Πόσο στερεότυπο είναι να λέμε όλοι ότι ελπίζουμε να πετύχει η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης Τσίπρα. Αυτονόητο είναι, αν και σίγουρα υπάρχουν ελάχιστες, ευτυχώς, εξαιρέσεις που επιθυμούν να «φάει τα μούτρα του» ο κ. Τσίπρας, είτε για να δικαιωθούν είτε διότι επιθυμούν να αλλάξει το νόμισμα και να εκμεταλλευτούν τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό αγοράζοντας τζάμπα. Ευτυχώς, πάλι, αυτοί είναι ελάχιστοι.
Ερχόμαστε λοιπόν στο αυριανό Εurogroup όπου η συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και εταίρων μας είναι επιτακτική. Η κυβέρνηση χρειάζεται χρόνο και οικονομική σταθερότητα για να πετύχει τους στόχους για τους οποίους ψηφίστηκε. Χρόνο έχει άπλετο, σύμφωνα με το Σύνταγμα. Οικονομική σταθερότητα δεν έχει –αυτή μπορεί να δοθεί μόνο από τους εταίρους μας. Ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες ούτε φυσικά η Ρωσία μπορούν να τη δώσουν. Ειδικά για την τελευταία μπορεί να ερωτηθεί ο τότε υπουργός Οικονομικών της Κύπρου για τις ώρες αναμονής σε ξενοδοχείο της Μόσχας που «οδήγησαν» εμμέσως στο κούρεμα των καταθέσεων. Τα ανταλλάγματα που απαιτούσε το Κρεμλίνο δεν μπορούσαν να γίνουν επ’ ουδενί αποδεκτά.
Αλλωστε το Μαξίμου προτάσσει συνεχώς ότι το μέλλον της χώρας μας βρίσκεται στην Ευρώπη αφήνοντας μόνο ορισμένους στα αστεία επιχειρήματα περί Βενεζουέλας. Οπότε η κυβέρνηση Τσίπρα έχει αύριο να λάβει σκληρές αποφάσεις. Αποφάσεις οι οποίες συμβαδίζουν όχι μόνο με τις προεκλογικές υποσχέσεις αλλά και με τις προγραμματικές δηλώσεις στη Βουλή.
Παράλληλα όμως να συνυπολογίσει και την επιθυμία της κοινής γνώμης. Οτι δηλαδή το 76% επιθυμεί η χώρα μας να μείνει πάση θυσία στην ευρωζώνη. Ομως πρέπει να λάβει υπ’ όψιν της και τρία άλλα στοιχεία της κοινής γνώμης τα οποία έχουν διπλή ανάγνωση εάν συνδυαστούν με την επιθυμία παραμονής της στην ευρωζώνη. Οτι 79% των πολιτών έχουν θετική γνώμη για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, ότι 78% κρίνουν θετικά τους χειρισμούς του Πρωθυπουργού και 91% πως τα κόμματα της αντιπολίτευσης πρέπει να συμβάλουν στη διαπραγματευτική προσπάθεια της κυβέρνησης.
Η διπλή ανάγνωση βρίσκεται στο συμπέρασμα ότι η κοινή γνώμη θέλει σκληρή διαπραγμάτευση αλλά και στο ότι τρέφει εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση να βρει μια έντιμη λύση ώστε να διατηρηθούμε στην ευρωζώνη ακόμη και αν χρειαστεί να υποχωρήσει σε ορισμένα σημεία.
Ως ποδοσφαιρόφιλος ο κ.Τσίπρας πρέπει να θυμάται τους βασικούς κανόνες μιας πρόκρισης. Δεν είναι μόνο ο εκτός έδρας αγώνας αλλά και ο εντός. Αν χάσει με 3-1 μπορεί να γυρίσει στην Αθήνα και να κερδίσει με 2-0.
Μια έντιμη ήττα, όπου εξασφαλίζει ορισμένες από τις δεσμεύσεις του βάζοντας, εντίμως, στον πάγο τις υπόλοιπες, κερδίζει χρόνο ώστε να γυρίσει στην Αθήνα και να πράξει αυτό που του έδωσε ο λαός ως εντολή: να διορθώσει την οικονομία μας και την Ελλάδα.
Αν το κάνει, θα έχει τουλάχιστον τέσσερα χρόνια όπου μπορεί να κερδίζει τα παιχνίδια εκτός έδρας που θα ακολουθήσουν.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ