Ο Στέφανος Τσιτσιπάς πέτυχε μια ιστορική νίκη για το ελληνικό τένις. Το παιδί αυτό μας έκανε για άλλη μια φορά υπερήφανους, βρίσκεται μέσα στους 5 καλύτερους τενίστες και… προσεχώς καλύτερα.

Αυτή η νίκη επί του σπουδαίου Φέντερερ είχε, όμως και μια ιδιαιτερότητα. Και αυτή δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι τον αγώνα παρακολουθούσε από τις κερκίδες ο… Κυριάκος Μητσοτάκης.

Ναι ο πρωθυπουργός της χώρας αλλά και ο γιος του… γκαντέμη του πατέρα του. Ξεχνάμε εύκολα;

Ας ρίξουμε μια ματιά στο διαδίκτυο να διαβάσουμε πόσα και πόσα έχουν γραφτεί για την… κληρονομική γρουσουζιά που έχει η οικογένεια Μητσοτάκη.

Διότι αν δεν έχει πολιτικά επιχειρήματα, αν δεν μπορείς να εξηγήσεις στον κόσμο γιατί πρόδωσες την ελπίδα του.

Αν δεν μπορείς ως Αριστερά ή ως Κέντρο να εξηγήσεις γιατί έκανες τα πάντα για να επιστρέψει η Νέα Δημοκρατία στη διακυβέρνηση της χώρας.

Τότε τι κάνεις; Το ρίχνει στα… μεταφυσικά. Αποδομείς τον αντίπαλο με ανοησίες.

Πρώτα – πρώτα, εδώ και δύο – τρία χρόνια τα troll έλεγαν τον Κυριάκο… Κούλη.

«Δεν μπορεί ο Κούλης», «είναι λίγος ο Κούλης», «είναι άχαστος ο Αλέξης, σιγά με την κερδίσει ο γιος του Μητσοτάκη».

Όταν ο Κούλης έγινε Κυριάκος και τους έριξε τέσσερις ήττες στο κεφάλι, έπρεπε να βρουν άλλο αφήγημα.

Πώς θα χτυπήσουμε τον αντίπαλο που μας έριξε 10 μονάδες διαφορά;

Α, θα θυμηθούμε την γκαντεμιά του πατέρα του, θα την «φορέσουμε» σε κάθε ενέργεια του νυν πρωθυπουργού, θα την πασπαλίσουμε με λίγο μαύρο χιούμορ και μια χαρά στήνεται το σενάριο από τους καφενόβιους του διαδικτύου.

«Ο γιος του Μητσοτάκη κληρονόμησε τη γκίνια του», είναι ο τίτλος των πολιτικών αντιπάλων που ψάχνουν πώς θα γίνουν ξανά αρεστοί στον κόσμο που κορόιδεψαν, ξεπούλησαν, πρόδωσαν.

Για σκεφτείτε το σενάριο να έχανε ο Στέφανος. Και λογικό θα ήταν. Επαιζε με το θρύλο του παγκόσμιου τένις. Ανετα θα μπορούσε να του ρίξει ένα 2-0 και να τον κάνει σκόνη.

Σκεφτείτε τώρα τους τίτλους της Αυγής, του Κόκκινου, του Βαξεβάνη, των επαγγελματιών «καλικατζάρων» του ίντερνετ.

«Τι ήθελε και πήγε ο Μητσοτάκης στο γήπεδο;»

«Σιγά μην κέρδιζε ο Τσιτσιπάς με τον κατσικοπόδαρο που ήταν στις κερκίδες».

Και όλα αυτά τα ωραία «ρεπορτάζ» θα ήταν διανθισμένα και με φωτογραφίες του Μητσοτάκη.

Μαζί με τον Τσιτσιπά, με τον πατέρα του, να κάνει γκριμάτσες και άλλα όμορφα.

Όμως, να που ο διάβολος έσπασε το ποδάρι του. Ο Τσιτσιπάς κέρδισε γιατί είναι αστέρι.

Θα μπορούσε να χάσει γιατί έπαιζε με μεγάλο αντίπαλο.

Κέρδισε όμως και βούλωσε και τα στόματα όσων μιλούν για… κληρονομική γκαντεμιά από πατέρα σε γιο.

Λες και είναι το χωράφι που μεταφέρει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, στον Κυριάκο… κληρονομικό δικαιώματι.

Αλλωστε, αν ο πρωθυπουργός ήταν όντως τόσο γκαντέμης, γιατί η ΝΔ έγινε ξανά κυβέρνηση και διέλυσε τον… άχαστο Τσίπρα;

Ας αφήσουμε λοιπόν τα μικροπολιτικά, τις ανοησίες και τις πολιτικές παραδοξότητες.

Θέλουν να κερδίσουν τη ΝΔ; Ας το κάνουν στο γήπεδο. Όπως κάνει ο Τσιτσιπάς με τον Φέντερερ.

Όλα τα υπόλοιπα είναι βλακείες ανθρώπων που δεν έχουν από πού να πιαστούν για να μην πνιγούν και πιάνονται από τα μαλλιά τους.

Και προσοχή. Αν ο Μητσοτάκης πάει και στον τελικό και χάσει ο Τσιτσιπάς μην αρχίσουν τα troll να «κεντάνε» και να «γλεντάνε».

Γιατί αν από την άλλη κερδίσει ο Στέφανος τότε θα ζητήσει από τον πρωθυπουργό να πηγαίνει σε όλους τους αγώνες.

Γιατί ο Τσιτσιπάς δεν είναι… Τσι-τσιπράς.

Αγωνίζεται, παλεύει, δεν κοροϊδεύει τον κόσμο. Κερδίζει και χάνει στο γήπεδο κι όχι στις δοξασίες και στα τσιτάτα του διαδικτύου.

Οι μάχες δίνονται εκεί που πρέπει κι όχι στα βλακώδη μυαλά των κομματικών «στρατών». Οπου κι αν ανήκουν αυτοί.