Για την Τρίτη 24 Μαρτίου διέκοψε το Ειδικό Δικαστήριο καθώς εκείνη την ημέρα στις 18:00 θα αναγκοινωθεί η απόφαση για την υπόθεση των χειρισμών του πρώην υπουργού Γιώργου Παπακωνσταντίνου ως προς τη λίστα Λαγκάρντ.
Σήμερα, Πέμπτη, ο κ. Βασίλης Δημακόπουλος έκλεισε την αυλαία των αγορεύσεων των συνολικά τριών συνηγόρων υπεράσπισης του Γ. Παπακωνσταντίνου. «Ο κ. Παπακωνσταντίνου είναι αθώος γιατί δεν τέλεσε τη νόθευση. Δεν απεδείχθη πως είναι ένοχος» τόνισε..
«Τα δικαστήρια δεν λένε ποτέ τι ακριβώς συνέβη αλλά τι αποδείχθηκε ότι συνέβη. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι αυτή είναι η δικονομική αλήθεια, όχι η ουσιαστική αλήθεια» τόνισε στην αρχή της αγόρευσής του ο συνήγορος, εξαίροντας παράλληλα τη σύνθεση του Ειδικού Δικαστηρίου.
Και ο κ. Δημακόπουλος πάντως, όπως και ο κ. Τάκης Βασιλακόπουλος χθες, Τετάρτη, αναφέρθηκε στα αποδεικτικά μέσα που αποκτήθηκαν μέσω αξιοποίνων πράξεων (επικεντρώνοντας στο δεύτερο cd που ήλθε από τις γαλλικές αρχές): «Η αξιοποίησή τους προσβάλλει τα δικαιώματα του κατηγορουμένου και παράγει απόλυτη ακυρότητα» σημείωσε ο ίδιος.
«Το γεγονός ότι το cd παρελήφθη από γαλλικό κράτος δεν το εξαγνίζει» πρόσθεσε. «Το παράνομο του αποδεικτικού μέσου βεβαιώνεται και από τη σύλληψη στην Ισπανία του Ερβέ Φαλτσιάνι για τρία κακουργήματα. (…) Προϋπόθεση για να νομιμοποιηθεί το υλικό αυτό είναι να υπάρχει και η συναίνεση των ελβετικών αρχών, από τις οποίες και εκλάπη».
«Απολείπει το αντικειμενικό στοιχείο του άμεσου δόλου»
Ως προς το θέμα της ζημίας -άμεσα συνδεδεμένης με την κατηγορία απόπειρας απιστίας στην υπηρεσία-, ο κ. Δημακόπουλος εστίασε τόσο στις «προσωρινές» εκθέσεις ελέγχου του ΚΕΦΟΜΕΠ, όσο και στην «προοπτική μηδενισμού των ποσών», όπως έχει καταθέσει εκπρόσωπος του ΣΔΟΕ, για να καταλήξει ότι «απολείπει το αντικειμενικό στοιχείο του άμεσου δόλου», στην περίπτωση αυτή.
«Δεν είναι δυνατόν να καταλογίζεται στον κ. Παπακωνσταντίνου ότι εκείνος είχε τον δόλο, ότι προσπάθησε να ελαττώσει με τη θέλησή του την περιουσία του Δημοσίου» είπε χαρακτηριστικά ο συνήγορος.
Ο συνήγορος επεχείρησε μάλιστα να αποδομήσει τα εισαγγελικά επιχειρήματα, με τα οποία η κυρία Ξένη Δημητρίου-Βασιλοπούλου είχε αμφισβητήσει πρωτίστως το ενδεχόμενο διαταράξεων των σχέσεων με τη Γαλλία και την Ελβετία που επικαλέστηκε ο Γ. Παπακωνσταντίνου στην απολογία του.
«»Το «προφάσεις εν αμαρτίαις» είναι έκφραση βαριά» τόνισε η υπεράσπιση. «Αυτή η συλλογιστική αποδομεί θεμελιώδεις κανόνες που διέπουν τις διακρατικές σχέσεις. Είσαι αξιόπιστος συνομιλητής όταν παραβιάζεις την εμπιστευτικότητα; Είναι δυνατόν να περιπαίζεις τον αντισυμβαλλόμενο;» διερωτήθηκε, επικαλούμενος παράλληλα την κατάθεση του κ. Ευ. Βενιζέλου, με την οποία «μας λέει ότι οι Ελβετοί είναι απόλυτοι στο συγκεκριμένο ζήτημα».
Ο ίδιος προσπάθησε να καταρρίψει και το επιχείρημα που θέλει τον κατηγορούμενο «με νύχια και με δόντια να θέλει να πείσει ότι παρέδωσε το στικάκι στον κ. Ιωάννη Διώτη στις 9-15 Ιουνίου 2011».
«Είναι γνωστό από την προδικασία μέχρι και σήμερα ότι ο κ. Παπακωνσταντίνου τήρησε αταλάντευτη και σταθερή θέση περί τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αφηγήθηκε, και δεν μετέβαλε καμία θέση του. (…) Τούτο αποτελεί τον ασφαλέστερο δείκτη της ειλικρίνειάς του. Κανένας δεν μπορεί να παρεκκλίνει από τα πραγματικά περιστατικά, μόνον όταν λέει την αλήθεια του. Δεν εμάχετο λοιπόν ο Παπακωνσταντίνου για να πείσει, διατηρούσε την ειλικρίνειά του. Είναι ο μόνος που δεν είχε την ανάγκη τέτοιας μάχης» υπογράμμισε ο κ. Δημακόπουλος.
Θέμα παραγραφής έθεσε η υπεράσπιση
«Παρά την αποδεδειγμένη αντίθεση του κατηγορουμένου να μην τεθεί το ζήτημα της αποσβεστικής προθεσμίας, η υπεράσπιση εντούτοις θα το θέσει» ενημέρωσε τους δικαστές, υπερτονίζοντας τόσο «την πρόσκρουση στο γράμμα των συνταγματικών διατάξεων», όσο και την υφιστάμενη «πολιτικής φύσεως αιτιολογία».
«Η άποψη ότι είναι δυνατή η σύγκληση της Βουλής χωρίς σύνοδο, μετά τη διενέργεια βουλευτικών εκλογών, είναι απολύτως εσφαλμένη» συνόψισε το σκεπτικό του ο κ. Δημακόπουλος.
Ο ίδιος έκανε λόγο όχι απλώς για «ερμηνευτική διαστολή», αλλά για «καταστρατήγηση των διατάξεων του Συντάγματος», ενώ λίγο αργότερα έκανε σαφή τη θέση του ότι «συνέτρεξε αποσβεστική προθεσμία» αλλά και ότι «οι πράξεις που αποδίδονται στον κ. Παπακωνσταντίνου έχουν παραγραφεί».
Αναφορικά με τη στάση του πρώην υπουργού, ο κ. Δημακόπουλος είπε ότι «αμφισβητήθηκε η ανθρώπινη αξία του από ΜΜΕ και ιστοσελίδες, ο ίδιος όμως στάθηκε με ευγένεια, ψυχραιμία, υπομονή απέναντι σε όλα τα θεσμικά όργανα στα οποία λογοδότησε, ενώ δεν είναι αυτός που διέγραψε τα επίμαχα αρχεία. Ουδέποτε έθεσε το θέμα της αποσβεστικής προθεσμίας, γιατί αξιώνει την ουσιαστική απόκρουση των κατηγοριών».
«Κύριε πρόεδρε, έγιναν πολλές συζητήσεις γύρω από τεχνικά θέματα, δεν έχω τις ειδικές γνώσεις για να προσεγγίσω τα θέματα αυτά, όμως συγκρατώ την πολύ εύλογη ερώτηση που απευθύνθηκε στον μάρτυρα κ. Απόστολο Δελτσίδη: «Μπορεί να έχουμε την ασφάλεια πότε έγινε αυτή η διαγραφή, ώστε να προσεγγίσουμε ποιος την έκανε;» . Η απάντηση του κ. Δελτσίδη παρέμεινε σταθερά αρνητική, γιατί το σώμα του εγκλήματος, το περίφημο usb δεν υπάρχει, και πάντως όχι με υπαιτιότητα του κ. Παπακωνσταντίνου».
«Λείπει το σώμα του εγκλήματος»
«Οι πραγματογνωμοσύνες δεν μπορούν να καταλήξουν αν είναι ακριβές αντίγραφο αυτό που παρέδωσε ο κ. Παπακωνσταντίνου στον κ. Διώτη, λείπει το σώμα του εγκλήματος, δεν μπορούμε να αντιστρέψουμε τα πράγματα εις βάρος του. Από τις πραγματογνωμοσύνες προέκυψαν στοιχεία που απενοχοποιούν τον κ. Παπακωνσταντίνου. Και με βάση αυτές, αυτός που μετέβαλε θέση δεν ήταν ο κ. Παπακωνσταντίνου. Υπάρχουν ανεξήγητα στοχευμένα ανοίγματα, σε ημερομηνίες που δεν κατέχει το στικάκι. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί την ακεραιότητα του νέου usb που έχει ελεγχθεί, όταν αυτό δεν είναι πια εκείνο που δημιούργησε ο ίδιος; Αυτή η απουσία ισχυρών και πειστικών αποδείξεων, οδήγησε την προσφυγή σε ενδείξεις για να προταθεί η ενοχή του πρώην υπουργού» σημείωσε η υπεράσπιση.
«Εκείνη την περίοδο δεν μπορεί παρά να αναγνωρίσει κανείς στον Παπακωνσταντίνου ότι θυσίασε το πλούσιο βιογραφικό του… Και απορώ γιατί του ζητήσαμε να το αναφέρει όταν μίλησαν γι’ αυτόν μάρτυρες του αναστήματος του Νικηφόρου Διαμαντούρου, για να μην το αξιολογήσουμε τελικά ως τέτοιο (…), και αντί για ελάχιστη αναγνώριση να του προσφερθεί βασανιστική κριτική, μειωτική για τον ίδιο».
«Είναι ο πρώτος υπουργός που θεσπίζει διατάξεις για την πάταξη της φοροδιαφυγής, για την άρση του τραπεζικού απορρήτου, καθιερώνει τον θεσμό του οικονομικού εισαγγελέα, και παραλλήλως του λέμε ότι ήθελες να σβήσεις τα ονόματα των συγγενών σου για τα οποία υπάρχει ακόμη η αμφιβολία του αν υπάρχει κάποια φορολογική εκκρεμότητα!» σημείωσε η υπεράσπιση.
Για τους συγγενείς
Ο κ. Δημακόπουλος δεν δίστασε να θέσει ερώτημα «στις συνειδήσεις των δικαστικών λειτουργών»: «Ο κ. Παπακωνσταντίνου φέρεται ότι έχει το κίνητρο, και ένας τρίτος έχει το κίνητρο της προσβολής του, ποιο είναι το ισχυρότερο;». Ο ίδιος προέτρεψε να ληφθεί υπόψη και μία κρίση του παραπεμπτικού βουλεύματος, με την οποία χαρακτηρίζονται αθώοι οι τρεις συγγενείς του πρώην υπουργού. «Ορθώς τους έκρινε αθώους, ασφαλώς δεν ωθήθηκε να κάνει μία πράξη για να ευνοήσει τους συγγενείς του. Ό,τι έκανε, λοιπόν, το έκανε αυτενεργών. Τούτο όμως σημαίνει μωρή ενέργεια, ανόητη ενέργεια».
Ο συνήγορος δεν παρέλειψε να αναφερθεί σε δημοσιεύματα στις 30.9.2012 και 7.10.2012, επιβαρυντικά για τον Γ. Παπακωνσταντίνου. «Ποιος ξέρει τι έχει συμβεί και το λέει στις εφημερίδες; Αυτός που το ξέρει δεν είναι αυτός που το προκάλεσε και το έκαμε; Αν αυτό δεν είναι στοιχείο αποκαλυπτικό, ότι είναι προϊόν της ενέργειας τρίτου, τότε τι περισσότερο θα μπορούσε να προσκομίσει κανείς για να το πιστοποιήσει;».
Η δευτερολογία της εισαγγελέως
«Η Άγκαθα Κρίστι πρέπει να πει ορισμένα πράγματα» πήρε τον λόγο χαριτολογώντας η εισαγγελέας επί σχετικής αναφοράς του κ. Βασιλακοπούλου. «Πρέπει να λέμε όλοι τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη. Έχω την αίσθηση ότι από τις τέσσερις εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης, αποσιωπήθηκαν τα κυριότερα ευρήματα και οι συσχετισμοί τους έμειναν στο περιθώριο, ενώ πρόκειται για ό,τι πιο αντικειμενικό στοιχείο υπάρχει στη δικογραφία».
Σε σχέση με το αρχικό usb, «αυτό που έφτιαξε ο πρώην υπουργός και ειπώθηκε ότι θα μας έλυνε τα πάντα», η εισαγγελέας τόνισε ότι ήταν «πανομοιότυπο με αυτό που παραδόθηκε στον κ. Βενιζέλο και το μόνο καθοριστικό στοιχείο που θα παίρναμε, αν το είχαμε, θα ήταν η ημερομηνία δημιουργίας του. Δεν έχει γίνει τίποτε που να δείχνει ότι πειράχτηκε».
Η κυρία Δημητρίου-Βασιλοπούλου αναφέρθηκε στο παράνομο των αποδεικτικών μέσων που επικαλέστηκαν οι συνήγοροι, υπογραμμίζοντας ότι ο πρώην υπουργός απεδέχθη τον ψηφιακό δίσκο από τη Γαλλία και χειρίστηκε το υλικό σαν νόμιμο.
Η εισαγγελέας επέμεινε ότι τα αδικήματα του πρώην υπουργού δεν έχουν παραγραφεί, ενώ για το αδίκημα της απόπειρας απιστίας τόνισε ότι για τον υπολογισμό της ζημίας σε βάρος του Δημοσίου, στοιχείο απαραίτητο για τη θεμελίωση του αδικήματος, το δικαστήριο πρέπει να εκτιμήσει τη ζημία με βάση τους ελέγχους που διενεργήθηκαν ως προς τους συγγενείς του πρώην υπουργού.
Τη σκυτάλη πήρε αμέσως μετά προκειμένου να αντικρούσει την εισαγγελέα ο συνήγορος του πρώην υπουργού κ. Βασιλακόπουλος. Ειδικά ως προς το θέμα της ζημίας, και συνακόλουθα της κατηγορίας της απόπειρας απιστίας σε βάρος του υπουργού, είπε:
«Αν γίνει δεκτή η πρόταση της εισαγγελέως θα του βάλετε δις ισόβια γιατί θα είναι επικίνδυνος να το ξανακάνει όταν ξαναγίνει υπουργός. Και σε δέκα χρόνια που θα έλθουν τα διοικητικά δικαστήρια και θα πουν ότι δεν υφίσταται φοροδιαφυγή και τα πετάξει όλα στον κάλαθο των αχρήστων, θα έλθουμε και πάλι εδώ, να ξανακάνουμε μία επανάληψη, θα ψάχνουμε να βρούμε και ποιο δικαστήριο είναι αρμόδιο, και θα του επιδικάσουμε το ισόποσο κάθε ημέρας φυλακής και θα θριαμβεύσει το κράτος δικαίου».
«Το δικαστήριό σας δεν θα προσδιορίζει τη ζημία, αλλά ποια ζημία θα δεχθεί, θα έχει αναγνωριστική, όχι διαπλαστική αξία η απόφασή σας. Με αυτή την αποδεικτική διαδικασία, με αυτούς τους μάρτυρες, δεν μπορείτε να πείτε ότι εκρίθη ζημία. Τεκμαίρεται ο άμεσος δόλος που αξιώνει ο νόμος επειδή είναι υπουργός; Ξέρει τι κάνουν οι συγγενείς του, τι έχουν και τι δεν έχουν επειδή είναι υπουργός;» τόνισε ο συνήγορος.
«Η εισαγγελέας μπέρδεψε για τι μιλάμε εμείς» ξεκαθάρισε ο συνήγορος αναφερόμενος εν συνεχεία στα παράνομα αποδεικτικά μέσα. «Νόμιζε ότι μιλάμε για το πρώτο cd, αλλά εμείς μιλάμε για το δεύτερο. Αυτό που προσβάλλουμε είναι το δεύτερο που μας το έφεραν μετά βαΐων και κλάδων, αλλά έχει το ίδιο κουσούρι».
«Από πού ξέρουμε ότι το στικάκι που έδωσε ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν περιείχε τα 2.062 αρχεία; Και ότι δεν είχε βάλει κανείς χέρι από το περιβάλλον του ΣΔΟΕ; Από πού προκύπτει ότι τα έσβησε; Φταίει ο Παπακωνσταντίνου που χάθηκε; Πώς να ερμηνεύσω την εισαγγελική άποψη ότι ο Διώτης ενήργησε ωφελώντας τον πρώην υπουργό;» τόνισε ο κ. Βασιλακόπουλος, για να προσθέσει λίγο αργότερα ότι «η δικανική συλλογιστική πρέπει να έχει μία πληρότητα χωρίς άλματα».
«Ένα ξέρω για τον Διώτη, κάθε φορά έλεγε άλλα σε σχέση με τα προηγούμενα. Μπορείτε να αποκλείσετε με τους συλλογισμούς σας ότι κάποιος δεν του την έστησε; Με έναν Διώτη λέω – ξελέω;».
Το δικαστήριο στη συνέχεια διέκοψε για τις 24 Μαρτίου και στο τέλος της διαδικασίας ο πρόεδρος κ. Νικόλαος Πάσσος ευχαρίστησε τους παράγοντες της δίκης, κατ’ αρχάς τα μέλη του δικαστηρίου που «διακατεχόμενα από την ίδια αγωνία προσπάθησαν να συνεισφέρουν με τις ερωτήσεις τους στη διερεύνηση αυτής της σκοτεινής υπόθεσης». Εξήρε μάλιστα τους συνηγόρους για το πρωτοφανές πνεύμα συνεργασίας τους, δυστυχώς -όπως είπε- εξαίρεση στον κανόνα.
