Με τη διαφαινόμενη ολοκλήρωση της αξιολόγησης και έπειτα από μια ατέρμονη και εν τέλει αδιέξοδη διαπραγμάτευση, στα ηγετικά κλιμάκια της κυβέρνησης εξελίσσεται πλέον μια εσωτερική διαμάχη. Αντικείμενό της είναι η διασφάλιση ζωνών επιρροής και η κυριαρχία στο εσωτερικό του κόμματος αλλά και στο «μεγάλο παιχνίδι» της εξουσίας.
Υπό τις νέες συνθήκες και την ολοκληρωτική μνημονιακή στροφή του ΣΥΡΙΖΑ, οι ομάδες –οργανωμένες ή άτυπες –του κυβερνητικού σχήματος διεκδικούν την ισχυροποίησή τους και οι εκπρόσωποί τους διαγκωνίζονται στο παρασκήνιο, απαιτώντας αρμοδιότητες ή προσπαθώντας να αποτρέψουν σχέδια των «συντρόφων».
Πρωταγωνιστικούς ρόλους στο νέο αυτό σκηνικό που διαμορφώνεται στο εσωτερικό της κυβέρνησης και του κόμματος –πέραν του Αλ. Τσίπρα –έχουν ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλ. Τσακαλώτος, και το δίδυμο των υπουργών Επικρατείας, Ν. Παππά, και Μεταφορών, Χρ. Σπίρτζη.
Νέος ρόλος


Ο κ. Τσακαλώτος, έχοντας σηκώσει το βάρος της «διαπραγμάτευσης», κινείται ήδη με στόχο την ενίσχυση της πολιτικής του επιρροής στην κυβέρνηση και στο κόμμα, αντιπαρερχόμενος καθώς φαίνεται τη φημολογία των προηγούμενων μηνών, σύμφωνα με την οποία το Μέγαρο Μαξίμου τού καταλόγιζε λανθασμένους χειρισμούς και τον έφερε να τελεί υπό παραίτηση μετά τη λήξη της αξιολόγησης.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις προσώπων από το περιβάλλον του κ. Τσακαλώτου, η φημολογία αυτή διακινήθηκε από τα γραφεία του πρώτου ορόφου του Μεγάρου Μαξίμου. Και όπως επιμένουν οι ίδιες πηγές, οι σχέσεις Παππά – Τσακαλώτου δεν είναι οι καλύτερες δυνατές.
Με αυτούς τους όρους και αφότου είχε προηγηθεί μια περίοδος έντονης δραστηριοποίησης της ομάδας των «53», της οποίας ο κ. Τσακαλώτος είναι διακεκριμένο στέλεχος, ο υπουργός Οικονομικών επέδειξε μια διαφορετική στάση και επιχείρησε να ενισχύσει την πολιτική του παρέμβαση. Η παρουσία του στη Βουλή έγινε πολύ πιο έντονη, οι αντιπαραθέσεις του με την αξιωματική αντιπολίτευση προξένησαν αίσθηση, ενώ και ο ίδιος διεκδίκησε για τον εαυτό του έναν σαφώς πιο πολιτικό ρόλο.
Αυτό έγινε σαφές και στην επιστολή που έστειλε προς τους θεσμούς λίγες μόλις ημέρες μετά την τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup. Μεταξύ όλων των άλλων, στην επιστολή αυτή ο υπουργός Οικονομικών ενημέρωνε τους δανειστές ότι η κυβέρνηση δεν θα εφαρμόσει όλα τα προαπαιτούμενα επειδή κάποιοι από τους βουλευτές της κυβέρνησης έχουν «ταλαιπωρηθεί ήδη με δύσκολες ψηφοφορίες».
Ο νέος ρόλος του κ. Τσακαλώτου αναμένεται να «χτιστεί» όσο ο ΣΥΡΙΖΑ προχωρεί προς το 2ο συνέδριό του, το οποίο δρομολογείται για τα τέλη Σεπτεμβρίου. Εκεί, η ομάδα των «53» θα διεκδικήσει ενίσχυση της παρουσίας της και υπό αυτούς τους όρους την ανάδειξή της σε πόλο εξουσίας μέσα στο κόμμα, αλλά και στην κυβέρνηση.
Οι «53» προειδοποιούν


Εν όψει αυτών, χαρακτηριστική είναι η αρθρογραφία στην ιστoσελίδα των «53», commonality.gr. Με την ολοκλήρωση της συζήτησης των προηγούμενων ημερών περί αξιολόγησης, ο Χριστ. Παπαδόπουλος επισήμανε μεταξύ άλλων σε ένα κείμενο με τίτλο «Η μπάλα στο γήπεδό μας, οι διαιτητές απέναντι»: «Ορισμένοι στην Αριστερά, με ελαφρότητα, ειρωνεύονται τον στόχο της παραγωγικής ανασυγκρότησης, μιλώντας για success story· δεν καταλαβαίνουν ότι δεν υπάρχει περίπτωση να κάνεις αριστερή πολιτική με 1,5 εκατ. ανέργους, με οικογένειες στις οποίες δεν μπαίνει ούτε ένα μεροκάματο και που η επιβίωσή τους εξαρτάται από τα προγράμματα για την ανθρωπιστική κρίση ή την πενιχρή σύνταξη του παππού». Σύμφωνα με τις ερμηνείες όσων «διαβάζουν» τους υπό διαμόρφωση ενδοκυβερνητικούς συσχετισμούς, οι «ορισμένοι» εδρεύουν στην Ηρώδου Αττικού, ενδεχομένως και σε κάποια υπουργεία.
Στο ίδιο κείμενο περιλαμβάνονται εξάλλου και κάποιες αιχμές για πρόσωπα, πρακτικές και ομάδες της κυβέρνησης. «Ο κακός μας εαυτός δεν έχει να κάνει μόνο με τις ασυνεννοησίες μεταξύ των υπουργείων, με τις μεταθέσεις νομοσχεδίων που έπρεπε να είχαν γίνει χθες, με νόμους με «τρύπες», που αφήνουν ακάλυπτες μερίδες του πληθυσμού. Εχει να κάνει και με εκείνες τις αντίρροπες δυνάμεις μέσα από τις γραμμές μας, οι οποίες εν ονόματι μιας δήθεν αποτελεσματικότητας, προσχωρούν σε παλιές και αντίπαλες πρακτικές».
Στο ίδιο πνεύμα αναδεικνύεται και μια άλλη παράμετρος, καθώς εν είδει προειδοποίησης ο κ. Παπαδόπουλος αναφέρει: «Τέλος, δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι μετά το τέλος της αξιολόγησης και με την εκτίμηση της μακροημέρευσης της κυβέρνησης, που ξεπέρασε τον κάβο της αριστερής παρένθεσης, μια σειρά μεγάλων επιχειρήσεων γυρίζουν το χαρτί επιδιώκοντας να αντικαταστήσουν την παλιά οικονομική τάξη και να γίνουν οι αποκλειστικοί συνομιλητές της κυβέρνησης για ζητήματα οικονομίας και ανάπτυξης. Με δεδομένους τους αδύναμους θεσμούς κοινωνικού ελέγχου, την ευθύνη της αποτροπής φαινομένων νέας διαφθοράς την έχουν το κόμμα, η κοινοβουλευτική ομάδα και κυρίως η ίδια η κυβερνητική ομάδα».


Ο ΑΛΛΟΣ ΠΟΛΟΣ
Το στεγανό και η Εγνατία
Ο έτερος ενδοκυβερνητικός πόλος εξουσίας που διεκδικεί την ισχυροποίηση και εδραίωσή του είναι αυτός που σχηματίζεται από το δίδυμο των υπουργών Επικρατείας, Ν. Παππά, και Μεταφορών και Υποδομών, Χρ. Σπίρτζη.
Η σχέση και συνεργασία των δύο είναι παλαιά και γνωστή, ενώ η ίδια η δομή της κυβέρνησης, με την εκχώρηση της εποπτείας των επενδύσεων στον υπουργό Επικρατείας μετά τις εκλογές του προηγούμενου Σεπτεμβρίου, διαμόρφωσε συνθήκες ενός «στεγανού».
Διαρκούσης της διαπραγμάτευσης και όσο φούντωνε η συζήτηση περί ανασχηματισμού ή αναδόμησης της κυβέρνησης, διακινήθηκε εξάλλου η πληροφορία ότι ο υπουργός Επικρατείας διεκδικεί την τυπική και ουσιαστική ανάληψη της αρμοδιότητας επί των επενδύσεων, διά της δημιουργίας μιας νέας γραμματείας που θα υπάγεται απευθείας σε αυτόν και θα ψαλιδίζει επί της ουσίας ακόμη περισσότερο τις αρμοδιότητες του υπουργού Ανάπτυξης, Γ. Σταθάκη.
Κομματικά στελέχη, όπως οι «53» διά της αρθρογραφίας τους και των προσεκτικών –πάντως –επισημάνσεών τους, εκτιμάται ότι στρέφονται συχνά προς την πλευρά της ηγεσίας του υπουργείου Μεταφορών, καθώς κατά το πρόσφατο διάστημα ποικίλα σχόλια έχει προκαλέσει η εκ μέρους του κ. Σπίρτζη διαχείριση συγκεκριμένων επενδυτικών προγραμμάτων και έργων.
Μία από τις πλέον πρόσφατες περιπτώσεις που συζητήθηκαν ήταν η δημοπράτηση ενός τμήματος του αυτοκινητοδρόμου Πάτρας – Πύργου, ύψους περίπου 60 εκατ. ευρώ, το οποίο έπειτα από μειοδοτικό διαγωνισμό ανατέθηκε σε συγκεκριμένο κατασκευαστή, που λέγεται ότι είναι μεταξύ των προνομιακών συνομιλητών της κυβέρνησης.
Αρχικώς, ο αυτοκινητόδρομος Πάτρας – Πύργου είχε προκηρυχθεί ως ενιαίο έργο με προϋπολογισμό 475 εκατ. ευρώ. Ο αρχικός διαγωνισμός ακυρώθηκε και εν συνεχεία το έργο επαναπροκηρύχθηκε και «έσπασε» σε οκτώ ξεχωριστές εργολαβίες.
Μια άλλη ενέργεια του κ. Σπίρτζη προκάλεσε προ ημερών τη διορθωτική παρέμβαση των κ.κ. Τσακαλώτου και Σταθάκη.
Με τροπολογία που είχε εντάξει ο υπουργός Μεταφορών σε άσχετο νομοσχέδιο, απαγορευόταν η τοποθέτηση νέων σταθμών διοδίων στην Εγνατία Οδό. Με τον τρόπο αυτόν, όμως, δεν θα μπορούσε να προχωρήσει η παραχώρηση της εκμετάλλευσης του άξονα σε ιδιώτη επενδυτή. Με εσπευσμένες ενέργειες οι υπουργοί Οικονομικών και Ανάπτυξης έφεραν νέα, διορθωτική τροπολογία και απέτρεψαν το κώλυμα που θα προέκυπτε στη διαδικασία παραχώρησης της Εγνατίας.

ΜΑΧΕΣ
Υπό τις νέες συνθήκες και την ολοκληρωτική μνημονιακή στροφή του ΣΥΡΙΖΑ, οι ομάδες – οργανωμένες ή άτυπες – του κυβερνητικού σχήματος διεκδικούν την ισχυροποίησή τους και οι εκπρόσωποί τους διαγκωνίζονται στο παρασκήνιο, απαιτώντας αρμοδιότητες ή προσπαθώντας να αποτρέψουν σχέδια των «συντρόφων».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ