Αποστολή Βερολίνο
Την παγκόσμια πρεμιέρα της στο τμήμα του Πανοράματος κάνει το Σάββατο 9 Φεβρουαρίου η ελληνική ταινία «Το θαύμα της θάλασσας των Σαργασσών», τελευταία δημιουργία του Σύλλα Τζουμέρκα μετά την «Χώρα προέλευσης» (που παραμένει η καλύτερή του στιγμή) και την «Εκρηξη».
Λίγες ώρες πριν από την επίσημη πρεμιέρα της, στις 21.30 στο Zoo Palast, η ταινία παρουσιάστηκε στους δημοσιογράφους στο Cine Star 3 του Sony Center, μια προβολή με αρκετές προσελεύσεις χωρίς ωστόσο η αίθουσα να γεμίσει πλήρως.
Γυρισμένη στην περιοχή του Μεσολογγίου (ο χώρος παίζει σημαντικό ρόλο στην ιστορία) η ταινία έχει βασικές ηρωίδες δυο γυναίκες με βαρύ ιστορικό (Αγγελική Παπούλια, Γιούλα Μπούνταλη) των οποίων οι ζωές θα διασταυρωθούν κάτω από αντίξοες συνθήκες.
Η μία από τις δύο αυτές ηρωίδες, εκείνη της Παπούλια, είναι στην πραγματικότητα, ο παλμός και η ψυχή αυτής της ταινίας. Είναι η διοικητής της αστυνομίας του Μεσολογγίου (όπου μετατέθηκε πριν από 10 χρόνια χωρίς να το θέλει) και η ιστορία της κρατά το ενδιαφέρον σε ένα επίπεδο, παρότι σου δίνει την εντύπωση ότι έχει βγει από αμερικανική τηλεοπτική σειρά του ΗΒΟ (και ίσως γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο να έχει ενδιαφέρον).
Η γυναίκα προσπαθεί να μεγαλώσει τον έφηβο γιό της, είναι ερωμένη ενός χυδαίου, χοντρόπετσου γιατρού της περιοχής (Αργύρης Ξάφης), πίνει σαν νεροφίδα, σνιφάρει κοκαϊνη μπροστά σε υφισταμένους της, βρίζει τους πάντες (από συναδέλφους μέχρι αγνώστους) και δεν νοιάζεται που κανείς μα κανείς δεν την χωνεύει. Θεριό ανήμερο αλλά και ο πιο αξιόλογος χαρακτήρας της ταινίας.
Το πρόβλημα είναι ότι ο Τζουμέρκας δεν ξέρει τι ακριβώς θέλει να την κάνει γιατί στο 90 % της ταινίας την βλέπουμε απλώς να περιφέρεται και να τρώγεται με τα ρούχα της, συχνά εκτός εαυτού.
Δεν συμβαίνει ωστόσο το ίδιο με την ηρωίδα της Γ. Μπούνταλη, μια μοναχική εργαζόμενη σε εργοστάσιο παραγωγής χελιών που έχει μια άκρως περίπλοκη σχέση με τον αδελφό της (Χρήστος Πασσαλής), τον «τρελαμένο» τραγουδιστή σταρ της νυχτερινής ζωής του Μεσολογγίου. Οι δύο παράλληλες ιστορίες κάποια στιγμή «δένουν» αλλά το δέσιμο δεν σε πείθει ποτέ πλήρως.
Ο σκηνοθέτης που δούλεψε το σενάριο με την μόνιμη συνεργάτιδά του Γ. Μπούνταλη, δείχνει ασυγκράτητα και αχόρταγα φιλόδοξος, επιθυμώντας να «παίξει» σε πολλά ταμπλό. Το «Θαύμα της θάλασσας των Σαργασσών» φέρει στοιχεία αστυνομικού μυστηρίου, οικογενειακού δράματος, γυναικείου ψυχοδράματος, παγανιστικού θρίλερ και κριτικού σχολίου για την (κάθε άλλο παρά ειδυλλιακή) ζωή στην ελληνική επαρχία. Περιέχει σκηνές ονείρων που της δίνουν μια μεταφυσική διάσταση αλλά και διάσπαρτες εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες είτε για την σχέση του λόρδου Βύρωνα με την πόλη, είτε για το ότι τα χέλια φεύγουν από την λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου και καταλήγουν στην θάλασσα των Σαργασσών για την γονιμοποίησή τους.
Αθεράπευτα γοητευμένος από τον χώρο εξέλιξης της ιστορίας, ο Τζουμέρκας τον εικονογραφεί με αγάπη και νεύρο αλλά την ίδια ώρα σου δίνει την εντύπωση ότι έχει χαθεί μέσα σε όλα αυτά που θέλει να πει γιατί αδυνατείς να καταλάβεις ποιό είναι τελικά το πραγματικό θέμα αυτής της υπερβολικά φορτωμένης και την ίδια ώρα ελκυστικής στην όψη ταινίας._
