H Eπιτροπή Πισσαρίδη όπως και κάθε Επιτροπή έμπειρων οικονομολόγων που είχε συσταθεί στο παρελθόν έκανε τη δουλειά της όσο πιο καλά μπορούσε. Διαπίστωσε (για άλλη μια φορά) τις παθογένειες της ελληνικής οικονομίας και πρότεινε όπως αναμενόταν δύσκολες μεταρρυθμίσεις για να ενισχύσουμε την ανταγωνιστικότητά μας και να προσεγγίσουμε το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, μεταξύ των 26 χωρών ήμασταν λίγο πιο «πλούσιοι» από Βουλγαρία, Κροατία και Ρουμανία.

Οι εκατοντάδες χιλιάδες ευάλωτες σε κάθε οικονομική διαταραχή μικρές επιχειρήσεις, τα επενδυτικά και αποταμιευτικά κενά λόγω της 10ετούς κρίσης, οι χαμηλές παραγωγικές επενδύσεις, η υψηλή ανεργία, το αναποτελεσματικό κοινωνικό κράτος και το υψηλό δημόσιο χρέος είναι οι «αλυσίδες» που κρατάνε τη χώρα στην προσπάθεια να περάσει από τη στασιμότητα στην ευημερία.

Η Επιτροπή πρότεινε γενναίες μεταρρυθμίσεις για το Ασφαλιστικό, τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, την αύξηση της παραγωγικότητας και την καλύτερη απόδοση των κρατικών υπηρεσιών και της διοίκησης.

Η προσπάθεια σύμφωνα με την Επιτροπή θα πρέπει να εστιαστεί στην ενίσχυση της μεταποιητικής δραστηριότητας, στις εξαγωγές και στην προσέλκυση επενδύσεων. Εκεί ουσιαστικά προτείνει να κατευθυνθούν τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης.

Εδώ είναι και η διαφορά με το παρελθόν. Εχουμε το σχέδιο αλλά έχουμε και τα λεφτά. Η κυβέρνηση ήταν άτυχη με τον κορωνοϊό αλλά βρέθηκε ξαφνικά με 70 δισ., ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κυβερνά εδώ και έναν χρόνο με τιμές πετρελαίου κοντά στα 40 ευρώ.

Η σωστή αξιοποίηση των κονδυλίων θα αποτελέσει crash test για τη διαχειριστική ικανότητα της κυβέρνησης. Σωστή αξιοποίηση δεν σημαίνει να πάρουν όλοι από κάτι όπως στο παρελθόν «για να βγάλουμε τον χειμώνα», αλλά να χρηματοδοτηθούν επιχειρήσεις και δράσεις που θα φέρουν πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα στην οικονομία σε βάθος χρόνου.

Αν και μεταξύ μας, δεν ξέρω ποια είναι πιο δύσκολη δοκιμασία. Η σωστή κατανομή των κονδυλίων ή η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών(!) που είναι ψηλά στη λίστα της Επιτροπής Πισσαρίδη με τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις;