Διάβασα την Κυριακή στον «Βηματοδότη» τα περί οικογενειοκρατίας (πάλι) στο κράτος. Πέραν του οτι κράτος, οποιοδήποτε κράτος, σημαίνει οικογένεια (διοτι και κοινωνία το ίδιο σημαίνει) ας μου επιτραπεί να αναφερθώ στην περίπτωση του Π. Δούρου, σύμβουλο του Ν.Ξυδάκη. Απλούστατα εδώ και πολλά χρόνια ο ικανός αυτός νέος υπήρξε η ψυχή του Φεστιβάλ Αθηνών.
Τον Λούκο, που θα τον στερηθεί, ο Βηματοδότης τον έχει ακουστά; Η Μάγκι Μαρέν σίγουρα ναι, όπως άλλωστε και τον Παναγιώτη Δούρο.
