Οι Ελληνες της Διασποράς που δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους στην ευρωπαϊκή σκηνή αλλά και οι εγχώριες δυνάμεις με ευδιάκριτο στίγμα στο σύγχρονο ελληνικό τοπίο δίνουν για μία ακόμη φορά το «παρών» στο Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών. Δεν λείπουν όμως και οι καινοτομίες καθώς η εφετινή, τρίτη κατά σειρά διοργάνωση –τη σύλληψη και την καλλιτεχνική διεύθυνση της οποίας έχει η Κάτια Αρφαρά -, στρέφει για πρώτη φορά το βλέμμα της και στο δυναμικό της Κύπρου προσδοκώντας στην έναρξη ενός διαλόγου που υποστηρίζει τα ανοιχτά σύνορα στην τέχνη.
Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν οι τρεις παραστάσεις του Φεστιβάλ –που υλοποιούνται με την υποστήριξη αναγνωρισμένων κέντρων χορού της Ελλάδας και του εξωτερικού –θα δοθούν στις 23 και 24 Μαρτίου στην Κεντρική και στη Μικρή Σκηνή της Στέγης, με διαφορετικό ύφος και προσανατολισμό η καθεμία, καλύπτοντας ένα ευρύ θεματικό φάσμα.
Πόσες ανάσες παίρνουμε την ημέρα; Πόσος αέρας μάς ανήκει; Μπορεί μια ανάσα να μας προδώσει; Στην καινούργια δουλειά της νεαρής χορογράφου Ευαγγελίας Κολύρα με τίτλο «10.000 litres» (10.000 λίτρα), που έκανε πρεμιέρα στο The Place του Λονδίνου, η επιστημονική θέαση του ανθρώπινου σώματος διασταυρώνεται με θεατρικές δράσεις, προκειμένου να αναδείξει τη σκηνική πολυσημία του. Στο «πείραμα» αυτό (23 και 24 Μαρτίου στη Μικρή Σκηνή στις 19.00) τρεις ερμηνευτές εστιάζουν σε μία από τις βασικότερες σωματικές λειτουργίες, την αναπνοή, ερευνώντας τον τρόπο που αυτή επηρεάζει την πρόσληψη της κίνησης και συνολικά του σώματος. Η αναπνοή, ως λειτουργία, συχνά «προδίδει» την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο χορευτής, την κούραση ή την ένταση με την οποία κινείται, την παραίτησή του ή την επιβεβλημένη ανάγκη να πειθαρχεί σε σκηνικούς κώδικες, αποκαλύπτοντας έτσι την ανθρώπινη διάσταση πίσω από το ζητούμενο της «καθαρής» κινησιολογικής γραφής.
Στο «lacrimal» του Χάρη Κούσιου (23 και 24 Μαρτίου στην Κεντρική Σκηνή στις 20.30) εννέα μουσικοί και 40 χορευτές εξερευνούν τις εκφραστικές δυνατότητες του μοιρολογιού και μυούν το κοινό σε μια αφοπλιστική και ταυτόχρονα αφυπνιστική εμπειρία. Ο χορογράφος, από κοινού με τον συνθέτη Δημήτρη Σκύλλα, σχεδίασε ένα ταξίδι με προορισμό την κάθαρση. Δημιουργοί της νεότερης γενιάς και οι δυο τους, ενώνουν για πρώτη φορά τις δυνάμεις τους και εξερευνούν εικόνες που προκύπτουν από ήχους βαθιά ριζωμένους στο συλλογικό μας ασυνείδητο αποσκοπώντας, μεταξύ άλλων, στην αποκατάσταση του ζωντανού διαλόγου ανάμεσα στη μουσική και στην κίνηση.
Φιλοσοφικό και μυθολογικό υπόβαθρο έχει, τέλος, η παράσταση «Παλάμη με παλάμη» της Ιωάννας Αγγελοπούλου (23 και 24 Μαρτίου στη Μικρή Σκηνή στις 22.00) καθώς μέσα από το πρίσμα της «Θεογονίας» του Ησιόδου πειραματίζεται με τις έννοιες του χώρου, της σωματικής επαφής, της αντίστασης και της παραίτησης. Εχοντας πρόσφατα ολοκληρώσει τις μεταπτυχιακές σπουδές της στη χορογραφία, η δημιουργός επιστρέφει στην Αθήνα με μια δεύτερη, επεξεργασμένη εκδοχή του εν λόγω έργου της αναζητώντας συσχετισμούς ανάμεσα σε σωματικές καταστάσεις και έννοιες όπως η ελευθερία και η καταπίεση. Η κωνική σκηνική κατασκευή και το ηχοτοπίο, το οποίο συνθέτουν οι φωνές του πολυφωνικού σχήματος «Πλειάδες», σμιλεύουν έναν χώρο προσωπικό και αρχετυπικό. «Πρόκειται, εν ολίγοις, για μια κινησιολογική έρευνα που επιχειρεί να μας τοποθετήσει στην “καταγωγή των πραγμάτων” –αναφέρεται στο ενημερωτικό δελτίο -, να αγγίξει τα άδυτά μας, προτού φέρει στο φως μια ιδανική συνύπαρξη σωμάτων και ήχων, κατ’ αναλογία της σχέσης Γαίας και Ουρανού…».

πότε & πού:

Το 3ο Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων θα πραγματοποιηθεί στις 23 και 24 Μαρτίου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ