Το στήθος του είναι τόσο πολύ φουσκωμένο που έχει παραμορφωθεί. Τα κόκαλά του πετούν και τα μάτια φτερουγίζουν. Το μόλις τριών ετών αγόρι είναι ξαπλωμένο πάνω σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου στην ορεινή πόλη Χατζάχ στην Υεμένη. Μόλις και μετά βίας αναπνέει και ο πατέρας του Αλί αλ Χατζάχι στέκει με αγωνία στο πλευρό του. Πριν από τρεις εβδομάδες έχασε τον άλλο του γιο εξαιτίας του υποσιτισμού και τώρα φοβάται πως η ζωή και του δεύτερου γλιστρά μέσα από τα χέρια του.
Ο πατέρας είναι ανίκανος να κάνει το παραμικρό και δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις τιμές των τροφίμων που αυξάνονται με ραγδαίους ρυθμούς: «Μπορώ να αγοράσω μόνο ένα κομμάτι μπαγιάτικο ψωμί και βλέπω τα παιδιά μου να πεθαίνουν μπροστά στα μάτια μου» λέει στο ρεπορτάζ των «New York Times» που φέρνουν στο φως εικόνες- «γροθιά στο στομάχι».
Η ανθρωπιστική κρίση στην Υεμένη είναι η χειρότερη στον κόσμο και ο καταστροφικός πόλεμος που υποκινεί το Ριάντ με τη βοήθεια των Ηνωμένων Πολιτειών είναι το μεγαλύτερο έγκλημα του σαουδαραβικού βασιλείου. Στην πραγματικότητα, αναφέρει το ρεπορτάζ, είναι πολύ μεγαλύτερος από τη στυγερή δολοφονία του σαουδάραβα δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι, μολονότι αυτή η υπόθεση τράβηξε περισσότερο την προσοχή της διεθνούς κοινότητας.
Υπό την ηγεσία του πρίγκιπα Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, ο συνασπισμός σουνιτικών αραβικών κρατών και οι σύμμαχοί του επέβαλαν μια σειρά οικονομικών μέτρων με στόχο να αποδυναμώσουν τους σιίτες αντάρτες Χούθι που ελέγχουν την πρωτεύουσα Σαναά, την πλειονότητα των αστικών κέντρων και τη βόρεια περιοχή της φτωχής χώρας. Οι ενέργειες αυτές, που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων αποκλεισμούς οδικών αρτηριών και λιμανιών, αυστηρούς περιορισμούς στις εισαγωγές και παρακρατήσεις μισθών περίπου ενός εκατομμυρίου δημοσίων υπαλλήλων, βύθισαν την οικονομία και φτωχοποίησαν εκατομμύρια πολίτες.
Υποδομές καταστράφηκαν, θέσεις εργασίας χάθηκαν, το νόμισμα υποτιμήθηκε, οι τιμές αυξήθηκαν. Τις τελευταίες εβδομάδες η οικονομική κατάρρευση έχει επιταχυνθεί σε τέτοιον βαθμό που αξιωματούχοι των Ηνωμένων Εθνών αναθεωρούν εκ νέου τις προβλέψεις τους για τον λιμό, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι πρόκειται για την πιο ύπουλη μορφή πολέμου.
«Υπάρχει τώρα ο ξεκάθαρος κίνδυνος ενός επικείμενου και τεράστιου λιμού στην Υεμένη» δήλωσε προ ημερών στο Συμβούλιο Ασφαλείας ο αναπληρωτής γραμματέας Ανθρωπιστικών Υποθέσεων Μαρκ Λόουκοκ, αφότου προειδοποίησε πως οι οργανώσεις αρωγής «χάνουν τη μάχη» για να εμποδίσουν τη λιμοκτονία. Οκτώ εκατομμύρια Υεμενίτες ήδη εξαρτώνται από το κατεπείγον επισιτιστικό πρόγραμμα για να επιβιώσουν και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Οργανισμού, ο αριθμός σύντομα θα μπορούσε να ανέλθει στα 14 εκατομμύρια, ήτοι το μισό του πληθυσμού της χώρας.
«Οι άνθρωποι όταν μιλούν για πείνα, πιστεύουν ότι πρόκειται απλώς για έλλειψη φαγητού» αναφέρει ο Αλεξ ντε Βάαλ, συγγραφέας του βιβλίου «Mass Starvation» (Μαζική Ασιτία), στο οποίο αναλύονται οι πρόσφατοι λιμοί που έχουν προκληθεί από τον άνθρωπο. «Στην Υεμένη» υποστηρίζει «πρόκειται για έναν πόλεμο στην ίδια την οικονομία».
Τα σημάδια βρίσκονται παντού, πέρα από κοινωνικές τάξεις, φυλές ή περιοχές. Απλήρωτοι καθηγητές πανεπιστημίων κάνουν απεγνωσμένες εκκλήσεις για βοήθεια στα μέσα ενημέρωσης. Γιατροί και δάσκαλοι αναγκάζονται να πουλήσουν χρυσό, γη ή τα αυτοκίνητά τους για να ταΐσουν τις οικογένειές τους. Στους δρόμους της πρωτεύουσας Σαναά ηλικιωμένοι ικετεύουν για λίγη ελεημοσύνη.
Μέσα στους ήσυχους θαλάμους της πείνας, δηλαδή τα δωμάτια των νοσοκομείων, άρρωστα μωρά βρίσκονται μεταξύ ζωής και θανάτου. Από τα σχεδόν δύο εκατομμύρια υποσιτισμένα παιδιά της Υεμένης, 400.000 θεωρούνται ότι νοσούν σοβαρά (τα περισσότερα έχουν εγκεφαλική παράλυση εξαιτίας του λιμού) και αυτός ο αριθμός αναμένεται να αυξηθεί κατά ένα τέταρτο τους προσεχείς μήνες.
«Είμαστε συντετριμμένοι» αναφέρει η γιατρός Μεκία Μάχντι, η οποία εργάζεται σε κλινική στην Ασλαμ, μια φτωχή πόλη στα βορειοδυτικά. Την ίδια ώρα εκφράζει την έκπληξή της που η υπόθεση Κασόγκι τράβηξε σε τόσο μεγάλο βαθμό την προσοχή των διεθνών μέσων, ενώ η σιωπή τους είναι εκκωφαντική σε ό,τι αφορά τα παιδιά της Υεμένης. «Κανείς δεν δίνει δεκάρα για αυτά τα παιδιά που υποφέρουν» αναφέρει και τραβάει το χαλαρό, γεμάτο ραβδώσεις δέρμα ενός επτάχρονου κοριτσιού. Η Αμάλ έχει σάρκα τόσο λεπτή, που τα οστά στον θώρακά της διαγράφονται ένα προς ένα: «Κοιτάξτε. Δεν υπάρχει κρέας. Μόνο κόκαλα».
Λίγες μέρες μετά τη δημοσίευση του ρεπορτάζ, η μικρή Αμάλ άφησε την τελευταία της πνοή από ασιτία σε καταυλισμό προσφύγων. «Η καρδιά μου έχει ραγίσει» δήλωσε η Μαριάμ Αλί μητέρα του κοριτσιού προσθέτοντας: «Η Αμάλ πάντα χαμογελούσε. Τώρα ανησυχώ και για τα άλλα μου παιδιά».
Η πρεσβεία της Σαουδικής Αραβίας στην Ουάσιγκτον, στο μεταξύ, δεν απαντά σε ερωτήσεις σχετικά με τις πολιτικές του βασιλείου στην Υεμένη. Εν τούτοις, σαουδάραβες αξιωματούχοι υπερασπίζονται τις ενέργειές τους, επικαλούμενοι τους πυραύλους που πέφτουν κοντά στα σύνορα της χώρας από τους αντάρτες Χούθι. Οι τελευταίοι στηρίζονται από το Ιράν, ορκισμένο εχθρό του σαουδαραβικού καθεστώτος.
