Για αρκετούς μήνες ο Μπέτο Μαρόν βρισκόταν μπροστά σε ένα φοβερό δίλημμα: να πληρώσει το ενοίκιο του σπιτιού του και τους λογαριασμούς που αυξάνονταν συνέχεια ή να εξασφαλίσει το φαγητό για την οικογένειά του. Δεν είχε την πολυτέλεια να πληρώνει και για τα δύο. Η απόφαση ελήφθη για αυτόν όταν τον έδιωξαν από το σπίτι του τον περασμένο χρόνο, με την οικογένειά του να μένει κυριολεκτικά στον δρόμο.

«Αυτό μου αφαιρεί τη ζωή. Πότε θα τελειώσει αυτός ο εφιάλτης;» αναρωτιέται ο 37χρονος που μάχεται για την επιβίωσή του. Το ίδιο ερώτημα στοιχειώνει τον πρόεδρο της Αργεντινής Μαουρίτσιο Μάκρι, όπως και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο συνεχίζει να στηρίζει τη χώρα. Οχι βέβαια χωρίς κόστος. Το δάνειο-μαμούθ ύψους 56,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων που της εξασφάλισε έπειτα από τη νομισματική κρίση που ξέσπασε στα τέλη του περασμένου Σεπτεμβρίου επιτάχυνε την άνοδο των τιμών.

Εκτοτε ο πληθωρισμός εκτοξεύτηκε στα ύψη αυξάνοντας ανησυχητικά τα επίπεδα της φτώχειας, που είναι στην πραγματικότητα πολύ μεγαλύτερη απ’ ό,τι πίστευαν αγορές και αξιωματούχοι. Το γεγονός αυτό απειλεί τις προοπτικές επανεκλογής του Μάκρι, ο οποίος διαβεβαίωνε κάποτε τους ψηφοφόρους πως η εξάλειψη του πληθωρισμού θα ήταν εύκολη υπόθεση.

Τα νέα δεδομένα επίσης εγείρουν ερωτήματα σχετικά με το καινοτόμο πρόγραμμα λιτότητας του ΔΝΤ στην Αργεντινή, το οποίο έχει δώσει μεγάλη έμφαση στην «προστασία των πλέον ευάλωτων ομάδων της κοινωνίας», αλλά σχετικά και με το τι θα μπορούσε να σημάνουν τα μελλοντικά προγράμματα του οργανισμού σε άλλες αναδυόμενες αγορές, όπως ο Ισημερινός.

«Εχουμε πλήρως συνειδητοποιήσει, όπως και οι αρχές της Αργεντινής, ότι ενδεχόμενη αύξηση της φτώχειας θα θέσει σοβαρά εμπόδια στην επίτευξη των στόχων του προγράμματος» λέει χαρακτηριστικά στους «Financial Times» ο αναπληρωτής διευθυντής του Τμήματος Δυτικού Ημισφαιρίου του ΔΝΤ Νάιτζελ Τσαλκ.

Ο πληθωρισμός της λατινοαμερικανικής χώρας ξεπερνά σήμερα το 50% ετησίως, διαδραματίζοντας καθοριστικό ρόλο στην άνοδο του ποσοστού της φτώχειας που έφτανε στο 32% του πληθυσμού μέχρι τα τέλη του 2018, σχεδόν ίδιο με αυτό που παρέλαβε ο Μάκρι το 2015, όταν ανέλαβε την προεδρία. Παρά το γεγονός ότι στα μέσα του 2017 μειώθηκε στο 25,7%, μόλις πέρυσι το ποσοστό ανέβηκε και πάλι εξαιτίας της νομισματικής κρίσης.

Για να αντιμετωπίσει την κατάσταση, πριν από λίγες ημέρες η κυβέρνηση του Μπουένος Αϊρες ενέκρινε ένα αμφιλεγόμενο πρόγραμμα ελέγχου των τιμών σε 60 βασικά αγαθά, κυρίως τρόφιμα, προκειμένου να αμβλύνει τον αντίκτυπο στις αυξήσεις τιμών για τους καταναλωτές.

Την ίδια ώρα, το πρόγραμμα του ΔΝΤ για την Αργεντινή είναι το πρώτο που ρητά περιλαμβάνει μέτρα τα οποία παρέχουν ένα «μαξιλάρι ασφαλείας» για κοινωνικές δαπάνες και επιτρέπει στη χώρα να υπερβαίνει τους στόχους του δημοσιονομικού ελλείμματος που συμφωνήθηκαν με το Ταμείο, προκειμένου να δαπανά περισσότερα για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Και πράγματι, η τρίτη αξιολόγηση του ΔΝΤ για την Αργεντινή, που δημοσιεύτηκε πριν από λίγες ημέρες, επιβεβαίωσε ότι θα υπάρξουν περισσότερα από αυτά τα μέτρα.

Ομως ο κίνδυνος, όπως λένε αξιωματούχοι, είναι ότι εάν η κυβέρνηση δεν καταφέρει να μειώσει αρκετά το έλλειμμα λόγω πρόσθετων κοινωνικών δαπανών, οι αγορές θα μπορούσαν να απαντήσουν νευρικά υπό την ανησυχία ότι η δημοσιονομική προσαρμογή της Αργεντινής δεν θα γίνει στον χρόνο που απαιτείται. Αυτό θα μπορούσε να αναγκάσει τη χώρα να δανειστεί επιπλέον για να καλύψει το δημοσιονομικό έλλειμμα από ό,τι αρχικά αναμενόταν, σε σημείο που το χρέος θα μπορούσε να καταστεί μη βιώσιμο.