“Αλλάζει το Παρίσι! Ασάλευτη η δική μου μελαγχολία”.*
Σαρλ Μπωντλαίρ
*Όπως μεταφράζει ο Ερρίκος Σοφράς, ένας “πλάνης” των γραμμάτων μας, ευαίσθητος ποιητής και δεινός μεταφραστής. ( Σαρλ Μπωντλαίρ, “Τα άνθη του κακού”, εκδόσεις Μεταίχμιο, 2021).
Όπως όμως μεταφράζω κι εγώ την ζωή εδώ, στο “Βήμα” -“καθημερινός κατάδικος της πρωτεύουσας” – και προσπαθώ μάταια να “ενσφηνώσω” την εικόνα της “μέσα στη μνήμη, παρά να τη διακοσμήσω και να την περιγράψω”.( Βλ. και το Επίμετρο του Σοφρά).
Γιατί τι εικόνες έχει ο Μπακογιάννης από το “κάτω μέρος της πλατείας”; Τι βλέπει από ψηλά ο Σταϊκούρας;
“Έβλεπε” τίποτα ο Δημητριάδης από το Μαξίμου;
