναι σαφές από πού προέρχονται τα drones είναι εφικτή η συνέχιση των διαπραγματεύσεων για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης. Σε περίπτωση όμως που οι Ιρανοί αναγκαστούν να παραδεχθούν δημόσια ότι είναι δική τους κατασκευής τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη που σκοτώνουν και καταστρέφουν στην Ουκρανία θα είναι πολύ δύσκολο στους Ευρωπαίους να συνεχίσουν το διάλογο.

Χωρίς αμφιβολία τα drones είναι ιρανικής κατασκευής

Τα drones πλήττουν κυρίως την υποδομή και κτήρια κατοικιών

Οι περισσότεροι ειδικοί είναι πεπεισμένοι ότι τα μη επανδρωμένα προέρχονται από Ιράν. Ανάμεσά τους ο Μάρκους Ράισνερ, επικεφαλής του τμήματος έρευνας και ανάπτυξης στη Στρατιωτική Ακαδημία της Θηρεσίας στη Βιέννη. Θεωρεί ότι οι υπερβολικά συχνές πτήσεις μεταγωγικών ρωσικών στρατιωτικών αεροσκαφών από και προς το Ιράν αποτελούν σαφή ένδειξη μεταφοράς μεγάλων όγκων στρατιωτικού υλικού. Ο Γερμανός ειδκός θεωρεί εκτός αυτού ότι «ο σχεδιασμός των drones παραπέμπει σαφέστατα σε ιρανικά μοντέλα». Οι Ρώσοι χρησιμοποιούν τα εν λόγω ιρανικά μη επανδρωμένα επειδή το οπλοστάσιο αντίστοιχων ρωσικών drones έχει αρχίσει να παρουσιάζει ελλείψεις.

Σύμφωνα με τον Μάρκους Ράισνερ, οι Ρώσοι χρησιμοποιούν ως επί το πλείστον δύο τύπους ιρανικών drones στην Ουκρανία: Το Mohajer-6 και το Shahed-136. Το μεν Mohaer-6 είναι σε θέση να εντοπίζει και να παρακολουθεί στόχους. Όπως και άλλα μη επανδρωμένα αυτού του τύπου, παίζει σημαντικό ρόλο στον εντοπισμό στόχων πυροβολικού. Το Shahed-136, από την άλλη πλευρά, πετάει σε σμήνος 10 με 15 άλλων drones. Με αυτό το τρόπο φέρνει στα όριά της την ουκρανική αεράμυνα, η οποία αν και καταρρίπτει αρκετά μη επανδρωμένα δεν είναι σε θέση να καταστρέψει εν τέλει όλα.

«Οι ρωσικοί πύραυλοι είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικοί»

Συντρίμμια μετά από το χτύπημα ενός Shahed-136 στους δρόμους του Κιέβου

Παράλληλα ο Γερμανός ειδικός επισημαίνει ότι «τα drones είναι σχετικά μικρά και τα συμβατικά ουκρανικά συστήματα αεράμυνας είναι εξειδικευμένα στην κατάρριψη πολύ μεγαλύτερων αεροπλάνων και ελικοπτέρων. Κατά συνέπεια θα πρέπει τα υπάρχοντα ουκρανικά συστήματα αεράμυνας είτε να εκσυγχρονιστούν, είτε να αντικατασταθούν με καινούργια, όπως αυτά που λαμβάνει εδώ και λίγο καιρό η Ουκρανία. Πρόκειται για συστήματα πολλαπλών αισθητήρων, τα οποία διαθέτουν πλήθος διαφορετικών αισθητήρων, που λειτουργούν σε ακουστική, οπτική ή ηλεκτρομαγνητική βάση. « Αυτά τα συστήματα μπορούν να εξουδετερώσουν μικρότερους στόχους», υπογραμμίζει ο Μάρκους Ράισνερ.

Η Ουκρανία αισιοδοξεί ωστόσο, ότι θα καταφέρει να καταρρίψει τα περισσότερα drones. «Φυσικά δεν έχουμε τις τεχνικές δυνατότητες να εξουδετερώσουμε το 100% των ρωσικών πυραύλων και των μη επανδρωμένων», δηλώνει ο Oυκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι σε βιντεοσκοπημένο μήνυμα. Εμφανίζεται όμως βέβαιος, ότι αυτό θα επιτευχθεί βήμα-βήμα με τη βοήθεια στρατιωτικών εταίρων. «Ήδη σήμερα καταρρίπτουμε πολύ περισσότερους βαλλιστικούς πυραύλους και περισσότερα drones».

«Θα πρέπει ωστόσο να παραδεχθούμε ότι οι ρωσικοί πύραυλοι είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικοί», προσθέτει ο Μάρκους Ράισνερ. Όταν ακούτε ότι το 40% της ουκρανικής υποδομής έχει πληγεί, αυτό δείχνει πόσο ακριβείς είναι οι ρωσικές επιθέσεις. Στρατηγικά αυτό ενδέχεται να αποβεί μοιραίο: «Την ώρα που ουκρανικός στρατός προελαύνει στα νότια και ανατολικά της χώρας, στην ενδοχώρα καταστρέφεται οι υποδομή. Με άλλα λόγια: ο πληθυσμός θα βρεθεί αντιμέτωπος με έναν πολύ, πολύ σκληρό χειμώνα, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε επιπλέον μαζικές μετακινήσεις προσφύγων προς τα δυτικά, προκαλώντας δυσαρέσκεια, ίσως και κοινωνική αναταραχή στις χώρες υποδοχής. Σε αυτό ακριβώς ποντάρει η Ρωσία», καταλήγει ο γερμανός ειδικός.

Κέρστεν Κνιπ

Επιμέλεια: Στέφανος Γεωργακόπουλος