Την ενοχή και των τριών κατηγορούμενων στην υπόθεση προμήθειας του συστήματος «Ερμής 2», πρότεινε – σήμερα, Παρασκευή – στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων η εισαγγελέας της έδρας.
«Το Ποινικό Δίκαιο δεν είναι αυτό θα δώσει λύση στη διαφθορά, μπορεί όμως να καταστείλει ακραία φαινόμενα ιδιοτέλειας», σημείωσε η εισαγγελέας.
«Από το 1996, ο Τσοχατζόπουλος επιδόθηκε στην κατάστρωση σχεδίου απιστίας του Δημοσίου, πρόσθεσε, με αποτέλεσμα να τοποθετήσει σε καίριες θέσεις έμπιστους, δικούς του ανθρώπους», τόνισε.
Η ίδια έκανε λόγο για εκμετάλλευση της πολυπλοκότητας του προγράμματος Ερμής, αλλά και για εσωτερικούς εχθρούς της δημόσιας περιουσίας.
«Το πρόγραμμα Ερμής αποτελείται από μισοτελειωμένα, ασύνδετα, μη λειτουργικά, άχρηστα συστήματα, συμπλήρωσε. Τι θα γινόταν αν είχε μεσολαβήσει πόλεμος; Ποιον ενδιέφερε αυτό; Τον Τσοχατζόπουλο και τους συνεργάτες του; Όχι, βέβαια!
Η εισαγγελέας ήταν σαφής όταν έκανε λόγο για δόλο των κατηγορουμένων, σε γνώση των οποίων ήταν η υπερκοστολόγηση του έργου και τη ζημία που θα υφίστατο το Δημόσιο. «Ουδέν έπραξαν για να την αποτρέψουν», επεσήμανε. «Το Δημόσιο θα πληρώσει επιπλέον 25 εκατομμύρια ευρώ και ενώ οι κατηγορούμενοι θα μπορούσαν να ζητήσουν να ισχύσει το πλαφόν του ΝΑΤΟ ως προς τη σύμβαση», είχε αναφέρει λίγο νωρίτερα.
Το αόρατο χέρι της Siemens
Η εισαγγελέας στάθηκε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι με ευθύνη των κατηγορουμένων, επήλθε αφαίρεση βασικών συστημάτων και κατάτμηση του προγράμματος. «Το Ερμής δεν λειτούργησε ποτέ, μέχρι και σήμερα, 16 χρόνια», σημείωσε χαρακτηριστικά, εστιάζοντας στην υπερκοστολόγηση του έργου σε σχέση με την αρχική πρόταση της ΕΑΒ, και μάλιστα χωρίς «το κλειδί στο χέρι».
Η ίδια έβαλε κατά της διαδικασίας που τηρήθηκε, αναφέρθηκε σε μέλη επιτροπής, υπό τον τότε γενικό διευθυντή εξοπλισμών κ. Σμπώκο, οι οποίοι βρίσκονταν ούτε λιγο ούτε πολύ σε διατεταγμένη υπηρεσία, ενώ δεν δίστασε να χαρακτηρίσει τη Siemens (υποκατασκευαστη του έργου, που είχε ανατεθεί -με απευθείας ανάθεση – στην ΕΑΒ) ως το αόρατο χέρι, που «φρόντισε» για τον κατακερματισμό της σύμβασης.
Η εισαγγελική λειτουργός επικαλέστηκε μαρτυρία βάσει της οποίας υπήρξαν προσωπικές παρεμβάσεις Σμπώκου στις συσκέψεις των αρμοδίων, ενώ έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στο γεγονός ότι κόστη που αφορούσαν τους υποκατασκευαστές έμειναν ανέγγιχτα.
«Έχουμε ένα ελληνικό Δημόσιο που δεν μπορεί να αγγίξει τη Siemens», υπογράμμισε η εισαγγελέας επισημαίνοντας ότι το Δημόσιο είχε απέναντι του την ΕΑΒ. «Ευνοϊκή η απευθείας ανάθεση», πρόσθεσε με νόημα.
Η κυρία Καρκαμπούνα κατέρριψε τον ισχυρισμό των κατηγορουμένων ότι ο υπουργός Εθνικής Άμυνας δεν δεσμευόταν από τη δική του εισήγηση, με σκεπτικό ότι είχε απλώς διεκπεραιωτικό χαρακτήρα. Υπήρχαν μηχανισμοί ελέγχου, από τη Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών υπερτόνισε μεταξύ άλλων η εισαγγελέας.
Αναφερόμενη ειδικά στον κ. Κάντα, η εισαγγελέας εκτίμησε ως σαφή την επιθυμία του κατηγορουμένου να μην προκύψει οιοσδήποτε συσχετισμός του με τη Siemens, η οποία όχι μόνον του κατέθεσε μέσω της Martha Holdings και του κ. Πρόδρομου Μαυρίδη το επίδικο ποσό των 500.000 ευρώ, αλλά και τον έχει «προικίσει» με διάφορα ποσά ανά τον κόσμο, που δεν θα βρεθούν ποτέ.
