Το 1999 εντοπίστηκαν σε μια περιοχή του Νέου Μεξικού στις ΗΠΑ τα απολιθώματα ενός μικρού δεινοσαύρου. Οι επιστήμονες θεώρησαν τότε ότι επρόκειτο για ένα μέλος του είδους θηρόποδων δεινοσαύρων Sauromitholestes langstoni. Οπως όμως έχει συμβεί και σε άλλες περιπτώσεις, μια νέα πιο ενδελεχής μελέτη των απολιθωμάτων αποκάλυψε μια διαφορετική ταυτότητα από εκείνη που είχε δοθεί στον μικρό δεινόσαυρο.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια διαπίστωσαν ότι τα απολιθώματα ανήκουν σε ένα άγνωστο μέχρι σήμερα είδος που ζούσε πριν από περίπου 75 εκ. έτη και έλαβε την ονομασία Sauromitholestes sullivani. Οπως αναφέρουν, ήταν ένας δεινόσαυρος με συνολικό μήκος δύο μέτρων που είχε συγγένεια με τους βελισοράπτορες.

Η μελέτη του κρανίου του οδήγησε τους ερευνητές στο συμπέρασμα ότι αυτός ο δεινόσαυρος διέθετε πανίσχυρη όσφρηση. Εκτιμούν ότι ήταν πολύ γρήγορος και επιπλέον δημιουργούσε αγέλες όταν κυνηγούσε. Εχοντας το πλεονέκτημα ότι γνώριζαν – και μάλιστα από απόσταση – που βρίσκεται η λεία τους, οι αγέλες των S. sullivani μπορούσαν να αιφνιδιάσουν τα θηράματά τους και να τα εξοντώσουν εύκολα. Η μελέτη δημοσιεύεται στην περιοδική έκδοση του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Νέου Μεξικού.