Τη Δευτέρα 28 Μαρτίου ο βουλευτής της Ν.Δ., Μάκης Βορίδης μίλησε στον Βήμα fm και στους Αργύρη Παπαστάθη και Άρη Ραβανό για την κατάσταση στη χώρα, τις ευθύνες της κυβέρνησης και τις παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη.{{{ audio1 }}}
Για την κατάσταση στη χώρα και τις ευθύνες της κυβέρνησης
«Είναι μια χώρα, όπου στα σύνορά της περιπολεί το ΝΑΤΟ, για να ελέγξει τη μετανάστευση. Είναι μια χώρα, όπου υπάρχουν ξένες δυνάμεις – ευρωπαϊκές μεν, αλλά ξένες, όπως είναι η Frontex – για τον ίδιο λόγο. Έχουν έρθει Τούρκοι αξιωματούχοι στα νησιά και στη χώρα περιφέρονται δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες, οι οποίοι πηγαίνουν όπου θέλουν και ταυτόχρονα δραστηριοποιούνται δεκάδες ΜΚΟ, κανείς δεν ξέρει πόσες, πού και με ποιους και τι ρόλο παίζουν. Υπάρχει καθολική ανυπαρξία του Κράτους σε όλη αυτή τη διαχείριση. Είναι μια χώρα που βυθίστηκε στην ύφεση και η ανεργία είναι τεράστια και είναι μια χώρα σε δημοσιονομική επιτήρηση παρατεταμένη. Αυτό είναι τρίτος κόσμος. Η χώρα, σε 18 μήνες, μετατράπηκε σε τρίτο κόσμο.»
Για τις παρεμβάσεις της κυβέρνησης στη Δικαιοσύνη
«Εμείς λέμε ότι είναι ένα ουσιαστικό σχέδιο, το οποίο περιλαμβάνει παρέμβαση αυταρχισμού σε όλους τους θεσμικούς πυλώνες της Δημοκρατίας. Και μιλώ συγκεκριμένα: Στο Κοινοβούλιο, θυμάστε που μας φώναζαν για τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και τα κατεπείγοντα νομοσχέδια; Ε, σε 18 μήνες είναι ζήτημα εάν έχουν έρθει δύο νομοσχέδια να συζητηθούν με την κανονική διαδικασία και δεν είναι τόσο τα μνημονιακά, διότι τα μνημονιακά ήταν 3-4. Εδώ έχει σταματήσει να υπάρχει κανονική νομοθετική διαδικασία. Δεύτερον, βασική θεσμική εκτροπή συνιστά ότι το 60% των ερωτήσεων της αντιπολίτευσης στη διαδικασία κοινοβουλευτικού ελέγχου – βασικός πυλώνας της κοινοβουλευτικής διαδικασίας και της Δημοκρατίας, ως βασικό δικαίωμα της αντιπολίτευσης – δεν απαντώνται. Περιφρονούν το Κοινοβούλιο και γι’ αυτό έχουν γίνει δέκτες παρατηρήσεων από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Βουλής, ο οποίος έρχεται σε μεγάλη αμηχανία από τα πεπραγμένα της κυβέρνησης.»
«Δεύτερος μεγάλος τομέας του Κράτους, ο οποίος λειτουργεί ανεξάρτητα ακριβώς για να μην είναι κομματικοποιημένος και πολιτικοποιημένος, είναι οι ανεξάρτητες Αρχές. Εκεί, γίνονται δύο πράγματα: όταν δεν μπορούν να διορίσουν δικούς τους, τότε αφήνουν να λήξουν οι διοικήσεις, ώστε να μην μπορούν να κάνουν το έργο τους και να μη λειτουργήσουν και αν δεν μπορούν να το κάνουν αυτό, αφαιρούν νομοθετικά αρμοδιότητες από τις ανεξάρτητες Αρχές, όπως με το ΕΣΡ. Στη Δικαιοσύνη λοιπόν εκτελείται ένα συγκεκριμένο και οργανωμένο σχέδιο. Πρώτον, βαθιά βουτιά στην επετηρίδα, προκειμένου να επιλεγούν οι αρεστοί στις ανώτατες βαθμίδες. Μάλιστα… Δεύτερον, για πρώτη φορά νομοθετική όχληση Προέδρου του Αρείου Πάγου, με πειθαρχικές αρμοδιότητες κατά συναδέλφων του. Πέντε βαθμίδες έχουμε πειθαρχικού ελέγχου των δικαστών και τώρα, αυτή η κυβέρνηση, έβαλε άλλη μία. Για ποιο λόγο; Θα αποκαλυφθεί παρακάτω. Τρίτον, στοχοποίηση δικαστών μέσα από δημοσιεύματα εναντίον τους για χειρισμό υποθέσεων που για κάποιο λόγο ενδιαφέρουν πολιτικά την κυβέρνηση. Αν λοιπόν οι δικαστές δεν τις χειρίζονται με τον τρόπο που θέλει η κυβέρνηση, στοχοποιούνται με δημοσιεύματα. Μετά τη στοχοποίηση με δημοσιεύματα, εμφανίζεται κοινοβουλευτικός έλεγχος από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι ερωτούν τον υπουργό Δικαιοσύνης: «Και τι θα κάνετε με το ένα ή με το άλλο και με αυτόν που σ’ αυτή την υπόθεση έκανε το ένα ή το άλλο κακό;». Και απαντά ο υπουργός Δικαιοσύνης: «Παρακολουθώ την υπόθεση με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και θα πράξω στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων μου». Και ξαφνικά εμφανίζεται μια ανωτάτη δικαστική λειτουργός που καταγγέλλει τον υπουργό για παρέμβαση στο έργο της και ασκείται πειθαρχικός έλεγχος, κατά της συγκεκριμένης δικαστού, από την Πρόεδρο του Αρείου Πάγου. Αυτό λοιπόν είναι ένα ολόκληρο κύκλωμα, το οποίο λειτουργεί κατ’ αυτόν τον τρόπο.»
«Τώρα πλέον, η κυβερνητική εκπρόσωπος χρησιμοποιεί παράνομα μέσα και υλικό, δημοσιεύεται παρανόμως σε μία εφημερίδα, και αντί να υπερασπιστεί θεσμικά τον πολιτικό κόσμο ο πρωθυπουργός με τους εκπροσώπους του, στηλιτεύοντας το γεγονός αυτό, παίρνει παρανόμως το παρανόμως κτηθέν υλικό που έχει δημοσιευτεί παρανόμως σε μία εφημερίδα και προσπαθεί να κάνει πολιτικούς συσχετισμούς. Ο Μπέρια… Ζούμε την εποχή του Μπέρια!»
