«Τα άσχημα τελειώνουν, έρχονται τα χειρότερα» είπε στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρύφων Αλεξιάδης θέλοντας «να βάλει έναν τίτλο στη φορολογική ιστορία της χώρας», όπως σημείωσε. Δεν ξέρουμε αν ο τίτλος αυτός ταιριάζει στη φορολογική ιστορία της χώρας, όμως πάει γάντι στο Προσφυγικό μετά τη συμφωνία της Συνόδου Κορυφής.
Σύμφωνα με αυτήν, όλοι οι παράτυποι μετανάστες που θα φθάνουν στην Ελλάδα από την 20ή Μαρτίου θα επιστρέφονται στην Τουρκία, στο πλαίσιο του σχεδίου 1 προς 1. Δηλαδή, για κάθε πρόσφυγα που θα επιστρέφεται από ευρωπαϊκό έδαφος προς την Τουρκία ένας άλλος θα μετεγκαθίσταται σε ευρωπαϊκή χώρα.
Ακούγοντας μετά τη Σύνοδο τον Ντόναλντ Τουσκ να διευκρινίζει πως «η βαλκανική οδός θα παραμείνει κλειστή» και πως «αποκλείεται κάθε είδους μαζική απέλαση», τον Αλέξη Τσίπρα απευθυνόμενο στους μετανάστες να λέει «φύγετε από την Ειδομένη, δεν πάτε πουθενά, ελάτε στους χώρους φιλοξενίας που έχουμε διαμορφώσει» και τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ να χαρακτηρίζει «τεράστια διοικητική πρόκληση» για την Ελλάδα τη διαχείριση των προσφύγων, αφού, όπως είπε, υπολογίζει μόλις σε 6.000 τις μετεγκαταστάσεις προσφύγων τον μήνα, αυτό που καταλαβαίνει κανείς είναι ότι η συμφωνία της Παρασκευής δεν λύνει το πρόβλημα. Ερχεται μόνο να το διαχειριστεί. Με άλλα λόγια, μπαίνουμε σε μια περίοδο σταδιακού απεγκλωβισμού των προσφύγων που βρίσκονται στην Ελλάδα, η οποία θα διαρκέσει αρκετά χρόνια.
Και δίχως να υπάρχουν εγγυήσεις ότι δεν θα έλθουν κι άλλοι. Διότι ούτε οι δηλώσεις του Αχμέτ Νταβούτογλου ότι «η συμφωνία θα αποθαρρύνει τους διακινητές και θα ενθαρρύνει τη νόμιμη μετανάστευση» ούτε οι προτροπές της Ανγκελα Μέρκελ ότι «η Τουρκία θα πρέπει να εφαρμόσει στο σύνολό της τη Συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες» αποτελούν εγγυήσεις ότι θα αναχαιτιστούν οι προσφυγικές ροές.
Αλλά ούτε σαφές σχέδιο και δεσμεύσεις για το πώς θα εφαρμοστεί η μετεγκατάσταση των προσφύγων προβλέπονται στη συμφωνία. Ο κ. Τσίπρας δήλωσε ότι πρέπει να γίνει σε «αναλογική βάση, ανάλογα με τον πληθυσμό της κάθε χώρας». Οπως όμως υπενθύμισε με δηλώσεις του ο ευρωβουλευτής Γιώργος Κύρτσος, «το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει ψηφίσει τη μετεγκατάσταση 160.000 προσφύγων από την Ελλάδα και την Ιταλία προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες και είναι ζήτημα αν έχουν μετεγκατασταθεί 1.000 άτομα». Και η τάση αυτή θα ενισχύεται όσο οι ευρωσκεπτικιστές και τα ακροδεξιά κόμματα θα ανεβαίνουν στις δημοσκοπήσεις και στις εκλογικές αναμετρήσεις.
Για παράδειγμα, πόσους μετανάστες από την Ελλάδα θα πάρει ο γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολαντ που βλέπει τη Μαρίν Λεπέν πρώτη στις δημοσκοπήσεις ή ο πρωθυπουργός του Βελγίου Σαρλ Μισέλ που έφυγε σχεδόν τρέχοντας από τη Σύνοδο Κορυφής όταν πληροφορήθηκε για τους πυροβολισμούς στις Βρυξέλλες και που έχει πρόβλημα με την ισλαμική τρομοκρατία; Μπορεί λοιπόν τα άσχημα της Ειδομένης να τελειώνουν, όμως τα χειρότερα στους «χώρους φιλοξενίας» έρχονται για τους μετανάστες που… κυνηγούν το ευρωπαϊκό όνειρο.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
