Ερευνα PwC : Μπορεί η τρίτη ηλικία να σώσει την παγκόσμια οικονομία;

Toν ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η τρίτη ηλικία στις οικονομίες των χωρών αναλύει έρευνα της PwC, από την οποία εξάγεται το συμπέρασμα πως η παραμονή των μεγαλύτερων σε ηλικία εργαζομένων στις θέσεις εργασίας τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα θα μπορούσε να ενισχύσει το ΑΕΠ των χωρών του ΟΟΣΑ κατά 2,6 τρισ. δολάρια!

Ο Δείκτης Χρυσής Ηλικίας «Golden Age Index 2016» της PwC αξιολογεί το κατά πόσο τα κράτη αξιοποιούν την οικονομική δύναμη των μεγαλύτερων σε ηλικία εργαζομένων.

O συγκεκριμένος δείκτης αποτελεί τον σταθμικό μέσο μιας σειρά δεικτών –συμπεριλαμβανομένων των δεικτών ανεργίας, εσόδων και εκπαίδευσης- και αντανακλά την επίδραση που έχουν στην αγορά εργασίας οι εργαζόμενοι άνω των 55 ετών σε 34 χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ. Σύμφωνα με τους οικονομολόγους της PwC, οι χώρες του ΟΟΣΑ θα μπορούσαν να αυξήσουν το συνολικό τους ΑΕΠ κατά 2,6 τρισ. δολάρια αν το ποσοστό απασχόλησης των εργαζομένων άνω των 55 ετών ήταν ίδιο με αυτό που ισχύει στη Σουηδία, την ευρωπαϊκή χώρα με τις καλύτερες επιδόσεις.

Ο κ. John Hawksworth, επικεφαλής οικονομολόγος της PwC και ένας εκ των συντακτών της έκθεσης, αναφέρει: «Μεταξύ 2015 και 2030 ο πληθυσμός ηλικίας από 55 ετών και άνω στις χώρες με υψηλά εισοδήματα προβλέπεται να αυξηθεί περισσότερο από 25%, ξεπερνώντας τα 500 εκατομμύρια. Η ταχύτατη γήρανση του πληθυσμού ασκεί μεγάλη πίεση στα συστήματα υγείας και κοινωνικής ασφάλισης και απειλεί τη χρηματοοικονομική βιωσιμότητα κάποιων δημόσιων και εταιρικών συνταξιοδοτικών ταμείων. Οι χώρες θα μπορούσαν να αντισταθμίσουν αυτά τα υψηλότερα κόστη με την αξιοποίηση του μεγαλύτερου σε ηλικία εργατικού δυναμικού τους, αυξάνοντας κατά αυτόν τον τρόπο τόσο το ΑΕΠ όσο και τα φορολογικά τους έσοδα».

Οι σκανδιναβικές χώρες για άλλη μια φορά καταλαμβάνουν υψηλές θέσεις στον δείκτη, με την Ισλανδία να βρίσκεται στην κορυφή της κατάταξης, τη Σουηδία να έρχεται τρίτη και τη Νορβηγία να βρίσκεται στην έκτη θέση.

Η Δανία (12η) και η Φινλανδία (14η) δεν έχουν τις ίδιες επιδόσεις με τους ομολόγους τους, παρ’ όλα αυτά καταφέρνουν να βρίσκονται πάνω από τη μέση της κατάταξης. Το Ισραήλ, η Γερμανία και η Νέα Ζηλανδία έχουν καταγράψει τη μεγαλύτερη βελτίωση από το 2003, κυρίως λόγω της αύξησης του ποσοστού απασχόλησης στους μεγαλύτερους σε ηλικία εργαζομένους και ιδιαίτερα στο ηλιακό γκρουπ 65-69 ετών.

Η Ελλάδα και η Τουρκία έχουν σημειώσει τη μεγαλύτερη πτώση από το 2003, εν μέρει λόγω της μείωσης της απασχόλησης των μεγαλύτερων σε ηλικία εργαζομένων. Παρά την πτώση κατά μία θέση από το 2003 και την παραμονή στη μέση του συγκεντρωτικού πίνακα του ΟΟΣΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο έχει σχετικά καλή επίδοση σε σχέση με άλλες χώρες της ΕΕ (καταλαμβάνοντας την 6η θέση σε σύνολο 21 χωρών).

Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να έχουν την υψηλότερη βαθμολογία μεταξύ των χωρών της ομάδας G7, όμως έχουν πέσει από τη δεύτερη θέση που καταλάμβαναν το 2003 στην έβδομη το 2014, καθώς άλλες χώρες έχουν σημειώσει ταχύτερη πρόοδο.

Η έκθεση της PwC εξετάζει και ποια είναι τα κοινά σημεία μεταξύ των χωρών που βρίσκονται ψηλά στην κατάταξη και υποδεικνύει τρία σημαντικά θέματα της αγοράς εργασίας στα οποία θα έπρεπε να εστιάσουν οι κυβερνήσεις: Ενθάρρυνση της συνταξιοδότησης σε μεγαλύτερη ηλικία. Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος ή δημιουργώντας άλλα οικονομικά κίνητρα που θα ενθαρρύνουν τους εργαζομένους να συνεχίσουν να εργάζονται και μετά την επίσημη ηλικία συνταξιοδότησης. Βελτίωση των πιθανοτήτων πρόσληψης. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα μπορούσαν να επικεντρωθούν στην προώθηση της διά βίου μάθησης και εκπαίδευσης, κάτι που θα συμβάλει στην αναβάθμιση των δεξιοτήτων των μεγαλύτερων σε ηλικία εργαζομένων και, κατά συνέπεια, στην ενδεχόμενη μείωση της ανεργίας σε αυτή την ομάδα.

Αντιμετώπιση των παραγόντων που στέκονται εμπόδιο στην απασχόληση των μεγαλύτερων εργαζομένων. Η δημόσια πολιτική θα μπορούσε να επικεντρωθεί στην αυστηροποίηση του ρυθμιστικού πλαισίου όσον αφορά τις διακρίσεις που γίνονται στην αγορά εργασίας εις βάρος των μεγαλύτερων σε ηλικία εργαζομένων.